دلیریوم یا روان آشفتگی نوعی اختلال عصبی است که از اختلالات مغزی نشأت می گیرد و فرد را به آشفتگی و سردرگمی دچار می کند.
فاطمه زمانی ، خبرگزاری دانا ، گروه سلامت ؛ دلیریوم یا روان آشفتگی نوعی اختلال عصبی است که از اختلالات مغزی نشأت می گیرد و فرد را به آشفتگی و سردرگمی دچار می کند.
دلیریوم بر برخی فرآیند های مغزی ، احساسات ، هیجانات و کنترل عضلات بدن تأثیر می گذارد و موجب می شود هوشیاری فرد تا حدّ زیادی کاهش یابد.
علائم
بررسی ها نشان می دهد دلیریوم با علائمی چون کاهش آگاهی نسبت به محیط اطراف ، عدم توجه و تمرکز ، سردرگمی ، هذیان و باور های غیر منطقی ، کاهش حافظه ، اختلال در فرآیند تفکر ، خواب و بیداری ، تحریک پذیری ، عدم وضوح در صحبت کردن ، عدم کنترل عضلات ، اضطراب و نگرانی ، افسردگی ، خونسردی و خوشحالی بیش از حد خودرا نشان می دهد.
علل
دلیریوم هنگامی بروز می کند که ارسال و دریافت سیگنال های عادی در مغز ضیف شود. عوامل بسیاری در ایجاد این اختلال نقش دارند که می توان به عواملی چون مصرف داروهای خاص یا مسمومیت دارویی ، ترک اعتیاد ، تب و عفونت حاد به ویژه در کودکان ، عفونت دستگاه ادراری ، ذات الریه ، داروهای درمان اسپاسم ، تشنج ، پارکینسون ، داروهای استروئیدی ، داروهای ضد حساسیت ، داروهای ضد افسردگی و اضطراب ، داروهای خواب آور ، مسکن ها ، جراحی یا روش های درمانی که با بیهوشی انجام می شود ، سوء تغذیه یا کم آبی، درد ، محرومیت از خواب یا رنج های شدید عاطفی ، قرار گرفتن در معرض سمومی مثل مونوکسید کربن ، سیانور و نظایر آن ها ، سکته مغزی ، حمله قلبی ، وخیم شدن بیماری ریه یا کبد ، آسیب ناشی از سقوط و عدم تعادل متابولیسمی مانند کمبود سدیم یا کلسیم اشاره کرد.
عوامل خطرساز
تحقیقات نشان می دهد بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه یا بعد از جراحی ، افراد سالمند ساکن خانه سالمندان ، افراد مبتلا به اختلالات مغزی ، سکته مغزی یا بیماری پارکینسون ، اختلالات شنوایی و افراد دارای مشکلات متعدد پزشکی بیش از سایر افراد در معرض خطر ابتلا به این بیماری قرار دارند.
راه های پیشگیری
با توجه به اینکه تغییر مکرر اتاق ، شیوه های تهاجمی جراحی ، صداهای بلند ، روشنایی ضعیف ، کمبود نور طبیعی و مشکلات خواب در تشدید این بیماری نقش دارند ، بنابراین مقابله با عوامل خطرساز از جمله دور شدن از محیط های بیمارستانی از مهم ترین و مؤثر ترین روش های پیشگیری از بیماری محسوب می شوند.
فراموش نکنید که راهکار هایی چون خواب منظم ، تقویت حس آرامش و دوری از اضطراب ، کمک به پیشگیری از بروز مشکلات یا سایر عوارض پزشکی می توانند تا حد زیادی در پیشگیری و بهبود بیماری مؤثر باشند.
درمان
از مصرف داروهای خواب آور یا آرام بخش خودداری کنید.
به عوارض جانبی داروها و تداخلات دارویی توجه نمایید.
مصرف داروهای ضد روان پریشی تنها در صورت ضرورت و با تجویز پزشک انجام گیرد.
