نگار خلیلی، پایگاه خبری دانا، سرویس سلامت و سبک زندگی؛ نیاز به خواب در افراد و سنین مختلف فرق می کند .یک فرد بزرگسال به طور متوسط به ۸ تا ۷ ساعت خواب شبانه نیاز دارد در حالی که برخی افراد برای اینکه احساس شادابی داشته باشند باید ۱۲ تا ۱۱ ساعت بخوابند. برخی تحقیقات اخیر گزارش کرده اند که خواب مغز را تصفیه می کند و پروتئین های سمی که باعث ایجاد زوال عقل در سنین بالا می شوند را کاهش می دهد. نداشتن خواب کافی باعث می شود احساس خشم ما در روز بیشتر شود ،بر خاطرات و احساسات منفی تمرکز کنیم ، دنبال کردن یک بحث و تمرکز بر آن برای ما دشوار گردد .ناپایداری احساسی عموما به دلیل نقص در عملکرد لب های پیشانی است که متاسفانه باعث آسیب به حافظه می شود و ایجاد توهم می کند.میزان خواب از ۱۸ ساعت در نوزادان تا ۸ ساعت در افراد بالغ متغییر است .
مدت زمان ایده آل خواب مختلف است که باعث می شود فرد احساس سرزندگی و کارایی داشته باشد .
زمانی که خواب نیروبخش نباشد و استراحتی واقعی حساب نیاید ،به خستگی صبحگاهی همراه می شود که جدا شدن از رختخواب را مشکل می کند. در این صورت فعالیت های معمول روزانه مانند امورمنزل ،درس خواندن و …..را تحت تاثیر قرار می دهد .در واقع خواب نشانگری عالی از وضعیت سلامت عمومی فرد و رابطه اش با اطرافیان و محیط پیرامون است.
ممکن است حتی ما در طول روز ساعت ها بخوابیم اما بعد از بیدار شدن ،همچنان خسته باشیم و احساس خواب کنیم .باید بدانیم که هر خواب کامل ۹۰ دقیقه زمان دارد و اگر ما در بین این زمان بیدار شویم احساس خستگی خواهیم کرد .با افزایش سن،در ریتم خواب نرمال اختلال ایجاد می شود و میزان خواب روزانه افزایش می یابد.
خستگی های روزمره می تواند به مرور به یک خستگی مزمن تبدیل شود که اگر درمان نشود تاثیر بدی بر روی کار و روابط ما خواهد گذاشت.
طی تحقیقات انجام شده در ۵ دقیقه اول پس از بیدار شدن ،فعالیت الکتریکی بسامد بالا ( بسامد یا فرکانس معیار اندازه گیری تعداد تکرار یک رخداد در یک یکای زمان معین است ) در کورتکس مغز کاهش می یابد .مغز ما در بیدار شدن از خواب بسیار تنبل است و حداقل ۵ دقیقه زمان نیاز دارد که موتور روزانه خود را روشن کند. فعالیت الکتریکی بسامد بالا یا فعالیت به تا بین ۲۵ تا ۱۵ هرتز است که در کل با حالت بیداری آگاهانه ارتباط دارد.
محققان ایتالیایی برای اولین بار بر پایه نورولوژیکی این پدیده را که با اصطلاح “لختی خواب ” شناخته می شود شناسایی کردند.”لختی خواب ” مرحله ای است که درک بیدار بودن را از کندی عملکرد “توانایی های حسی ” و “فعل و انفعالی “تفکیک می کند .نتایج این تحقیقات نشان داد که فضاهای جلویی کورتکس مغز که در تجزبه و فعل وانفعال اطلاعات حسی دخالت دارند به فعالیت الکتریکی تقویت شده خود در طول خواب ادامه می دهند .این مسئله موجب می شود که فعالیت الکتریکی به تا کاهش می یابد و بیدار شدن دشوار می شود.
نتایج مطالعات حاکی از آن است که فاکتورهای تغییرپذیر سبک زندگی مانند کیفیت و مدت زمان خواب ممکن است تاثیر بیشتری بر سطح هوشیاری صبحگاهی نسبت به عوامل ژنتیکی داشته باشند.
