طی این ماموریت برای اولین بار دانشمندان نقشه جهانی کاملی از انتشار هلیوم و هیدروژن در تاج خورشیدی به دست آوردند. برای اندازه گیری میزان هلیوم و هیدروژن در جو و میزان پراکندگی هلیوم ناسا در تاج خورشیدی و هلیوسفر، این موشک تصاویری را از تاج خورشیدی به ثبت رساند.
مشاهدات هرشل نشان داد که هلیوم به طور مساوی در اطراف تاج خورشیدی پراکنده نشده است. منطقه استوایی فاقد هلیوم بود، در حالی که مناطق در عرض جغرافیایی میانی بیشترین تعداد هلیوم را داشتند.
در مقایسه با تصاویر رصدخانه خورشیدی و هورسپهری(Solar and Heliospheric Observatory SOHO)، یا سوهو دانشمندان توانستند با مشاهده این تصاویر فراوانی هلیوم را در پوشش‌های عرض جغرافیایی با جایی که خطوط میدان مغناطیسی خورشید در منظومه شمسی وجود دارند متوجه شوند.
این نشان می‌دهد که نسبت هلیوم به هیدروژن به شدت با میدان مغناطیسی و سرعت باد خورشیدی در تاج خورشیدی ارتباط دارد. مناطق استوایی با میزان فراوانی هلیوم کم با میزان باد خورشیدی اندازه گیری شده در نزدیکی زمین مطابقت دارد.
این نشان می‌دهد که جو خورشیدی از آنچه دانشمندان تصور می‌کردند پویاتر است. هرشل از راه دور می‌تواند به راحتی به بررسی این موضوعات بپردازد. درآینده دانشمندان قصد دارند مشاهدات بیشتری را برای توضیح تفاوت فراوانی انجام دهند. دو ابزار Metis و EUI که بر روی کاوشگر خورشیدی سولار اوربیتر قرار دارند می‌توانند اطلاعات مهمی در این زمینه در اختیار دانشمندان قرار دهند.
در ۹ فوریه سال ۲۰۲۰ ، ناسا و آژانس فضایی اروپا مأموریت مدارگرد خورشیدی خود موسوم به سولار اوربیتر را پرتاب کردند. هدف این ماموریت پاسخ دادن به برخی سؤالات کلیدی علمی است. این سوالات شامل سیر تکاملی سیاره‌ها و ظهور حیات، نحوه کار منظومه شمسی، منشاء جهان هستی و همچنین فیزیک بنیادی در جهان است.