به گزارش گروه سلامت خبرگزاری دانا(داناخبر)، بیست و سوم فروردین ماه هر سال به عنوان روز دندانپزشکی نامیده میشود. تعیین این روز به عنوان بزرگداشت دندانپزشکان فرصتی است برای تبادلنظر راجع به حل مسایل و مشکلات جامعه دندانپزشکی و شنیدن دغدغهها و مشکلات صاحبان حرف دندانپزشکی.
افتتاح دارالفنون تهران در سال 1228 هجری شمسی شروع آموزش به سبک امروزی در کشور بود و در آن زمان تنها مرکز آموزش طبابت به شکل نوین در ایران بود. اما تا سال 1307 طول کشید تا مدرسه دندانسازی در دارالفنون تاسیس شود. در سال 1316 با تاسیس دانشگاه تهران در محل فعلی، مدرسه طب و شعب مربوط به آن به این مکان نقل مکان کردند.
در ادامه شکل گیری دندانپزشکی کشور، در سال 1322 شورای دانشگاه تهران اطلاق کلمه دندانپزشک را به جای «طبیب دندانساز» و «دندانساز» به جای «مکانیسین» دندان پذیرفت و از سال 1324گواهینامه رسمی و پروانه اشتغال به کار فارغالتحصیلان دندانپزشکی با عنوان دندانپزشک صادر شد. دوره دانشکده دانشگاه تهران تا سال1330 چهار سال و تا سال1348 پنج سال و از آن پس تاکنون، شش سال بوده است.
در سال1335 دو رشته داروسازی و دندانپزشکی که از شعب دانشکده پزشکی دانشگاه تهران بود، به صورت مستقل در آمد. از سال1339عضویت پزشکان و دندانپزشکان در سازمان نظام پزشکی اجباری شد و این سازمان مرجع رسیدگی به تخلفات و شکایات درباره امور پزشکی و دندانپزشکی قرار گرفت.
در سال1344در پی احداث دانشگاه ملی ایران (دانشگاه شهید بهشتی فعلی)، دانشکده دندانپزشکی این دانشگاه به عنوان دومین دانشکده دندانپزشکی کشور، کار خود را با 120 دانشجو آغاز کرد. پس از تاسیس این دانشکده دندانپزشکی، به ترتیب در شهرهای مشهد، شیراز و اصفهان نیز دانشکدههای دندانپزشکی دایر شد.
تا پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، تنها همین دو دانشکده دندانپزشکی آنهم فقط در5 رشته تخصصی دندانپزشکی فعال بودند. پس از انقلاب تعداد رشتههای تخصصی به11رشته رسید که هر ساله از طریق آزمون پذیرش دستیاری، تعدادی دستیار تخصصی میپذیرند. هماکنون مراکز آموزش دندانپزشکی شامل 17 دانشکده زیر نظر وزارت بهداشت و درمان است.
تا سال1362 روز24 دیماه یعنی سالروز تاسیس جامعه دندانپزشکی به نام روز دندانپزشکی نامگذاری شده بود. علت این مساله نیز این بود که جامعه دندانپزشکی در چنین روزی در سال 1341 تاسیس شد.
به منظور گسترش و پیشرفت خدمات درمانی و بهداشتی دهان و دندان در مناطق محروم کشور و روستاها، مجلس شورای اسلامی در 23 فروردین 1360 قانون تربیت بهداشت کاران دهان و دندان را تصویب کرد.
در این قانون، مجلس، وزارت بهداشت و درمان را موظف نمود که داوطلبانی را برای تربیت در این دوره، جذب کند و پس از دادن آموزشهای لازم، با مدرک فوق دیپلم، آنان را در مناطق محروم به خدمت گمارد تا از این طریق، ضمن ارائه خدمات اولیه، از شیوع بیماریهای دهان و دندان جلوگیری کنند و اصل پیشگیری را موردنظر قرار دهند.
از آن پس و به پیشنهاد جامعه اسلامی دندانپزشکان، 23 فروردین به عنوان روز دندانپزشکی نامگذاری شد. 2 سال بعد یعنی در سال 1362 هیات دولت، سالروز تصویب قانون مذکور یعنی 23 فروردین را به عنوان روز دندانپزشکی برگزید. هر چند همزمانی با تعطیلات نوروز و هفته سلامت باعث میشود تا حدودی این روز کمرنگ دیده شود.
به همین دلیل، سید علی ریاض، نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی که دندانپزشک نیز هست، پیشنهاد تغییر این روز را مطرح میکند.
این عضو کمیسیون اصل 90 مجلس پیشنهاد میکند: روز 23 فروردین که قبلا روز بهداشت کار دهان و دندان نام داشت و اکنون به نام روز دندانپزشکی نامگذاری شده، در صورت امکان به روز دیگری به نام روز دندانپزشک منتقل شود تا هم شان و منزلت دندانپزشکان مورد توجه مستقیم قرار گیرد و هم با توجه به تعطیلات نوروز در زمان بهتری برگزار شود تا امکان تدارک لازم باشد.