به گزارش خبرگزاری دانا، در گذشته هنگامی که جوانان به رشد عقلی می‌رسیدند دارای توانایی تصمیم‌گیری و شغل مناسب بودند و سپس اقدام به ازدواج کرده و تشکیل خانواده می دادند. اما امروزه شاهد آن هستیم که جوانان با مشکلات متعددی از هزینه های سنگین ازدواج گرفته تا سخت گیری‌های خانواده‌ها روبرو هستند که همین عوامل دست به دست هم داده و فرد را از ازدواج سرد می کند. بی‌میلی به ازدواج نه تنها برای خود فرد بلکه برای جامعه هم آثار سوء و منفی در بر دارد تا جایی که گزارش‌ها حاکی از آن است که 11 میلیون جوان  از سن ازدواجشان گذشته است.

نداشتن شغل و امنیت شغلی، هزینه‌های سرسام آور ازدواج، هزینه‌های مسکن، چشم و هم‌چشمی و بالا بودن سطح توقعات خانواده‌ها شاید از مهم‌ترین عوامل بالا رفتن سن ازدواج باشند.

از جمله آثار سوء که مجرد ماندن جوانان به دنبال خواهد داشت عبارت است از بالا رفتن جمعیت پیر در مقابل کاهش جمعیت جوان کشور، افزایش روابط نامشروع، کاهش نیروی کار جوان که سرمایه اصلی یک جامعه محسوب می‌شوند.

امان الله قرایی‌مقدم جامعه‌شناس و استاد دانشگاه در تشریح این معضل به خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان، با تأکید بر اینکه مسئله بالا رفتن سن ازدواج از حدود دهه 50 چهره خود را آشکار کرد و از آن زمان این خطر اعلام شد، گفت: بالا رفتن سن ازدواج دلایل متعددی دارد؛ دانشگاه ( 4 سال تحصیل، ازدواج فرد را به تاخیر می‌اندازد) 2 سال سربازی، سپس صرف یک تا 2 سال برای پیدا کردن شغل، عامل بعد تفریحات ناسالم (روابط دختر و پسر) در بیرون از خانه و خانواده، همه عواملی هستند که به این معضل دامن می‌زنند.

وی در ادامه افزود: علاوه بر موارد فوق، تبلیغات رسانه های بیگانه به بهانه آزادی سبب افزایش سن ازدواج و تجردگرایی می شود تا جایی که سن ازدواج در دختران به 24 تا 25 سال و در پسران به 29 تا 30 سال رسیده است.

این استاد دانشگاه نقش و میزان طلاق در جامعه را بی تاثیر ندانسته و گفت: بالا رفتن آمار طلاق در جامعه به طوری که از هر 3 ازدواج یکی منجر به طلاق می شود و بعضی برای این طلاق ها جشن هم می گیرند خود عاملی برای هراس جوانان از ازدواج محسوب می شود.

قرایی‌مقدم در تشریح اثرات منفی ناشی از این معضل گفت: تجرد گرایی اثرات اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و روحی، روانی در پی دارد. در تجرد گرایی اقتصاد جامعه شکوفا نمی شود چرا که اقتصاد خانواده و اقتصاد چامعه به نوعی مکمل هم هستند ، فرد زمانی که مجرد است پایبندی و تعهدی به جمع آوری سرمایه و ثروت ندارد و درآمد خود را صرف خوشگذرانی می کند و در نتیجه اقتصاد جامعه خرد می‌شود.

وی همچنین در تشریح اثرات اجتماعی بالا رفتن سن ازدواج و تجرد گرایی، افزود: خیابان گردی، سیگار، اعتیاد، رابطه نامشروع، بیماری های روحی افسردگی، شرمساری و سرخوردگی و در نهایت خودکشی از مهم‌ترین اثرات منفی اجتماعی تجردگرایی است.

قرایی‌مقدم اصلی‌ترین راهکار مناسب برای کاهش سن ازدواج و جلوگیری از تجردگرایی را فراهم آوردن شرایط اشتغال جوانان دانست چرا که اشتغال را اصلی ترین عامل می‌داند و معتقد است همه مسئولان اعم از دولت، قوه قضاییه و مجریه باید در فراهم آوردن این شرایط و امکانات مشارکت کنند چرا که ما با هجوم نیروی بیکار مواجه هستیم و اگر بستر مناسب جهت اشتغال و ازدواج جوانان مهیا نشود در آینده جامعه با بحران هایی نظیر کمبود جمعیت جوان و نیروی کار مواجه خواهد بود.