این نتایج نشان می دهد که مداخلات انجام شده در سطح فردی و اجتماعی با هدف قرار دادن فاکتورهای غیر ژنتیکی می تواند به کاهش پیامدهای منفی مرتبط با اختلال هوشیاری کمک کند.
دکتر متیو واکر - نویسنده این مطالعه و از محققان دانشگاه کالیفرنیا - گفت: امیدواریم یافته های ما به اطلاع رسانی بیشتر و بهینه سازی هوشیاری کمک کند. این موضوع به ویژه در زمینه آموزش که هوشیار بودن برای کسب دانش در کلاس درس ضروری است، بسیار مهم است. در اینجا،نتایج ما نشان می دهد که تغییر ساعت آغاز کلاس‌های درس و اجتناب از صبحانه با شاخص گلیسمی بالا ممکن است منجر به هوشیاری مطلوب هنگام صبح شود.
اختلال در هوشیاری و عوامل خطر
اینرسی خواب (Sleep inertia) به مرحله ای از اختلال در هوشیاری و عملکرد اشاره دارد که بین خواب و بیداری رخ می دهد و می تواند بین چند دقیقه تا چند ساعت پس از بیدار شدن ادامه پیدا کند. اگرچه این یک پدیده رایج است اما می تواند تاثیر عمیقی بر بهره وری و ایمنی افراد داشته باشد. به طور خاص، اینرسی خواب می تواند بر سطح ایمنی کارگران در مشاغل خطرناک تاثیر بگذارد یا تصمیم گیری کارکنان بخش خدمات اضطراری از جمله کادر درمان و آتش نشانان را مختل کند که در نتیجه می تواند ایمنی دیگران را تحت تاثیر قرار دهد.
علاوه بر این کاهش سطح هوشیاری در طول روز به دلیل خواب ناکافی با کاهش بهره وری و افزایش خطر تصادفات رانندگی همراه است. هرچند، شواهد علمی کافی در مورد عوامل موثر بر سطح هوشیاری پس از بیدار شدن از خواب وجود ندارد.
در این بررسی، محققان عوامل مرتبط با تغییرات روزانه در سطح هوشیاری صبحگاهی را ارزیابی کردند. آنها تاثیر خواب شب قبل، فعالیت بدنی در روز قبل، ترکیب غذایی صبحانه و سطح قند خون بعد از صبحانه را بر هوشیاری صبحگاهی ارزیابی کردند.
محققان در بررسی انجام شده ارتباطی بین مدت زمان خواب و زمان خواب با سطح هوشیاری صبحگاهی پیدا کردند. به طور خاص، زمانی که یک فرد بیشتر از حد معمول بخوابد یا دیرتر از زمان معمول خود از خواب بیدار شود، بیشتر احتمال دارد که صبح روز بعد سطح بالاتری از هوشیاری را نشان دهد.
همچنین نتایج بررسی‌ها حاکی از آن است سطح بالاتر فعالیت بدنی در روز قبل با افزایش سطح هوشیاری صبحگاهی همراه بود. هرچند، سطح فعالیت بدنی طی ساعاتی از روز با سطح هوشیاری صبحگاهی رابطه مثبت داشت و فعالیت بدنی در طول شب با هوشیاری کمتر صبحگاهی همراه بود.
سپس محققان تاثیر ترکیب درشت مغذی ها در وعده صبحانه را بر سطح هوشیاری صبحگاهی بررسی کردند. شرکت کنندگان صبحانه‌های استاندارد منطبق با کالری را که دارای ترکیبات غذایی متفاوت بود از جمله خوراکی‌های حاوی کربوهیدرات، پروتئین و فیبر بالا را دریافت کردند.
به گزارش مدیکال نیوز تودی، محققان مشاهده کردند: مصرف یک صبحانه حاوی کربوهیدرات بالا با سطح بالاتری از هوشیاری صبحگاهی همراه بود. در مقابل، صبحانه حاوی پروتئین بالا با سطح هوشیاری کمتری مرتبط بود.
