چگونه سلول انفرادی دو نفره در قرنطینه را تبدیل به فرصت کنیم؟

فاطمه سادات زاهدی ، کارشناس ارشد مشاوره ، خبرگزاری دانا ؛ خیلی وقت ها برایم این سوال مطرح می‌شود که چرا زمانی که یک زندانی کار بسیار بدی می‌کند، بدترین مجازات برایش انفرادی است؟

چرا انفرادی بدترین مجازات برای یک زندانی است؟

انفرادی چه چیزی دارد که یک انسان ثانیه شماری می‌کند تا آزاد شود؟

خود افراد زندانی شده هم حتی دلیل این همه وحشت از انفرادی را نمی‌دانند.

علت این است که انفرادی تنها جایی است که فرد مجبور می‌شود با حقیقت خودش روبه روشود. زمانی که افراد دیگری در کنارتان هستند حتی زمانی که یک درخت روبه روی شماست، حواس شما به دنیای بیرون پرت می‌شود و از تمرکز بر مشکلات خود دور می‌شوید، از آنها فرار کرده و دیگران را مقر می‌داند و بسیاری از مسائلتان را به گردن دیگران می‌اندازید. به همین علت است که انفرادی جای فوق العاده سختی است و البته اگر کسی جرأت روبه رو شدن با خود واقعی اش را داشته باشد، انفرادی بهترین جا برای تماشا و ارتقا دادن خود است.

دقت کنید این روزها کرونا با زندگی زناشویی و روابط همسرانه شما چه کرده است؟

کرونا، زن و مردهای بسیار زیادی که یک عمر از طریق تماشای بیرون، اضافه کاری، پول پرستی، رفیق بازی و ... تمرکزشان را از خودشان و همسرشان بر میداشتند، را به اجبار وارد انفرادی دو نفره کرده است. در این افرادی دو نفره، زوجین مجبور می‌شوند حقیقت رابطه شان را تماشا کند، رابطه ای که این همه مدت از تماشا کردنش فرار می‌‌کردند.

به این نکته توجه کنیدکه دشواری هرچیزیبا ارزشمندی آن رابطه دارد. هر چه سخت تر، ارزشمند تر.

به جای اینکه به رییس زندان غر بزنیم که چرا ما دو تا در انفرادی هستیم، تصمیم بگیریم که سیاهی های رابطه مان را تماشا کرده و تلاش کنیم که آن ها را اصلاح کنیم.