غرور کاذب در واژه به مفهوم: فریفته شدن و گول خوردن است. غرور از صفت های رذیله هست که سبب ميشود انسان بدنبال اعمالی رود که موافق هوای نفسش است.
غرور درصورتی که به مفهوم پذیرش و باور کردن کلیه ی قابلیت ها، توان مندی ها، استعدادها و نقطه ضعف های خود باشد خوب است.
در صورتی داشتن غرور مناسب است که شخص خویش را ذلیل و خوار نکرده و همان طور که براي سایرین ارزش و احترام قائل هست انتظار داشته باشد که سایرین به حریم و شخصیت او احترام بگذاردند.
شخصی که دچار غرور کاذب ميشود خویش را به علت داشتن عقده و حقارت های خود، بالاتر از آنچه که هست می بیند.
شخص دچار غرور کاذب خودرا برتر از دیگران دیده و فخرفروشی ميکند .
منشا غرور کاذب:
1- جهالت ؛ یعنى اعتقاد قلبى فرد به اینکه عمل وی خیر و صلاح است، در حالى که در واقع چنين نیست.
2- وسوسه هاى شیطانى، پیروى از هواى نفس و شهوات.
3- پیروى از خشم و انتقامجویى
4- دوستى دنیا و دنیا طلبى.
ممکن است فردى مغرور باشد ولى اصلا دچار غرور کاذب نگردد و بعد از ارزیابى ها و قابلیتهاى خویش، آن ها را فضل و رحمتى از جانب خدا بداند و عامل اساسى آنرا به خدا نسبت دهد در اینصورت ديگر هواى نفسى باقى نمى ماند تا دچار غرور کاذب شود.
اگر انسان با بهره مندی از توانایی ها اعمالی راانجام دهد و آن اعمال را بزرگتر از آنچه که هست عنوان نماید و انجام داده ها را بیش از آنی که بوده نمایان سازد و همواره خویش را قادرتر از آنی بداند که هست هیچوقت بخود واقعی و سپس خویش حقیقی دست نیافته و در بند شیطان مسیر هوای نفسانی را پی می گیرد و دچار غرور کاذب ميشود .
دانستم انسان هرقدر به معرفت دریافت هایش رسیده باشد کم تر دچار غرور کاذب میگردد و هرقدر تنها به دربافت ها اندیشیده و هیچوقت در جهت درک دریافت حرکت ننماید در مسیر غرور کاذب حرکت نموده و این حرکت وی را از خویش حقیقی دور و دورتر می نماید.
والدین وسواسی، متوقع و عیبجو، معمولاً ورزشكارانی با غرور كاذب تربیت میكنند. این والدین بعدها در قالب مربی هم میتوانند خودنمايي كنند. در واقع ، مربیان پرتوقع هم میتوانند ورزشكاران مغرور پرورش دهند.
روانشناسان با توجه به عوامل مختلف، به سه جنبه غرور كاذب اشاره می كنند:
غرور خودمدار: این جنبه، همان است كه در تعریف های اولیه روی آن تاكید كردیم، یعنی ورزشكار در مورد خود توقعات بالایی دارد و از شكست میترسد.
غرور دیگرمدار: اشخاص مغرور معمولاً نه تنها خودشان، بلكه سایرین را هم آزار میكنند. یك مربی یا یك كاپیتان مغرور و متوقع میتواند با ارزیابی های سختگیرانه اش، عزت نفس تمام بازیكنان را خدشه دار كند.
غرور القا شده توسط اجتماع: این شرایط، بیش تر به مطبوعات و تفكر عامه مردم در توقع از یك ورزشكار یا یك تیم بر میگردد. در واقع ، ورزشكاران مغروریی كه در یك جامعه پرتوقع زندگی میكنند، مدام از تایید نشدن توسط مطبوعات و افكار عمومی در هراسند.
راهکارهای غلبه بر غرور کاذب
ممکن هست همان طور که بیان کردیم بعضی از اشخاص به علت الگوبرداری اشتباه از والدین دچار غرور و خودپسندی شوند و به مرور زمان با دور شدن اطرافیان خویش متوجه رفتار اشتباه در خویش باشند و به دنبال راه هایی براي از بین بردن این خصوصیت اخلاقی اشتباه در خویش باشند.
۱- پذیرش رفتار در خود:
باید براي ایجاد تغيير در خویش شخص بداند و بخواهد که این رفتار را در خویش تغيير دهد افرادی که ميدانند دچار غرور کاذب هستند و سعی دارند تا مانع آن شود در کاهش این رفتار موفق هستند و در نتيجه افرادی کمال گرا و انسان دوست هستند. پذیرش این عادت نادرست در خویش زمينه ایجاد و شکوفایی رفتارهای درست را در شخص ایجاد ميکند .
۲- تلاش در جهت حل رفتار:
ریشه مواردی را که باعث ایجاد غرور در شما ميشود را بیابید و و در چنين مواقع که دچار غرور یم شوید این عوامل ایجاد کننده را تحت کنترل و هدایت خود درآورید و آنها را سرکوب کنید و رفتارهای مثبت را جایگزین آن کنید.
۳- یادگیری بخشش:
غرور نوعی انتقام ، تنفر، حسادت و خودپسندی هست که در قالب اعتماد به نفس بالا و غرور کاذب دیده ميشود افرادی که یاد می گیرد در در برابر رفتارهای دیگران ببخشند و بگذرند افرادی بزرگمنش و با کمالات انساني بالا هستند. یکی ديگر از راه‌های رهایی از غرور افزایش اعتماد به نفس است که باعث درک درست از توانایی ها ميشود .
۴- صبور بودن :
غرور و بی اعتنایی به دیگران از مواردی است که در بیشتر برخوردارها و دعوا ها دیده ميشود سعی کنید در بحث های خویش صبور باشید و در رفتار با دیگران هم صبر بیشتری داشته باشید.
یادآوری اصل و پایان خویش یکی از راه های درمان غرور کاذب است.
