آمارها بیانگر آن است که با وجود وضع مقررات حمایتی و تشویقی برای فرزندآوری، زوج های ایرانی همچنان به دلایلی مختلفی همچون مشکلات اقتصادی تمایلی به چند فرزندی نداشته و این امر در دهه های آینده به گفته کارشناسان علاوه بر مشکلات اجتماعی تبعات اقتصادی و امنیتی برای کشور در پی خواهد داشت.
به گزارش خبرگزاری دانا به نقل از ایرنا، امروز با دوستان دوران دانشجویی به یک مهمانی دعوت بودم، لحظاتی از مهمانی را به مرور خاطرات دوران کودکی و به اصطلاح دهه شصت مان گذراندیم.
هر کدام از خاطرات مان گفتیم ، زهرا از روزهایی گفت که بیشتر پدرها در جبهه بودند و زندگی برای شمالی ها که شاید به دور از معرکه جنگ هم شرایط جنگی داشت. سمیرا از کارتون های سیاه و سفید آن زمان گفت؛ از هاچ و بل و سباستین و حنایی که به دنبال مادران گمشده خود شهر به شهر می گشتند.
مریم از خوراکی های خاص آن روزها گفت؛ که مزه اش زیر زبانش مانده و دیگر هیچ چیز مزه ای مثل آن خاطره انگیز نبود از پفک مینو و یخ در بهشت و کانادادرای.
سمیرا از بازی‌های آن دوران گفت ؛ از این که از صبح تا شب مشغول بازی با بچه ها بودیم و وقتی به خانه می رسیدیم خسته از این همه بازی سر شب می خوابیدیم.
مهمانی که تمام می شود در مسیر رسیدن به خانه تلفن همراهم زنگ می خورد. تماس تصویری با دخترم برقرار می شود، مامان کجا هستی؟ کی می آیی ؟ حوصلم سر رفته است ، می گویم نزدیک خانه هستم می آیم ،
تلفن را که قطع می کنم به یاد دوران کودکی خودمان رفتم؛ که حتی در بیشتر خانه ها تلفن هم نبود چه برسد به تماس تصویری!
یاد حرف های سمانه می‌افتم یادش بخیر آن روزها همه خانه ها پر بود از بچه های قد و نیم قد و خواهر و برادر، هم بازی هم بودیم ، تنهایی و حوصله سر رفتن معنی نداشت برایمان، آن روزها خانواده ها اکثرا پر جمعیت بودند.
زندگی ها ساده تر و صمیمیت بیشتر. همه در کنار هم رشد می کردیم تلاش می کردیم و سعی و کوشش برای رسیدن به موفقیت را یاد می گرفتیم، هر کدام مسوولیت و وظیفه ای در خانه داشتیم. خلاصه این که در هر کاری مهمتر در رسیدگی به حل خواسته ها و یا مشگلاتمان تنها نبودیم.
زمانه اینطور بود واقعا از همان اول مسوولیت پذیری را در حد سن و سال خودمان تجربه می کردیم، بزرگترها و سالمندان ارج و قرب بالایی در خانواده داشتند و در سنین پیری و کم توانی در کنار فرزندان زندگی می کردند.
اما الان چه ؟ خودم را می گویم با بیش از ۴۰ سال سن ، تنها یک فرزند دارم و اغلب دوستان و آشنایان را هم که در ذهنم مرور می کنم نهایتاً ۲ فرزند دارند خیلی از آنها تک فرزند و بعضی ها هم که هنوز صاحب اولاد نشده‌اند و یا قصد فرزندآوری ندارند، همین دوستم زهرا که الان استاد دانشگاه شده است ، یادم می آید وقتی ازدواج کرد تا ۱۰ سال به خاطر تحصیلات تکمیلی و شاغل شدنش، بارداری خود را به تعویق انداخت اما زمانی که تصمیم به بارداری گرفتند.
برغم همه درمان ها و پیگیری ها نتیجه ثمربخشی دریافت نکرد و در ۴۰ سالگی پزشکان از بارداری اش قطع امید کرده اند و علت آن را هم سن بالای او تشخیص داده و عنوان کرده اند اگر در همان سال‌های جوانی مراجعه می‌کرد معالجه می شد.
به گفته زهرا، پزشک معالج او این مشکل را در سال‌های اخیر فراوان بین بیماران خود مشاهده کرده است.
به این فکر می کنم دیگر مثل قدیم ها کوچه و خیابان‌ها، پارک‌ها و مدرسه ها و حتی مهمانی ها و مراسم خانوادگی هم تعداد بچه ها خیلی کم شده است. فکر کردن به این که نسل حاضر به سرعت سمت پیری می رود و جمعیت جایگزینی برای جانشینی ما وجود ندارد ذهنم را درگیر کرده است .
