در عصر دانایی با دانا خبر      دانایی؛ توانایی است      دانا خبر گزارشگر هر تحول علمی در ایران و جهان      دانایی کلید موفقیت در هزاره سوم      
کد خبر: ۱۲۴۸۹۵۵
تاریخ انتشار: ۱۴ خرداد ۱۳۹۹ - ۱۷:۰۰
اختلال در هرکدام از قسمت های زبان می تواند صدمات جبران ناپذیری روانی و اجتماعی را در در فرآیند رشد کودکان ایجاد کند.
فاطمه زمانی، خبرگزاری دانا، گروه سبک زندگی؛ 
ناگفته پیداست که مهم ترین نقش زبان، توانایی برقراری ارتباط با دیگران است.پ و بعد تفکر است. 
فراگیری این مهارت در انسان ، به تدریج و طی مراحل مشخص انجام می شود.
بدین ترتیب زبان کودک به تدریج تکامل می یابد. تاجایی که کودک می تواند توسط زبان فکر کند و تفکر خودرا بیان کند.
با این حال ، گاهی این روند طبیعی طی نمی شود و اختلالاتی در زبان و گفتار کودک پدید می آید.
اختلال در هرکدام از قسمت های زبان می تواند صدمات جبران ناپذیری روانی و اجتماعی را در در فرآیند رشد کودکان ایجاد کند.
در اختلال زبان و گفتار ، افراد در گفتار خود و آنچه دیگران می گویند دچار مشکل می شوند.
این نوع اختلال در 10 تا15 درصد کودکان زیرزیر 3 سال دیده می شود و از 4سالگی به بعد خودرا نشان می دهد.
این اختلال ممکن است مدت ها به چشم نیاید. در حقیقت تا وقتی کودک لب به سخن نگشوده و با دیگران ارتباط برقرار نکرده است ،نشانه ای از این اختلال در او دیده نمی شود. به همین دلیل امکان دارد این اختلال ، دیر تشخیص داده شود.
اختلال گفتار و زبان یکی از ناهنجاری های جسمی است که می تواند فرصت های اجتماعی فرد را در بزرگسالی محدود کند و وضعیت اجتماعی و اقتصادی وی را تحت تاثیر قرار دهد.
از سوی دیگر مشکلات گفتار و زبان می تواند منجر به احساس ناکامی ، عدم پذیرش توسط همسالان و از دست رفتن اعتماد به نفس کودکان شود.

چه عللی در ایجاد این اختلال نقش دارند؟

به نظر می رسد عواملی چون ؛ ژنتیک و تغذیه می توانند این اختلال را ایجاد کنند. تحقیقات نشان داده است که 20 تا40 درصد کودکان مبتلا به این اختلال دارای سابقه خانوادگی و وراثت هستند.
هم چنین تغذیه مادر قبل از زایمان  و زایمان زودرس می تواند در ایجاد این ناهنجاری ، دخیل باشد.
برخی بیماری ها مثل؛ اوتیسم ، کم شنوایی ، فلج مغزی ، صدمه به سیستم عصبی مرکزی ، عقب ماندگی ذهنی و صدمات مغزی در دوران کودکی می توانند این اختلال را ایجاد کنند.

چگونه می توان این اختلال را در کودکان تشخیص داد؟

عدم توانایی در جمله بندی و ناتمام گذاشتن جملات، کاهش قدرت مکالمه ،  فقدان مهارت در اتصال بین کلمات و جملات و محدود بودن دایره ی لغات در مقایسه با کودکان دیگر از جمله نشانه هایی است که در این گونه افراد دیده می شود.

چگونه می توان این اختلال را درمان کرد؟

به گفته محققان ، روان درمانی ، شعر و قصه درمانی ، خواندن کتاب و گفتار درمانی را می توان از جمله مؤثر ترین راهکارهای درمانی برای مقابله با این اختلال دانست.

ارسال نظر