در این مطلب با افکار مزاحم یا ناخواسته و راهکار‌هایی برای متوقف کردن آن آشنا می‌شویم.
به گزارش خبرگزاری دانا افکار ناخواسته یا مزاحم اگر ادامه پيدا کنند به وسواس تبدیل می‌شوند و زندگی ما را تباه می‌کنند. هر فکری دارای انرژی است، پس اگر دچار اضطراب، دلشوره و از خودبیزاری می شوید، بهتر است اول محتوای افکارتان را بررسي کنید.افکار مزاحم یا بُنجُل Junk thoughts
تفکر نادرست یا چیزی که آن را "فکر بنجُل یا آشغال" (Junk thoughts) می نامند، باعث رنج بیهوده می شود و ما را از زندگی خوب باز می دارد. تخمین زده می شود که یک فرد در حدود 40000 فکر در روز دارد. فکر می کنید از این تعداد چند تای آن فکر هرز و بیهوده است؟
این افکار می‌تواند در مورد صدمه زدن به خود یا دیگران باشد، یا تفکرات کفرآمیز و در تضاد با اعتقادات فرد، یا احساس گناه از کوتاهی در اعمال دینی. به هر حال این افکار در هر صورت هیچ مابازای بیرونی ندارند اما ذهن ما چنان آنها را جلوه می‌دهد که در نظرمان معقول و منطقی می‌آیند.
افکار بنجل، به "عادات ذهنی" تبدیل می‌شوند. افکار نادرست، از دوران کودکی ما نشأت می‌گیرند، آنها رشد می‌کنند و از طریق سیستم عصبی ما، که توسط روابط، تجربیات، پیروزی‌ها و ناامیدی‌ها، ترس‌ها و امیال شکل می گیرند، در طول زندگی مان گسترش می‌یابند و به الگوهای ذهنی ما بدل می‌شوند.
آنها اکنون جریان اصلی الگوهای ذهنی ما هستند، و چالش این ما است که یک شاخه از این جریان اصلی را قطع کنیم.
برای این کار، می‌توانید از روش سه مرحله‌ای زیر برای برنامه‌ریزی مجدد تفکر و حذف افکار ناخواسته استفاده کنید:
ابتدا، افکاری را که به شما کمک نمی کنند شناسایی کنید. این بدان معنی است که از ترفندهای زبانی خود آگاه شوید و درک کنید که خودگفتاری شما واقعاً نشان دهنده چیست. گاهی اوقات استفاده از مشاوره شخصی یا حرفه ای به این کار کمک می کند.
دوم، افکار خودتخریبی تان را مورد مناقشه و بحث قرار دهید. اظهارات خود ما، اغلب طفره رفتن، بازی، بهانه و مانور تدافعی است و دیدن آنها به همان شکلی که هستند به تمرین و شجاعت نیاز دارد. شما بی صدا یا با صدای بلند می گویید "نه، من این فکر رو نمی‌پذیرم!"
سوم، جایگزین کردن فکر جدید و مفید. این افکار می تواند به شکل تایید باشد. جملات تاکیدی می‌توانند به عنوان جایگزینی برای صحبت‌های ناخواسته منفی مورد نظر ما عمل کنند.
بیایید این مراحل را در سه سناریو کوتاه بازی کنیم:
فکر نادرست: «من نمی توانم قبل از صبحانه بنویسم. صدای شکمم حواسم را پرت می کند.
بحث: "وای، چه بهانه شگفت انگیزی!"
فکر جدید: "من می توانم هر زمانی بنویسم - صبح، ظهر یا شب."
انتهای پیام/
