به گزارش گروه راهبرد خبرگزاری دانا و به نقل از مهر دکتر امیرعبدالرضا سپنجی درمورد اینکه در چه مرحله ای آرای متفکران می تواند از عرصه نظری به عرصه عملی گذر کند به خبرنگار مهر گفت: متفکر وقتی می تواند به عرصه عمل برسد که فرضیاتی که در حوزه نظر داشته مورد تایید قرار بگیرند.
عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی ادامه داد: یعنی معمولا در پژوهش های پوزیتیویستی یا اثبات گرایانه پژوهشگر کارش را با ارایه فرضیه شروع می کند سپس داده هایش را جمع آوری می کند اگر این داده ها فرضیاتش را مورد تأیید قرار دادند عملا می تواند آن فرضیات را در حوزه عمل به کار بندد. پژوهشگر در صورت تایید فرضیاتش در فضای پژوهش می تواند به عرصه عملی ورود پیدا کند.
این محقق و پژوهشگر حوزه تعلیم و تربیت در مورد اینکه ارزیابی اینکه تفکری در عرصه نظری قابل کاربست به عرصه عملی است بر عهده چه نهادهایی است هم اظهارداشت: عملا این دانشمندان و جامعه علمی یک کشور هستند که می توانند نظر قطعی را بدهند. معمولا امور اجرایی در یک کشور را نهادها و سازمان های اجرایی انجام می دهند اما بدون نظرات و دیدگاه های کارشناسی دانشمندان و کارشناسان علمی عملا دست این نهادهای اجرایی هم بسته خواهد شد.
این مدرس دانشگاه تصریح کرد: یعنی اینکه بخواهیم صرفا یک سیاستی را از بالا اعمال کنیم ولی همراهی و دیدگاه های کارشناسی دانشمندان و اساتید را در آن حوزه ها دریافت و لحاظ نکنیم در حوزه اجرایی قطعا با مشکل روبرو خواهیم شد.
سپنجی در پایان یادآور شد: شاهد عینی و مصداق این مساله دوره اخیری بود که وزرات علوم گذراند. خواست یکسری نکاتی را در حوزه علوم انسانی و علوم اجتماعی از بالا وارد کند بدون اینکه دیدگاه اساتید و دانشمندان و صاحب نظران و مدرسان دانشگاه ها را در این زمینه ها داشته باشد. اولا اینکه این روش راه به جایی نبرد فقط در حد جلسات بود و بودجه هایی صرف آن شد. حالا باید ارزیابی شود که این بودجه هایی که صرف این کار شد کجا هزینه شده و به چه دلایلی هزینه شده است. ثانیا عملا وقت و فرصت و نیروی انسانی و بودجه کشور را در خیلی وقت ها به هدر داد.
