دو فروند هواپیمای باری "سی-۱۷ گلوبمستر" (C-17 Globemaster) کاوشگر مارس ۲۰۲۰ و همچنین "مرحله پرواز یا کروز" (cruise stage) ، "مرحله فرود" (descent stage) و "هلیکوپتر مارس" (Mars Helicopter) را از آزمایشگاه پیش‌رانش جت ناسا به مرکز فضایی کندی ناسا در فلوریدا منتقل کردند.
"جان مک نامی" (John McNamee)، مدیر پروژه مارس ۲۰۲۰ گفت: مریخ‌نورد ما اکنون خانه خود (آزمایشگاه پیش‌رانش جت ناسا) را ترک کرده است و ما از این موضوع کمی ناراحت هستیم؛ اما یک موضوع دیگر این ناراحتی را از بین می‌برد و آن این است که به زودی شاهد صحنه پرتاب این کاوشگر به سمت مریخ خواهیم بود.
اگر این کاوشگر ماه ژوئیه امسال پرتاب شود، احتمالا در اوایل سال ۲۰۲۱ در ۴۸ کیلومتری دهانه برخوردی "Jezero" مریخ فرود آید.
این کاوشگر رباتیک ۶ چرخ زمانی که به مریخ برسد، کارهای متعددی انجام خواهد داد که مهم‌ترین آن کسب اطلاعاتی راجع به علائم حیات در گذشته مریخ است.
"مارس ۲۰۲۰" پس از فرود به سطح مریخ در سال ۲۰۲۱ باید مسیرهای زیادی را
بپیماید. سازندگان، آن را به دوربین‌های بسیار بهتری (با وضوح بالاتر و
وسعت دید بیشتر) نسبت به نسخه‌های قبلی و یک رایانه اضافی برای قدرت بیشتر
در پردازش تصاویر و تهیه نقشه‌ها و همچنین نرم‌افزاری پیشرفته‌تر برای
پیمایش خودکار سطح مریخ مجهز کرده‌اند.
چرخ‌های مریخ نورد "مارس
۲۰۲۰" مانند "کنجکاوی" از آلومینیوم ساخته شده‌اند، اما ضخیم‌تر، محکم‌تر،
عریض‌تر با عاج‌های قوی‌تر هستند. این چرخ‌ها برای کشش بهتر ۴۸ شکاف دارند.
در عین حال، چرخ‌های جلو و عقب دارای موتورهای مستقل هستند و می‌توانند
۳۶۰ درجه کامل بچرخند. این چرخ‌ها بر روی یک سیستم تعلیق متصل به پایه‌های
تیتانیومی سیاه رنگ در پیکربندی مشابه آنچه در "کنجکاوی" استفاده شده، نصب
شده‌اند. این کار به مریخ‌نورد اجازه می‌دهد تا هنگام حرکت با سرعت ۱۵۲ متر
بر ساعت در شیب ۴۵ درجه به راحتی حرکت کند. این تجهیزات به "مارس ۲۰۲۰"
این قدرت را می‌دهند که به طور متوسط ۲۰۰ متر در روز حرکت کند تا به دنبال
نشانه‌های حیات باشد و به شناخت بیشتر بشر از آب و هوا و خاک‌شناسی سیاره
سرخ کمک کند.
