به گزارش پایگاه خبری دانا نخبگان، به عنوان پیشبرانِ علم و پیشرفت، همواره مورد توجه مقام معظم رهبری بوده و هستند. بنابر نظر ایشان شُکر هر استعدادی، فعّال نمودن آن در جهت رشد و تعالی است؛ بنابراین کسی که استعداد و ظرفیت فکری والا دارد، اما آن را اساسا فعال ننموده و یا در مسیر غیرصحیح فعال کرده باشد در حقیقت شکر نعمت استعداد را بجا نیاورده است و می‌بایست جوابگوی خدای متعال باشد.
در امتداد این مبنا، مقام معظم رهبری نخبه را کسی می‌دانند استعداد وافر خود را در مسیر صحیح فعال نموده باشد لذا افراد با استعدادی که هوش خود را در مسیر استعمار و ظلم فعال نمودند اساسا نخبه نیستند.
ایشان در تعیین شاخص نخبگی به نکته راهبردی اشاره فرمودند که اختصاص به دانشگاه ندارد و حوزه نیز باید آن را مورد توجه قرار دهد:
معظم له در این باره فرمودند: " یک نکته‌ی دیگر که انتظار میرود، این است که شاخص ارزیابی نخبه را اصلاح کنیم. امروز شاخص ارزیابی استاد و نخبه و ... غالباً مقالات است؛ این درست نیست. البتّه من قبلاً هم این را گفته‌ام، من بار‌ها تکرار کرده‌ام این را؛ شاخص‌ها را حلّ مسئله قرار بدهید. مسئله را ارائه بدهید، بخواهید حل کنند؛ این جمع، این گروه نخبه، این شخص نخبه، این استاد نخبه، یک مسئله‌ای را حل کند برای دستگاه‌های ذی‌ربط؛ این شاخصِ ارتقا باشد، این شاخصِ پذیرش به عنوان رتبه‌ی برتر باشد "
حوزه علمیه به عنوان نهاد علمی و معرفتی پشتیبان انقلاب اسلامی چه ملاکات و شاخصه‌هایی برای نخبگان و رتبه‌های برتر خود قرار داده است؟ معیار ارزش‌گذاری طلاب و اساتید برتر چیست؟
آیا می‌توانیم به حوزه انقلابی دست پیدا کنیم درحالی که حل کردن مساله‌های نظام اسلامی معیار درجه اول حوزه علمیه نیست؟
تاریخ پر افتخار و پربار حوزه علمیه نشان می‌دهد عالمانی در تاریخ منشا اثر شدند که سوال‌های زمانه خویش را معیار پژوهش و تحقیق خود قرار داده و جامعه را از چالش‌های معاصر خود رهایی بخشیدند.
شیخ مفید سرسلسله مکتب شیعه، جهاد عملی خود را بنابر مهمترین مساله عصر خویش جهت دهی کرد. او مشکل اصلی علم کلام را تعریف شدن آن ذیل کلام معتزله تشخیص داد و مساله او هویت بخشی و استقلال کلام شیعه بود. تشخصی صحیح مشکل و تلاش در حل مسأله باعث شد کلام شیعه، هویتی مستقل از نحله‌های کلامی دیگر پیدا کند.
شیخ مفید در علم فقه نیز مساله را به خوبی تشخیص داد او خلط منهج فقهی شیعه با بعضی از مبانی اهل سنت را مساله اصلی خود قرار داده و بدین ترتیب منهج فقهی شیعه را به خوبی سامان بخشید. برکت علمی شیخ مفید تا پایان ندارد چرا که او مساله زمانه خویش را یعنی "کم رنگ شدن مرزبندی‌های اصولی مکتب" به درستی تشخیص داد و آن را محور پژوهش با برکت خویش قرار داد.
مقام معظم رهبری درباره مجاهدت علمی شیخ مفید میفرمایند: " این‌جاست که یکی از مهمترین وظایف رهبران امت در آن برهه از زمان رخ مینماید، وظیفه‌یی که درست به انجام رسیدن آن میتوانسته است به معنای حفظ مذهب و معادل جهادی سرنوشت ساز باشد؛ و آن وظیفه عبارت است از این‌که تشیع به مثابه‌ی یک نظام فکری و عملی، مرزبندی شود و برای آن از لحاظ عقیدتی و عملی با استفاده از میراث ارزشمند سخنان ائمه (علیهم‌السّلام) چهار چوبی ترسیم گردد؛ و بدین گونه هویت مستقل و مرز بندی شده‌ی مذهب اهل بیت (ع) مشخص گشته در معرض فهم و استفاده‌ی پیروانش قرار گیرد" (پیام به کنگره شیخ مفید)
حوزه علمیه نیز در صورتی می‌تواند خط نورانی علماء سلف را ادامه دهد که حل مسائل زمانه خود را معیار اصلی و شاخص اول قرار دهد و بر این اساس استعداد‌ها را جهت دهی کرده، فکر‌ها را سمت و سو بخشیده و بر این معیار نخبه‌ها و استعداد‌های برتر را برگزیند.
✍
