به گزارش خبرگزاری دانا، منصور معتمدی، منطقه خوزستان، اظهار کرد: تل برمی تپه‌ای است مربوط به دوره تاریخی عیلامی نو که در سال 1347 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسید.
او توضیح داد: چند سال پیش دکتر نیکان، باستانشناس، در این تپه تاریخی لایه‌نگاری انجام داد و بخشی از آن تعیین حریم شد.
مسؤول انجمن دوستداران میراث فرهنگی رامهرمز بیان کرد: در تل برمی سنگ نوشته‌ای به نام "اِمرسین" یافت شد که این سنگ نوشته تاریخی نیمه تصویری نیمه هجایی بود و توسط دکتر بهمن مفیدی رمزگشایی شد. به گفته مفیدی این سنگ نوشته متعلق فردی نام امرسین بود که حکایت از شهری گمشده در تاریخ به نام "حوخنور" می‌کند. این شهر گمشده، رامهرمز فعلی است. همچنین سال گذشته چندین کتیبه تاریخی در این تپه تاریخی یافت شد که توسط باستان‌شناسی به نام رضایی صدر رمزگشایی شدند.
معتمدی با بیان اینکه تل برمی از نظر تاریخی منطقه‌ای بسیار مهمی محسوب می‌شود، تصریح کرد: تل برمی علاوه بر تاریخی بودن منطقه مسکونی نیز هست و خانه‌های زیادی آن جا وجود دارد. در حال حاضر در اطراف آن هنوز ساخت و ساز‌هایی صورت می‌گیرد. همچنین به خاطر مسکونی بودن این منطقه، فاضلاب‌ها و آب‌های سطحی موجب آسیب رسیدن به لایه‌های تاریخی این تپه شده است.
وی توضیح داد: با توجه به مسکونی بودن این تپه تاریخی، شهروندان خواستار دریافت امکاناتی مثل گاز هستند اما میراث فرهنگی با آنها مخالف است. برای همین باید برای این مساله فکری شود تا علاوه بر حفظ میراث منطقه، مردم هم بتوانند از امکانات رفاهی استفاده کنند.
مسؤول انجمن دوستداران میراث فرهنگی رامهرمز خاطرنشان کرد: متاسفانه زندگی مردم این منطقه دچار مشکلات زیادی شده است و می‌توان گفت آنها در عذاب هستند. مسوولان باید فکری به حال مردم این منطقه کنند و با دادن زمین، وام و تسهیلات مشکلات آنها را حل کنند. ما در این باره نامه‌نگاری‌هایی با استاندار داشته‌ایم و قرار شد مذاکراتی در این مورد انجام شود. در نهایت باید به راهکاری برسیم که هم مردم به امکانات رفاهی دست پیدا کنند و هم این تپه تاریخی تخریب نشود.
به گزارش ایسنا، تل برمی یا برمک محوطه‌ای باستانی و بازمانده از دوره عیلامی است که در جنوب شهر رامهرمز و نزدیکی آبادی کیمه قرار است. در این تپه حفاری‌های غیرعلمی و غیر مجازی صورت گرفته و اشیایی از قبیل مجسمه جانوران و سفال‌های نقوش و اجسام دیگر بدست آمده است. این تپه به اعتقاد بسیاری از کارشناسان شهری عیلامی بود که در زیر خاک مدفون شده است.
در چند سال گذشته کتیبه‌های مربوط به 2 پادشاه عیلامی به نام‌های "اونتاش ناپیریشا" و "شلیهاک اینشوشیناک" از این محوطه به‌دست آمده‌اند. همچنین کتیبه مربوط به دوره آکادی در این محوطه باستانی کشف شد که می‌توان به عنوان بخشی از شناسنامه تل برمی از آن نام برد.
در زمان جنگ تحمیلی تپه باستانی تل برمی مکان اسکان جنگ‌زده‌ها شد و مهاجران با ساخت و ساز منازل بر این محوطه باستانی و ارزشمند تاریخی اسکان یافتند. با پایان یافتن جنگ مهاجران این ساخت و سازها را رها و به شهرهای خود بازگشتند اما عشایر و روستاییان بومی رامهرمز در این منازل بدون هیچ گونه مجوزی از میراث فرهنگی جایگزین مهاجران شده و در آن جا اسکان یافتند و این امر باعث تخریب‌های بسیار محوطه باستانی شده است.
تل برمی در سال 1347 به شماره 403 ثبت ملی شد.
