فاطمه زمانی ، خبرگزاری دانا ، گروه سبک زندگی ؛ اختلال اضطرابی نوعی واکنش هیجانی و احساس ذهنی است که با پاسخ بدنی به تهدید های واقعی یا ذهنی همراه می شود.
زمانی که اضطراب به طور مکرر ، مداوم و شدید ظاهر می شود ، در کارآیی روانی روزمره ی فرد اختلال ایجاد می کند و در صورت عدم تناسب با سن وی به یک اختلال تبدیل می شود.
به طور کلی احتمال ابتلا به این اختلال برای همه ی افراد و در همه ی سنین وجود دارد اما شیوع آن در دوران کودکی و نوجوانی بیشتر است ، به طوری که حدود 10 تا 20 درصد از کودکان و نوجوانان به آن مبتلا می شوند.
اختلال اضطرابی در کودکان و نوجوانان
اختلال اضطرابی یکی از شایع ترین اختلالات روانی عاطفی کودکان و نوجوانان است که با پیامد های منفی قابل ملاحظه ای خودرا نشان می دهد.
شواهد نشان می دهد اختلال اضطرابی در کودکان پدیده ای گذرا نیست و در صورت عدم درمان ، تا سنین نوجوانی و بزرگسالی تداوم می یابد و مشکلات بسیاری را در آینده برای کودک ایجاد می کند.
محققان براین باورند که اختلال اضطرابی در صورت درمان به موقع ، بهبود پیدا کرده و به رشد روانی ، شخصیتی و عملکرد اجتماعی و تحصیلی کودک صدمه ای وارد نمی کند ، اما عدم درمان به موقع آن می تواند احتمال ابتلا به انواع اختلالات روانی را در بزرگسالی برای کودک فراهم کند.
خانواده و اختلال اضطرابی کودکان و نوجوانان
خانواده یکی از مهم ترین عناصری است که می تواند با اختلال اضطرابی در کودکان مقابله کند.
توصیه می شود که والدین سعی کنند تا شرایط اجتماعی و روانی فرزند خویش را درک کرده و عوامل ناامن کننده ای را که موجب بروز اضطراب در کودک می شود را شناسایی کنند.
بدیهی است که انضباط های افراطی و رفتارهای کنترلی بیش از حد والدین اضطراب را در کودکان افزایش می دهد و از بروز احساسات آنان جلوگیری می کند.
به بیان دیگر ، شواهد نشان می دهد پدر و مادرانی که خود مختاری را در کودکان و نوجوانان محدود می کنند ، نشانه های اضطراب را در آنان افزایش می دهند.
نقش خانواده در مقابله با اختلال اضطرابی
ایجاد محیط امن و جذاب برای کودکان
ایجاد محیط یادگیری مثبت
برقراری انضباط جدی و قاطع در خانواده
داشتن انتظار های واقع بینانه
توجه به نقش ها و وظایف خود به عنوان والدین
به یاد داشته باشید که هدف درمان اضطراب حذف آن نیست ، بلکه باید به کودکان کمک کنیم تا این اختلال را تشخیص داده و آن را کنترل و مدیریت کنند.
