اظهارات مقامات شورون پس از گزارش بلومبرگ صورت گرفته که بر اساس آن، آمریکا سرگرم بررسی تمدید معافیت شورون برای فعالیت در ونزوئلا با محدودیت بیشتر و صدور یک معافیت ۹۰ روزه است.
ری فوهر، سخنگوی شورون به رویترز گفت: ما حضور مثبتی در ونزوئلا داریم و امیدواریم که معافیتمان تمدید شود تا بتوانیم به مدت طولانی‌تری به فعالیت‌هایمان در این کشور ادامه دهیم. ما سرمایه‌گذاری‌هایی اختصاص داده و نیروی کار زیادی داریم که به حضور ما وابسته هستند.
آینده شورون در ونزوئلا به دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا بستگی دارد که باید تا ۲۵ اکتبر درباره تمدید معافیت برای ادامه فعالیت این شرکت در ونزوئلا با وجود تحریم‌های واشنگتن تصمیم بگیرد. در حالی که ونزوئلا تنها یک درصد از تولید جهانی نفت شرکت شورون در سال ۲۰۱۸ را تشکیل داد اما از نظر استراتژیکی مهم مانده است. این شرکت تنها تولیدکننده بزرگ آمریکایی است که همچنان در ونزوئلا فعالیت می‌کند. شورون در ماه‌های اخیر به دولت ترامپ اعلام کرده بود اگر ونزوئلا را ترک کند، داراییهای ونزوئلایی این شرکت به دست شرکتهای روسی یا چینی می‌افتد.
وزارت خزانه داری آمریکا قصد دارد تولید نفت ونزوئلا را محدودتر کند و نگران است که حضور شورون در این کشور، حمایت مالی برای دولت سوسیالیست مادورو فراهم کرده و کمک کند کاراکاس بدهی خود به شرکت روس‌نفت روسیه را بازپرداخت کند و این امر باعث شود وام‌های بیشتری به ونزوئلا در آینده پرداخت شود.
با این حال آمریکا خواهان حفظ حضور در صنعت نفت ونزوئلا در صورت تغییرات سیاسی در این کشور است.
شورون حدود ۱۰۰ سال است که در ونزوئلا حضور داشته و دفتر خود در کاراکاس را در سال ۱۹۲۳ گشود و از زمان کشف میدان بوسکان در دهه ۱۹۲۰ در ونزوئلا فعالیت کرده و پس از این که شرکت اکسون موبیل در پی ملی شدن داراییهای نفتی در زمان دولت هوگو چاوز، ونزوئلا را ترک کرد، همچنان به فعالیت در این کشور ادامه داد.
بر اساس گزارش رویترز، آمریکا پس از انتخابات سال گذشته حاضر نشده است دولت نیکولاس مادورو، رئیس جمهور ونزوئلا را به رسمیت بشناسد و دولت ترامپ تحریم‌های متعددی را علیه ونزوئلا وضع کرده و در تلاش است تا مبادلات مالی شرکت PDVSA را با هدف قطع دسترسی دولت ونزوئلا به درآمدهای نفتی، تا حد ممکن محدود کند.