سخت گیری های بیش از حد والدین در انجام بازی های کودک، مانع از افزایش توانایی و خلاقیت او می شود.
به گزارش خبرگزاری دانا،ناهید ازغندی روانشناس کودک در گفتگو با خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان؛ اظهار کرد:گاهی شلختگی کودکان در بازی ها مانند بازی با شن و ماسه، رنگی کردن دستان حین نقاشی،والدین را دچار آشفتگی و عصبانیت کرده تا حدی که گاهی اقدام به تنبیه فرزند خود می کنند.
وی ادامه داد:کودکانی که آزادانه و به دور از امر و نهی والدین بازی خود را انجام می دهند، از توانایی قدرت یادگیری و هوش بالاتری در مقایسه با سایر همسالان خود نسبت به محیط پیرامون شان برخوردار هستند.
ازغندی با اشاره به اهمیت دخالت نکردن والدین در بازی کودکان افزود:این کودکان 70 درصد محیط و وسایل بازی خود را شناسایی می کنند، اما در سایر کودکان که والدین دخالت مستقیم دارند، این شناسایی به 50 درصد می رسد.
این روانشناس با بیان اینکه بازی و حرکت از عوامل اطمینان بخش محسوب می شود و کودکان از طریق آن با محیط مأنوس شده و احساس امنیت می کنند، تصریح کرد:آزادی کودک در انجام بازی باید در حد معقول بوده و به طور غیر مستقیم از سوی والدین کنترل شود تا موجب آسیب رسیدن به کودک نشود.
ازغندی تاکید کرد: بسیاری از دردها و نابسامانی های رفتاری کودکان از راه بازی کردن تسکین یافته و کودک از طریق بازی فرصتی به دست می آورد تا خشم خود را تخلیه کند، بنابراین آزادی کودک برای بازی کردن در حد معقول موجب تخلیه روحی و روانی آن ها هم می شود.
وی ادامه داد:کودکانی که آزادانه و به دور از امر و نهی والدین بازی خود را انجام می دهند، از توانایی قدرت یادگیری و هوش بالاتری در مقایسه با سایر همسالان خود نسبت به محیط پیرامون شان برخوردار هستند.
ازغندی با اشاره به اهمیت دخالت نکردن والدین در بازی کودکان افزود:این کودکان 70 درصد محیط و وسایل بازی خود را شناسایی می کنند، اما در سایر کودکان که والدین دخالت مستقیم دارند، این شناسایی به 50 درصد می رسد.
این روانشناس با بیان اینکه بازی و حرکت از عوامل اطمینان بخش محسوب می شود و کودکان از طریق آن با محیط مأنوس شده و احساس امنیت می کنند، تصریح کرد:آزادی کودک در انجام بازی باید در حد معقول بوده و به طور غیر مستقیم از سوی والدین کنترل شود تا موجب آسیب رسیدن به کودک نشود.
ازغندی تاکید کرد: بسیاری از دردها و نابسامانی های رفتاری کودکان از راه بازی کردن تسکین یافته و کودک از طریق بازی فرصتی به دست می آورد تا خشم خود را تخلیه کند، بنابراین آزادی کودک برای بازی کردن در حد معقول موجب تخلیه روحی و روانی آن ها هم می شود.
