به بیان متخصصین، سونوگرافی زیربغل، روشی غیرتهاجمی، ارزان و در دسترس است و معمولا در بیماران با تشخیص سرطان پستان به‌طور روتین و برای تعیین تعداد، سایز و محل تومور و همچنین بررسی وضعیت غدد لنفاوی انجام می‌شود.
در این رابطه، مقاله‌ای علمی پژوهشی در فصل‌نامه «بیماری‌های پستان ایران» چاپ‌شده است که بررسی میزان حساسیت و قدرت تشخیص«سونوگرافی زیر بغل» را در تشخیص درگیری یا عدم درگیری غدد لنفاوی در بیماران مبتلابه سرطان پستان موردبررسی قرار داده است.
در این پژوهش که توسط الفت‌بخش و همکارانش از پژوهشگران گروه پژوهشی بیماری‌های پستان، مرکز تحقیقات سرطان پستان و گروه پژوهشی کیفیت زندگی، مرکز تحقیقات سرطان پستان و پژوهشکده معتمد جهاد دانشگاهی انجام‌شده، بیماران مراجعه‌کننده به مرکز تصویربرداری پژوهشکده سرطان پستان جهاد دانشگاهی تهران مورد ارزیابی قرار گرفته‌اند.
نتایج این بررسی نشان داد که از 140 بیماری که مورد بررسی واقع شدند، معاینه فیزیکی در نزدیک به 15 درصد و سونوگرافی نیز در بین حدود 29 درصد از بیماران، نشان از درگیری غده لنفاوی در بیماری سرطان پستان داشته و پاتولوژی هم در نزدیک به 40 درصد بیماران مثبت بوده است.
در این پژوهش مشخص شد که حساسیت و ویژگی سونوگرافی زیر بغل در بیماران ایران مشابه نتایج مطالعات در سایر کشورها است.
این محققیان بر اساس نتایج به‌دست‌آمده از پژوهش خود، اشاره کردند: «معاینه بالینی به‌تنهایی حساسیت پایینی دارد، اما مجموع معاینه و سونوگرافی، حساسیتی بالاتر از هر یک از دو روش فوق برای تشخیص درگیر بودن یا نبودن غدد لنفاوی در بیماری سرطان پستان دارد».
محققان فوق افزوده‌اند: «درصورتی‌که معاینه و سونوگرافی، هر دو مشکوک گزارش شوند، می‌توان بیمار را کاندید عملی به نام دیسکسیون آگزیلا یا شکاف زیربغل کرد و با انجام این کار، از صرف وقت و هزینه برای برداشت بافت غدد لنفاوی جلوگیری کرد».
