محققان یک ابزار آزمایشگاه بر روی تراشه طراحی کردند که با استفاده از الکتروفورز، ذرات زیستی از نمونه‌های سیال جداسازی می‌شوند. با استفاده از این سیستم فرآیند جداسازی سریع‌تر انجام می‌گیرد و درنتیجه آسیب‌های کمتری به سلول‌ها وارد می‌شود.
به گزارش خبرگزاری دانا ؛ سه دانشجوی موسسه فناوری روچستر بخاطر یافته‌های خود برای بهبود روش‌های زیست-جداسازی که برای کاربرد در ابزارهای آزمایشگاه-روی-یک-تراشه مفید هستند، به عنوان نفرات برتر رقابت‌های دانشجویی معرفی شدند. این رقابت‌ها در چندین زمینه و در بین دانشجویان کارشناسی و دانشجویان تحصیلات تکمیلی برگزار شد. دو دانشجوی کارشناسی موسسه فناوری روچستر در بخش جداسازی و در رقابت با بیش از 300 پروژه تحقیقاتی دیگر رتبه‌های اول و دوم را بدست آوردند. همچنین اسپینوسا دانشجوی دوره دکتری، رتبه اول را در بخش دانشجویان دوره تحصیلات تکمیلی درباره الکتروفورز AES بدست آورد. این پوستر توسط محققان حوزه میکروسیالات و الکتروفورز بررسی و داوری شد.
این دانشجویان از روش‌های میکروسیالی بهبود یافته برای جداسازی سلول‌های بزرگتر و کمیاب‌تر در سیالات همچون خون استفاده کردند. این روش‌ها ذرات را سریع‌تر جداسازی می‌کنند و در نتیجه زمان در معرض قرار گیری سلول‌های زیستی با اثرات دی‌الکتروفورتیک منفی به طور قابل ملاحظه‌ای کاهش می‌یابد. روش‌های جداسازی نمونه‌های سیالی، در جایی‌که نتایج سریع ضروری هستند همچون بررسی بی‌خطر بودن غذا و آب و همچنین آنالیز بالینی بیماری‌ها مفید هستند.
انسیناس استادیار مهندسی زیست‌پزشکی در موسسه فناوری روچستر می‌گوید: «در طول 11 سال فعالیت به عنوان عضو هیئت علمی این برای اولین بار است که صددرصد دانشجویانم موفق به دریافت جایزه می‌شوند. این بی‌سابقه است.»
انسیناس هر سه دانشجوی خود را در آزمایشگاه زیست-جداسازی میکرومقیاس برای بهبود روش‌های میکروسیالی به منظور جداسازی سلول‌ها تعلیم داده است. حال دانشمندان و متخصصان بالینی با استفاده از این روش‌ها بهتر می‌توانند بیماری‌ها را با استفاده از فناوری آزمایشگاه روی تراشه آنالیز کنند. کارهای تحقیقاتی که دانشجویان انجام دادند، بخشی از پروژه‌ای است که انسیناس بر روی آن کار می‌کند: ارزیابی سریع و دینامیک سلول با استفاده از ابزارهای میکروسیالی برپایه دی‌الکتروفورز.
این ابزارها دارای کانال‌های چندگانه‌ای هستند. نمونه‌های سیال در معرض جریان الکتریکی قرار می‌گیرند که باعث جداسازی ذرات زیستی می‌شوند. در ادامه این سیالات برای آنالیزهای موثرتر ارزیابی می‌شوند. این دانشجویان در طراحی‌های سیستم و تعیین حد آستانه میدان‌های الکتریکی اعمال شده ( تعیین مقدار الکتریسیته لازم برای دستکاری سیالات به گونه‌ای که سبب تخریب سلول‌های زنده نشود) مشارکت داشتند.
اسپینوسا می‌افزاید: « تراشه ما در مقایسه با دیگر تراشه‌های ارائه شده در کنفرانس کوچکتر است، ضمن اینکه آزمایشات بیشتری می‌توان با آن انجام داد. دیگر دانشجویان و اساتید با نتایج بدست آمده از کار تحقیقاتی ما و همچنین کیفیت آن تحت تاثیر قرار گرفتند. گروه ما سیستمی را معرفی کرده است که با استفاده از آن می‌توانیم سلول‌ها را سریع‌تر و با جریان الکتریکی کمتری جداسازی کرد. این به معنای آسیب کمتر به سلول‌هاست.» از این سیستم می‌توان برای کاربردهایی همچون تشخیص سلول‌های سرطانی استفاده کرد.
انسیانس می‌گوید:« لازم است تا دانشجویان یک شناخت از تئوری مهندسی و زیست‌شناسی داشته باشند، اما آشنایی با مدل‌های ریاضی برای ارزیابی طراحی‌ها و فرایندهای مختلف نیز بسیار حائز اهمیت است.»
