به گزارش خبرگزاری دانا یافته های مرکز آمار و اطلاعات راهبردی وزارت کار از تعداد سازمانهای کارگری در فاصله سال های ۱۳۹۷ تا ۱۴۰۰ حکایت از آن دارد که تعداد نماینده کارگران با ۶.۸ درصد، شوراهای اسلامی کار با ۶.۶ درصد و مجمع نماینده کارگران با ۶.۳ درصد بیشترین میانگین نرخ رشد سالانه را به خود اختصاص دادهاند. این در حالی است که تعداد کانونهای انجمن صنفی کارگران در این مدت روند کاهشی داشته و با میانگین نرخ تغییرات ۲.۵ درصد منفی ؛ از ۸۱ کانون به ۷۵ کانون رسیده است. کارشناسان معتقدند یکی از دلایل این امر می تواند تمایل بیشتر کارفرمایان به انتخاب نماینده کارگران به جای شورای اسلامی کار یا انجمن صنفی کارگری در کارگاه باشد.
کارشناسان معتقدند وجود تشکلهای کارگری در تحقق مطالبات کارگران به ویژه پیگیری وضع معیشت، حق بیمه، حقوق و دستمزد و قراردادهای کار اثرگذار است و کارگاهها و بنگاههایی که به ایجاد تشکل و سازمان کارگری روی آوردهاند با اختلافات کمتری میان کارگر و کارفرما مواجه بودهاند. به دیگر سخن یکی از ارکان سه جانبه گرایی و مشارکت کارگران در تصمیم سازی های کارگاهها، سازمانهای کارگری هستند.
یادآور می شود مطابق آمارها تعداد سازمان های کارگری دارای مجوز در سال گذشته ۱۱ هزار و ۱۵۳ تشکل بوده و تمایل به انتخاب نماینده کارگران در کارگاهها بیشتر از انجمنهای صنفی یا شوراهای اسلامی کار بوده است.