گاهی اوقات بعد از خوردن غذا و به دست آوردن میزان کالری کافی باز هم میل و آمادگی خوردن دسر را هم داریم.
همه به این موضوع واقف هستند که چه چیزی برای سلامتی شان مفید است. به عنوان مثال ورزش مرتب ومنظم روزانه، اجتناب از شیرینی و شکلات و خوردن میوه و سبزیجات تازه اما نکته مهم این است که به ندرت پیش می آید که شخصی این موارد را انتخاب و عمل کند.
چرا عمل کردن به آنها اینقدر سخت و دشوار است؟
یک دلیل عمده ی این موضوع گرایش طبیعی است که در انسانها وجود دارد، شخص به صورت ناخودآگاه و کاملا غیرارادی به جای اینکه به فکر برنامه ای مناسب برای کاهش خطر حمله های قلبی و هرعارضه ی ناگوار دیگری در اثر ناپرهیزی باشد، ترجیح می دهد از خوردن یک کیک شکلاتی لذت ببرد.
گاهی اوقات بعد از خوردن غذا و به دست آوردن میزان کالری کافی باز هم میل و آمادگی خوردن دسر را هم داریم.
در واقع زمانی که ما با لذت غذایی را می خوریم بدن مواد شیمیایی را آزاد می کند که باعث احساس تشویق به خوردن می شود و این منجر به پرخوری می شود و مکانیسم های فیزیولوژیک این نوع غذا خوردن در بدن، ممکن است یکی از دلایل چاقی باشد. به این دلیل است که زمانی ما برای لذت بردن غذا می خوریم، بیشتر احتمال است که یک تکه کیک را به جای یک وعده کلم بروکلی انتخاب کنیم.
بنابراین تصمیم به خوردن برای لذت بردن ممکن است باعث تحریک پرخوری در محیطی شود که در آن غذاهای خوش طعم بسیاری وجود دارد که این مساله باعث افزایش چاقی می‌شود.
