تا پیش از این مدل‌های سه بعدی قلب افراد بر مبنای اسکن ام آر آی و با استفاده از پلاستیک‌های سخت تولید می‌شد که افزودن بافت‌های واقعی قلب به آنها ممکن نبود. اما فناوری چاپ سه بعدی جدید موسوم به فرش وضعیت را تغییر داده است.
این فناوری مبتنی بر استفاده از پلیمرهای زیستی، نرم و منعطف است که از آلژینیک اسید یا آلژینات ساخته می‌شوند. این ماده یک ترکیب شیمیایی و یک پلی‌ساکارید غیر یونی است که در دیواره سلول نوعی جلبک قهوه‌ای وجود دارد که در تماس با آب به شکل صمغ ژله‌ای تغییر شکل می‌دهد. این پلی‌ساکارید قادر است تا ۲۰۰ برابر وزن خود آب را جذب کند. از این قابلیت در حوزه بهداشت و درمان برای تولید چسب‌های پانسمان پیشرفته برای جذب ترشحات شدید زخم استفاده می‌شود.
چاپگر سه بعدی مورد استفاده بدین منظور مجهز به جوهر زیستی است و این جوهر پلیمر نرم را به خارج هدایت می‌کند و بعد از تکمیل فرایند چاپ، این پلیمر خشک شده و در قالب محصول سه بعدی آماده استفاده خواهد بود.
