یک روانشناس درباره تأثیر تحسین کردن بر کودکان و راهکارهای مختلف آن توضیحاتی داد.
به گزارش خبرگزاری دانا، مجتبی حبیبی روانشناس و مشاور ، درباره تحسین کردن کودکان اظهار کرد: موثرترین راه آموزش رفتار خوب به کودکان و شکل دادن رفتار آن‌ها، تحسین است و این روش تربیتی به شرطی که به طور مداوم و صحیح استفاده شود، رضایت شما را از رفتار‌های جدید فرزندتان نشان می‌دهد.
این روانشناس درباره روش‌های تحسین کردن کودک، گفت: رفتار کودک را تحسین کنید، اما هرگز به او نگویید که چه دختر یا پسر خوبی است، زیرا این جمله به این معناست که از کودک خود انتظار دارید در تمام شرایط خوب باشد و این عملی غیرمعقول است، لذا به جای این کار باید به عنوان مثال بگویید: «من از طرز صحبت کردن شما با دوستت خیلی خوشم آمد».
حبیبی با بیان اینکه والدین باید از تحسین ویژه استفاده کنند، گفت: هدف از تحسین کودک افزایش رفتار‌های شایسته در اوست، پس شما باید بر رفتار‌های خاصی که مورد قبول شما هستند تأکید کنید، هرچه تحسین شما اختصاصی‌تر باشد، کودک درست بودن کارش را بهتر درک می‌کند و احتمال اینکه آن را دوباره تکرار کند، بیشتر می‌شود.
وی افزود: اگر متوجه شدید فرزندتان وسایلش را مرتب کرده به طور واضح به او بگویید: «از اینکه وسایلت را جمع کردی خیلی خوشحال شدم، ممنونم».
این روانشناس با اشاره به اینکه به صورت مناسب و مقتضی تحسین کنید، اضافه کرد: نوع تحسین را با سن و اخلاق کودک متناسب کنید، برای نمونه در آغوش گرفتن، بوسیدن و دیگر نشانه‌های عملی محبت همراه با کلمات مهرآمیز برای کودکان خردسال موثرتر هستند، اما در مورد کودکان بزرگتر بهتر است از پیام‌های سرّی استفاده کنید، زیرا این کودکان بیشتر دوست دارند به طور خصوصی تشویق شوند.
حبیبی ادامه داد: می‌توانید با یک چشمک زدن و یا با اشاره دست نشان دهید که به عمل او توجه کرده‌اید و بعدا می‌توانید در مورد رفتار پسندیده‌اش صحبت کنید، استفاده از لحن آمیخته با شوخی نیز تأثیر بسزایی در احساس کودک دارد.
وی با بیان اینکه بلافاصله تحسین کنید، گفت: تحسین به ویژه در مورد کودکان خردسال زمانی موثر است که بدون معطلی صورت گیرد، اما کودکان بزرگتر قادر هستند که این فاصله زمانی را درک کنند.
این روانشناس با بیان اینکه باید تحسین را با علاقه بی قید و شرط بیامیزید، تصریح کرد: در مواردی که کودک تنها در زمان تحسین شدن مورد توجه والدین قرار می‌گیرد، به تدریج نسبت به آن احساس نیاز می‌کند، برای پیشگیری از این امر بهترین کار این است که پس از جا افتادن یک رفتار جدید، رفته رفته از میزان تعریف و تمجید بکاهید و آن را به طور موردی انجام دهید.
حبیبی خاطرنشان کرد: مواقعی که به طور اختصاصی و با دید مثبت روی رفتار فرزندتان نظر می‌دهید، به کودک می‌آموزید تا یک دید مثبت نسبت به خود به دست آورد و مراقب اعمالش باشد؛ با این کار او می‌آموزد حتی زمانی که در حال بررسی رفتارش نیستید نیز برای او ارزش قائل هستید و بدون هیچ قید و شرطی دوستش دارید.
این روانشناس درباره روش‌های تحسین کردن کودک، گفت: رفتار کودک را تحسین کنید، اما هرگز به او نگویید که چه دختر یا پسر خوبی است، زیرا این جمله به این معناست که از کودک خود انتظار دارید در تمام شرایط خوب باشد و این عملی غیرمعقول است، لذا به جای این کار باید به عنوان مثال بگویید: «من از طرز صحبت کردن شما با دوستت خیلی خوشم آمد».
حبیبی با بیان اینکه والدین باید از تحسین ویژه استفاده کنند، گفت: هدف از تحسین کودک افزایش رفتار‌های شایسته در اوست، پس شما باید بر رفتار‌های خاصی که مورد قبول شما هستند تأکید کنید، هرچه تحسین شما اختصاصی‌تر باشد، کودک درست بودن کارش را بهتر درک می‌کند و احتمال اینکه آن را دوباره تکرار کند، بیشتر می‌شود.
وی افزود: اگر متوجه شدید فرزندتان وسایلش را مرتب کرده به طور واضح به او بگویید: «از اینکه وسایلت را جمع کردی خیلی خوشحال شدم، ممنونم».
این روانشناس با اشاره به اینکه به صورت مناسب و مقتضی تحسین کنید، اضافه کرد: نوع تحسین را با سن و اخلاق کودک متناسب کنید، برای نمونه در آغوش گرفتن، بوسیدن و دیگر نشانه‌های عملی محبت همراه با کلمات مهرآمیز برای کودکان خردسال موثرتر هستند، اما در مورد کودکان بزرگتر بهتر است از پیام‌های سرّی استفاده کنید، زیرا این کودکان بیشتر دوست دارند به طور خصوصی تشویق شوند.
حبیبی ادامه داد: می‌توانید با یک چشمک زدن و یا با اشاره دست نشان دهید که به عمل او توجه کرده‌اید و بعدا می‌توانید در مورد رفتار پسندیده‌اش صحبت کنید، استفاده از لحن آمیخته با شوخی نیز تأثیر بسزایی در احساس کودک دارد.
وی با بیان اینکه بلافاصله تحسین کنید، گفت: تحسین به ویژه در مورد کودکان خردسال زمانی موثر است که بدون معطلی صورت گیرد، اما کودکان بزرگتر قادر هستند که این فاصله زمانی را درک کنند.
این روانشناس با بیان اینکه باید تحسین را با علاقه بی قید و شرط بیامیزید، تصریح کرد: در مواردی که کودک تنها در زمان تحسین شدن مورد توجه والدین قرار می‌گیرد، به تدریج نسبت به آن احساس نیاز می‌کند، برای پیشگیری از این امر بهترین کار این است که پس از جا افتادن یک رفتار جدید، رفته رفته از میزان تعریف و تمجید بکاهید و آن را به طور موردی انجام دهید.
حبیبی خاطرنشان کرد: مواقعی که به طور اختصاصی و با دید مثبت روی رفتار فرزندتان نظر می‌دهید، به کودک می‌آموزید تا یک دید مثبت نسبت به خود به دست آورد و مراقب اعمالش باشد؛ با این کار او می‌آموزد حتی زمانی که در حال بررسی رفتارش نیستید نیز برای او ارزش قائل هستید و بدون هیچ قید و شرطی دوستش دارید.