جمعیت پیر و سالخورده ای که نیازهای فراوانی از جمله مراکز توانبخشی و بازتوانی، مراکز درمانی و نگهداری تخصصی و حتی مبلمان شهری متناسب می خواهد.
با در پیش بودن جمعیت سالخورده و کهنسال همه و همه باید برای نسلی ساخته شویم که رو به پیری و کهولت می رود .
اما نسلی که قرار است فردا در این کشور رشد کند این روزها آنقدر تعدادشان کم شده که تضمینی برای ثبات همین جمعیت فعلی وجود ندارد و در سال های آینده کشور با کاهش شدید جمعیت مواجه می شود .
اعتقاد دارم نسل ما از نسل کنونی تلاشگر تر و کوشا تر بوده است، یاد گرفتیم در کنار هم تلاش برای رسیدن به اهدافمان با کمترین امکانات را.
اما الان با تک فرزندی همه همت و توان والدین در جهت تأمین امکانات بهتر و بیشتر برای تنها فرزندشان است. آنها سعی و تلاش برای رسیدن به خواسته خود را کمتر و شاید اصلا آموزش نمی بینند و این کشوری که برای حفاظت از آن هشت سال نبرد جانانه کردیم و ذره ای از خاک وطن را به دشمن پلید نداده ایم نیازمند پرورش فرزندانی تلاشگر و البته بیشتر است.
تصویب طرح جوانی جمعیت و حمایت از خانواده در مجلس
در همین پیوند نماینده مردم گرگان و آق قلا در مجلس شورای اسلامی به خبرنگار ایرنا گفت : اگر آمار موالید و فوت در کشور به همین منوال ادامه داشته باشد، طی سال های آینده نرخ رشد جمعیت در کشور منفی خواهد شد، باید از هم‌اکنون برای جمعیت میانسال در کشور برنامه داشته باشیم.
غلامرضا منتظری با بیان اینکه طرح جوانی جمعیت و حمایت از خانواده در مجلس شورای اسلامی به تصویب رسیده است، ادامه داد: در این قانون تسهیلاتی برای ازدواج جوانان و فرزندآوری در نظر گرفته شده و این قانون جهت اجرا به نهادهای متولی ابلاغ شده است.
نایب رییس کمیسیون فرهنگی مجلس افزود: باید طرح های توجیهی در خصوص اهمیت بحث رشد جمعیت و آسیب‌های کاهش نرخ جمعیت برگزار و وضعیت کنونی و آسیب‌های پیری جمیعت مطرح شود، این مساله را باید در رسانه‌ها به یک گفتمان تبدیل کنیم.
منتظری گفت : گرفتاری های اقتصادی و اعتقادی ملاک‌های ازدواج را تحت الشعاع خود قرار داده است، امروز درآمد، شغل، مسکن، خودرو و ... به‌عنوان ملاک اصلی برای ازدواج در نظر گرفته می‌شود و این فرهنگ باید تغییر کند.
نیازمند حکمرانی اجتماعی برای اقتاع افکار عمومی در بحث جمعیت هستیم
یک کارشناس فرهنگی در گلستان هم گفت : راهبرد نخست در بحث جمعیت تولید قدرت و تامین امنیت است و این مساله در تمامی دنیا از دیرباز مورد توجه حکمرانان قرار داشت، اما به دلیل تغییرات و اتفاقات رخ داده شده در بحث تامین قدرت، اهمیت این مساله تا حدودی در کشورها کمرنگ شده است.
رمضان خالو حسینی افزود: ایدئولوژی حاکم بر تمدن غرب در مساله جمعیت که رابطه مستقیم با تولید قدرت و امنیت دارد، بر روی کشور ایران نیز تاثیر گذاشته است و دیگر جمعیت همانند سابق دارای اهمیت نیست.
وی گفت : پیری جمعیت موجب از بین رفتن نشاط اجتماعی به واسطه کم شدن تعداد فرزندان در خانواده می‌شود، عموما افرادی که تعداد فرزندان آنها زیاد است، امید به زندگی بالاتری نیز دارند، اکنون نیازمند حکمرانی اجتماعی برای اقناع افکار عمومی در بحث جمعیت داریم.
بر اساس منابع رسمی موجود، آمار تولد در استان گلستان از ۳۲ هزار و ۹۳۹ تولد در سال ۹۸ به ۳۰ هزار و ۸۸۰ مورد در سال ۹۹ کاهش یافته است و در سه ماهه سال جاری تنها سه دهم درصد نسبت به مدت مشابه سال قبل افزایش فرزندآوری در استان داشته ایم.
کارشناسان ثبت احوال فرزندآوری را یکی از نیازهای اساسی جامعه امروز برشمردند و بر لزوم برنامه ریزی کلان و زیرساختی با اتخاذ راهبرد انگیزشی از سوی مسوولان نهادهای ذیربط تاکید کردند.
انتهای پیام/
