تعداد نظرات: ۳ نظر
عضو انجمن روان‌شناسی ایران:
عضو انجمن روان‌شناسی ایران گفت: انگشت مکیدن رایج‌ترین عادت در دوران شیرخوارگی است به نحوی که کودکان در ابتدا بدین وسیله به والدین خود پیغام می‌دهند که به طور کامل سیر نشده‌اند و یا گرسنه هستند اما تداوم این امر پس از سن ۳ سالگی به نوعی اختلال رفتاری تبدیل می‌شود که نیاز به پیگیری و بررسی دارد .
انگشت مکیدن کودکتان را جدی بگیرید
محمدرضا دژکام عضو انجمن روان‌شناسی ایران در گفتگو با خبرنگار گروه سلامت خبرگزاری دانا، گفت: انگشت مکیدن در بین نوزادان به قدری شایع است که والدین باید آن را بیشتر از یک نیاز قلمداد کنند.
وی افزود: انگشت مکیدن یکی از نیازهای واکنشی در دوره نوزادی به حساب می‌آید و یک حالت عادی و مادرزادی است اما اگر از رفتار عادی و طبیعی خارج شود تبدیل به نوعی اختلال در کودکان خواهد شد.
دژکام در رابطه با سن مکیدن انگشت در کودکان می‌گوید: زمان شروع انگشت مکیدن در نوزادان از ۱۷ تا ۲۲ هفتگی است. که در این شرایط مکیدن انگشت طبیعی است. در رابطه با شدت و ضعف این رفتار بین کودکان متفاوت است اما بیشتر در مواقع خواب، گرسنگی و یا عصبانیت دیده می‌شود.
مکیدن انگشت، زبان دوم نوزادان برای ارتباط با مادر
عضو انجمن روان‌شناسی ایران در ادامه عنوان کرد: انگشت مکیدن در کودکان در سنین پایین نوعی پیغام به مادر برای نشان دادن گرسنگی است. کودک با مکیدن انگشت به مادر پیام می‌دهد که به اندازه کافی سیر نشده است.
دژکام افزود: ۸۰ درصد نوزادان به انگشت مکیدن روی می‌آورند و این عمل یکی از شایع‌ترین عادات در دوران شیرخوارگی در بین نوزادان است.
وی مکیدن انگشت در بین کودکان را یک عمل فیزیولوژیک دانست و اظهار کرد: مکیدن انگشت عادتی است که از اعصاب مرکزی و به صورت یک رفتار طبیعی در کوکان به وجود می‌آید. و این رفتار در بین دختران و پسر‌ها تفاوت زیادی ندارد.
این کار‌شناس روانشانسی با اشاره به اینکه جنین در رحم مادر نیز انگشت خود را می‌مکد گفت: امروزه با پیشرفت علم سونوگرافی همراه با اشعه ماوراء صوت دیده می‌شود نوزاد در بدن مادر نیز عادت انگشت مکیدن را دارد که این خود نشان از طبیعی بودن این رفتار دارد.
مکیدن انگشت در بزرگسالی
عضو انجمن روان‌شناسی ایران گفت: این رفتار تا سن ۳ سالگی باید در کودک برطرف شود. اما دیده شده تا سن ۸ -۹ سالگی ممکن است همراه با کودک بماند. در این صورت اگر این عادت بعد از سن ۳ سالگی در کودک وجود داشته باشد ممکن است به نوعی اختلال بدل شود همچنین اگر این رفتار تداوم پیدا کند تبدیل به اختلال رفتاری در کودک می‌شود و والدین باید درصدد درمان آن برآیند.
عوارض و پیامد‌های مکیدن انگشت
دژکام می‌گوید: مکیدن انگشت در کودکان اگر تا سنین بالا با کودک همراه باشد و این کار را به صورت مداوم انجام دهد قطعا برای کودک عوارضی خواهد داشت که از جمله این عوارض می‌توان به مشکلات جسمانی، تغییر پذیری فک، برآمدگی دندان‌های فک بالا، باریک شدن سقف دهان و عفونت دهان و دندان اشاره کرد.
