در عصر دانایی با دانا خبر      دانایی؛ توانایی است      دانا خبر گزارشگر هر تحول علمی در ایران و جهان      دانایی کلید موفقیت در هزاره سوم      
کد خبر: ۱۱۷۲۵۸۹
تاریخ انتشار: ۲۶ فروردين ۱۳۹۳ - ۱۷:۵۹
کودکانی که فیس بوک دارند
حالا دیگر کودکان هم فیس بوک دارند و در برخی دیگر از شبکه‌های اجتماعی هم عضوند. این مساله یک تهدید است یا فرصت و در مقابل آن باید چه کرد؟

به گزارش گروه سبک زندگی خبرگزاری دانا (داناخبر)، صبح خواب مانده و دیر به مدرسه رسیده است. ظهر که به خانه می‌آید پیام پدر را روی دیوارش (والش) می‌بیند و کامنت مادر را که با لحنی توام با محبت و سرزنش او را خطاب داده‌اند. این پدیده جدید روزگار ماست. کودکانی که پروفایل فیس‌بوک دارند و پدران و مادرانی که برای بچه‌ها مسیج می‌فرستند و آن‌ها را پوک می‌کنند.

8 میلیون کودک عضو فیس بوک هستند

فیس بوک می‌گوید کودکان زیر 13 سال حق عضویت در فیس بوک را ندارند. با این حال گوش برخی بدهکار این حرف‌ها نیست. سیستم راستی آزمایی سن که نباشد می‌توانی خودت را 2، 3 سالی بزرگتر کنی و وارد این پدیده همه‌گیر شوی. حالا برخی می‌گویند 5 تا 8 میلیون کودک زیر 13 سال عضو این شبکه هستند. (برگرفته از دو مطلب هافینگتون پست و ای بی سی نیوز) تازه این غیر از کودکان یک روزه و یک ماهه‌ یعنی نوزادانی است که پدر و مادران احساس مسوولیت می‌کنند و به محض تولد برایشان پروفایلی ایجاد می‌کنند. روشن است که موضوع مختص ایران هم نیست. حتی به نظر می‌رسد که تعداد کودکان ایرانی که در فیس بوک پروفایل دارند به اندازه دیگر کشورها چون ایالات متحده آمریکا نباشد اما به هر حال نمی‌توان از کنار این پدیده جدید گذشت.

کودکانی با صفحات بزرگسال

«آراشید» یک کودک ایرانی است که در فیس بوک پروفایل دارد. با ادبیاتی بزرگ سال می‌نویسد و همین آدم را دو به شک می‌کند که احتمالا به روز رسانی پروفایل کار پدر و مادر است و او خوشحال از اینکه جهانی شده و عکسش را می‌تواند در مانیتور ببیند. 6 نفر او را فالو می‌کنند و در پروفایلش آن چه عجیب‌تر از هر چیزی است؛ حضور او در چند گروه فیس بوکی از جمله «میخوام ادد کنمت اجازه هست» است. در صفحه او غیر از لایک کردن کلاه قرمزی و عکس کودکان فامیل، چیز کودکانه دیگری نیست. با این حال کودکان دیگری چون «ستیا» هستند که صفحات کودکانه بیشتری را لایک کرده‌اند و صفحه بچگانه‌تری دارند. صفحاتی هم در فیس بوک هست که مخاطب آن کودکان باشند. مثل دو صفحه با نام «کودکانه» که مجموعا 30 هزار لایک خورده‌اند. البته بیشتر افرادی که این صفحات را لایک کرده‌اند بزرگسال هستند.

چرا کودکان به فیس بوک می‌آیند؟

حضور کودکان در فیس‌بوک، ریشه در دو عامل دارد. بالا رفتن ضریب نفوذ اینترنت و البته رشد استفاده مردم از تلفن همراه به عنوان ابزار دسترسی به اینترنت. در حال حاضر ضریب نفوذ اینترنت در ایران بیش از 60 درصد است و با یک مشاهده عینی هم می‌توان دید که بازار تلفن‌های هوشمند و تبلت چقدر داغ است.

چه آسیب‌هایی کودکان را تهدید می‌کند؟

بی‌تردید فیس بوک می‌تواند برای کودکان آسیب جدی داشته باشد. محیط این شبکه بزرگسال است برای بزرگسال است و همین مساله باعث شده محدودیت سنی 13 سال برای آن دیده شود. از سوی دیگر توانایی دسترسی به محتوای همه صفحات بدون درجه‌بندی سنی وجود دارد و هر فردی هم از طریق پیام و پوک و درخواست دوستی قابل دسترسی است. از سوی دیگر شکی نیست که خطراتی که بزرگسالان را در این شبکه‌های اجتماعی تهدید می‌کند؛ تهدیدگر کودکان هم هست. از خطر سوء استفاده مجازی مثل انتشار تصاویر خصوصی گرفته تا دوستی با بزرگسالان و سوء استفاده در دنیای واقعی. با همه این‌ها نمی‌توان تردید کرد که فیس بوک و دیگر شبکه‌های اجتماعی، زمینه رشد اجتماعی را برای کودکان ایجاد می‌کند البته اگر محدودیت‌ها و کنترل‌های لازم باشد و به جای رشد، زمینه افول فراهم نشود.

شبکه‌های اجتماعی مخصوص کودکان یک راه حل است

راه دیگری هم هست. دنیا به سمت شبکه‌های اجتماعی مخصوص کودکان هم رفته است. «Skid-e kids»، «giantHello»، «ScuttlePad»، «What's What» و «Togetherville» 5 شبکه اجتماعی مطمئن و البته جالبی هستند که سایت معتبر تکنولوژی «مشیبل» معرفی کرده است؛ هر یک با مختصات و گرافیک خاصی که می‌تواند برای کودکان جالب باشد. در ایران هم شبکه اجتماعی تحت عنوان «نی نی فیس» ایجاد شد که البته بیشتر درباره کودکان است تا برای آن‌ها. (این شبکه در زمان نگارش این گزارش در دسترس نبود)

حالا یک مساله جدید روی میز تصمیم‌گیران فضای مجازی در ایران و البته جهان قرار گرفته است. کودکانی که دوست دارند در شبکه‌های اجتماعی عضویت پیدا کنند. از میان 4 ضلع تاثیر گذار این معادله یعنی کودک، پدر و مادر، شرکت‌ها و دولت‌ها؛ شاید هیچ کس به اندازه پدرومادرها موثر نباشند. نظارت و کنترل‌ آن‌ها، روشی که اتحادیه اروپا برای فیلترینگ کلی اینترنت هم برگزیده است، احتمالا ساده‌ترین و موثرترین راه حل است وگرنه چه کسی می‌تواند جلودار بچه‌های امروزی باشد؟

ارسال نظر