به گزارش خبرگزاری دانا از ساینس، این حسگر نرم که شبیه به انگشت شست است، از یک پوسته نرم و یک اسکلت سخت و سبک ساخته شده است که مانند اسکلت انسان، بافت حسگر را تثبیت می‌کند. جنس پوسته از پولک‌های آلومینیومی کشسان ساخته شده است.
درون این حسگر یک دوربین ۱۶۰ درجه تعبیه شده است که قابلیت ثبت تصاویر رنگی را دارد و نور مورد نیاز آن توسط حلقه‌ای از لامپ‌های ال ای دی تامین می‌شود.
با نزدیک شدن حسگر به اشیا، الگوی رنگی داخل حسگر تغییر می‌کند و دوربین در هر ثانیه چندین تصویر از محیط داخل حسگر تهیه می‌کند که توسط شبکه عصبی عمیق تجزیه و تحلیل می‌شوند.
الگوریتم این شبکه عصبی کوچکترین تغییرات نور در هر پیکسل از عکس‌ها را نیز تشخیص می‌دهد و محل دقیق برخورد حسگر با جسم مورد نظر، شدت و راستای نیروهای واردشده بر اثر برخورد را تشخیص می‌دهد. این مدل در واقع یک نقشه نیرو در اختیار کاربر قرار می دهد که در آن بردار نیرو در هر نقطه‌ای از حسگر در فضای سه‌بعدی محاسبه می‌شود.
به اعتقاد محققان نتایج این پروژه، یک گام بزرگ به سوی ایجاد قابلیت حس کردن محیط برای ربات‌ها محسوب می‌شود.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Nature Machine Intelligence منتشر شده است.