وی در رابطه با عوامل پدید آمدن مکیدن انگشت در کودکان به اضطراب و تنش در کودکان اشاره کرد و گفت: کودک اگر دچار اضطراب و تنش باشد برای رها شدن از اضطراب و تنش به انگشت مکیدن رو می‌آورد و این کار را تنها راه تسکین برای حل مشکلات خود می‌داند و اگر تحت درمان قرار نگیرد منجر به اختلال شخصیتی در کودک می‌شود.
او اضافه می‌کند: عوامل مختلفی باعث ایجاد مکیدن انگشت می‌شود که می‌توان به عواملی از جمله اضطراب و تنش، کمبود مهر و محبت والدین به کودک و برعکس افراط در محبت به کودک مخصوصا از طرف مادر از جمله عوامل مکیدن انگشت دانست و کودک برای جبران به انگشت مکیدن رو می‌آورد.
باید‌ها و نباید‌های والدین
دژکام با توجه به راهکارهایی برای ترک انگشت مکیدن در کوکان بیان کرد: در قدم اول والدین باید بر اضطراب و استرس خودشان غلبه کنند تا این اضطراب به کودک منتقل نشود. در قدم بعد در کودکان آمادگی ترک این عادت را بوجود بیاورند و از همه مهم‌تر به کودک و رفتارهای کودک توجه کنند نه انگشت مکیدن او. والدین در پی کشف علت‌ها برآیند و دلایل انگشت مکیدن کودک را پیدا کنند اینکه انگشت مکیدن کودک از چه رفتاری نشات می‌گیرد.
وی در این رابطه ابراز می‌کند: برای اوقات بیکاری کودک برنامه‌ریزی کنند تا توجه کودک به چیز دیگری معطوف شود و به این نکته توجه داشته باشند که اگر کودک در جهت ترک عادت به موفقیت‌های کوچکی دست پیدا کرد بلافاصله او را تشویق کنند زیرا این کار باعث می‌شود تا او شرطی شود که اگر این عادت در او کم شود او پاداش خواهد داشت و این کار ملکه ذهن او می‌شود و به خاطر اینکه هدیه بگیرند رفتار را ترک می‌کند.
عضو انجمن روان‌شناسی ایران در رابطه با اقداماتی که والدین نباید انجام دهند، گفت: از سرزنش کردن و تحقیر کردن کودک جدا خودداری کنند زیرا این کار باعث می‌شود کودک حس کند مجبور است و این کار به او تحمیل شده و باعث آزار و اذیت او می‌شود. به کودک اجازه دهید ترک این کار را در خودش تقویت کند و مشتاق باشد تا خود این کار را ترک کند. اجبار کودک به ترک انگشت مکیدن نه تنها اثر درمانی ندارد بلکه باعث تشدید این عمل در او می‌شود و یا حتی باعث پیدایش رفتاری دیگر در کودک می‌شود.
وی در این رابطه به والدین هشدار داد: برای ترک کردن این عادت کودک را گول نزنند و وعده‌هایی به او ندهند که از عهده انجامشان خارج باشد. این کار باعث می‌شود ذهنیت کودک نسبت به پدر و مادر تغییر کند.
هشدار؛ کودکان خود را تنبیه نکنید!
به گفته وی؛ در جامعه ما به صورت سنتی به انگشت کودک فلفل و یا خردل می‌زنند تا کودک از آن زده شود که روش بسیار نامناسبی است و از نظر علمی رویه درستی نیست.
توصیه:
عضو انجمن مشاوره ایران در پایان خاطر نشان کرد: در صورتی که والدین مشاهده کنند انگشت مکیدن فرزندشان از حالت عادی فرا‌تر رفته است قبل از اینکه تبدیل به اختلال شود به پزشک اطفال و یا روان‌شناس بالینی مراجعه کنند./پایان پیام
سپاس
شایان به ذکر است تصویر این خبر خیلی دوست داشتنی است.