یک جامعه شناس معتقد است، «تضادهای فکری در جامعه کنونی سبب از بین رفتن اعتماد اجتماعی و در نتیجه جایگزین شدن آن با اشتراک مساعی» شده است.
به گزارش خبرگزاری دانا، سعید معیدفر در همایش ملی آسیب های اجتماعی در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران افزود: نظریه و روش زمانی تاثیرگذار است که جایی برای شکوفایی و تحلیل آن وجود داشته و به عبارتی، شرایط اجتماعی برای مقابله با آسیب ها فراهم باشد.
وی جامعه را آزمایشگاه جامعه شناس معرفی کرد و افزود: ضرورت دارد مساله اجتماعی توسط اندیشمندان جامعه و با در نظر گرفتن مقتضیات آن بررسی شود؛ در غیر این صورت، نظریه پردازی و تحلیل ها فقط بازی با اعداد و ارقام است و تحلیل آسیب ها کارگشا نخواهد بود.
این استاد دانشگاه تهران اضافه کرد: جامعه شناسان از اوایل قرن بیستم میلادی با این مشکل روبرو بودند که هر اندازه روش و نظریه های جدید را به کار می بستند، باز هم جرائم و کج روی ها بیشتر می شد، بنابراین به این نتیجه رسیدند که مشکل جای دیگری است.
به گفته معیدفر، در صورتی جامعه می تواند با جرم و آسیب مقابله کند که نوعی تقارن اندیشه میان دانشمند، سیاستمدار و ذهنیت اجتماعی و وجدان جمعی ایجاد شود؛ مساله ای که اکنون به هیچیک از این ملزومات توجه نمی شود.
وی گفت: هر روز فهرست هایی از آسیب ها و معضلات اجتماعی از اتاق های در بسته و بدون وجود رابطه ذهنیت اجتماعی دانشمند و سیاستگذار و جامعه بیرون می آید که در حل مشکلات موثر نیست و در سطح نظریه و تحلیل صرف باقیمانده است.
این جامعه شناس اظهار داشت: برای رفع مشکلات اجتماعی باید زمینه گفت وگوی جدی میان جامعه دانشمند و سیاستگذاران فراهم آید، زیرا یکی از معضلات ما با وجود همه بحران ها ، معضلات و مشکلات اجتماعی این است که ذهنیت مشترک نداریم.
معیدفر تاکید کرد: اشتراک و تفاهم در تعریف مساله اجتماعی و تحلیل پیامدهای این مسائل می تواند به حل آسیب ها کمک کند.
به گزارش ایرنا، سومین همایش ملی آسیب‌های اجتماعی به همت انجمن جامعه شناسی ایران و مرکز مطالعات و تحقیقات دانشگاه تهران و با همکاری نهادها و سازمان های متولی در روزهای چهارشنبه و پنجشنبه در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران برگزار شد.
وی جامعه را آزمایشگاه جامعه شناس معرفی کرد و افزود: ضرورت دارد مساله اجتماعی توسط اندیشمندان جامعه و با در نظر گرفتن مقتضیات آن بررسی شود؛ در غیر این صورت، نظریه پردازی و تحلیل ها فقط بازی با اعداد و ارقام است و تحلیل آسیب ها کارگشا نخواهد بود.
این استاد دانشگاه تهران اضافه کرد: جامعه شناسان از اوایل قرن بیستم میلادی با این مشکل روبرو بودند که هر اندازه روش و نظریه های جدید را به کار می بستند، باز هم جرائم و کج روی ها بیشتر می شد، بنابراین به این نتیجه رسیدند که مشکل جای دیگری است.
به گفته معیدفر، در صورتی جامعه می تواند با جرم و آسیب مقابله کند که نوعی تقارن اندیشه میان دانشمند، سیاستمدار و ذهنیت اجتماعی و وجدان جمعی ایجاد شود؛ مساله ای که اکنون به هیچیک از این ملزومات توجه نمی شود.
وی گفت: هر روز فهرست هایی از آسیب ها و معضلات اجتماعی از اتاق های در بسته و بدون وجود رابطه ذهنیت اجتماعی دانشمند و سیاستگذار و جامعه بیرون می آید که در حل مشکلات موثر نیست و در سطح نظریه و تحلیل صرف باقیمانده است.
این جامعه شناس اظهار داشت: برای رفع مشکلات اجتماعی باید زمینه گفت وگوی جدی میان جامعه دانشمند و سیاستگذاران فراهم آید، زیرا یکی از معضلات ما با وجود همه بحران ها ، معضلات و مشکلات اجتماعی این است که ذهنیت مشترک نداریم.
معیدفر تاکید کرد: اشتراک و تفاهم در تعریف مساله اجتماعی و تحلیل پیامدهای این مسائل می تواند به حل آسیب ها کمک کند.
به گزارش ایرنا، سومین همایش ملی آسیب‌های اجتماعی به همت انجمن جامعه شناسی ایران و مرکز مطالعات و تحقیقات دانشگاه تهران و با همکاری نهادها و سازمان های متولی در روزهای چهارشنبه و پنجشنبه در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران برگزار شد.
