نرگس درودیان، خبرگزاری دانا، سرویس آموزش؛ صحبت از مشکلات دانش آموزان روستایی و عشایر شاید برای خوانندگان ما تکراری باشد اما همین موضوعات تکراری برای عده‌ای تبدیل به قصه غم انگیزی می‌شود که گویی راه حلی برای آنها نیست. همین حالا که شما این گزارش را با گوشی موبایل یا کامپیوتر خود می‌خوانید بچه‌هایی هستند که برای دسترسی به اینترنت باید چندین کیلومتر را طی کنند و خود را به بالاترین نقطه از روستا یا زیر درختی برسانند تا از تحصیل جا نمانند؛ عده‌ای دیگر از همان گوشی موبایل هم بی بهره‌اند و در کانکس یا چادر و گاهاً روی یک زیر انداز با پایه‌های تحصیلی متفاوت کنار یکدیگر نشسته‌اند و ادامه تحصیل می‌دهند.
گفتن مشکلات دانش آموزان و معلمان روستایی و عشایر شاید با استفاده از قلم و کاغذ راحت باشد اما تا زمانی که در میانشان نباشید و مشکلات را از نزدیک نبینید درک مشکلات آنان راهی سخت است؛ تا قبل از شیوع ویروس کرونا دانش آموزان روستایی و عشایر با مشکلاتی مانند مسافت‌های طولانی روستا تا مدارس، نبود امکانات لازم برای بهره‌مندی از تحصیل و… مواجهه بودند اما با وجود ویروس کرونا و پیگیری آموزش دانش آموزان به صورت مجازی این بار مشکلی مانند بهره‌مندی از ابزار الکترونیک هم به مشکلات ذکر شده اضافه شد هر چند که آموزش و پرورش و گروه‌های جهادی و حتی معلمان در صدد تامین ابراز الکترونیک برای دانش آموزان روستایی و عشایر بر آمدند اما این اقدامات کافی نبود و نیست. به گفته معلمان روستایی و عشایر دانش آموزان این مناطق سرشار از استعداد هستند و اگر راه برای آنان هموار شود می‌توانند به موفقیت‌های بسیار خوبی دست یابند.
عدم کارکرد آموزش مجازی برای دانش آموزان روستایی و عشایر
مژگان بهزادی معاون آموزشی مدارس شبانه روزی شهر زهکلوت در بخش جازموریان در خصوص مشکلات سر راه تحصیل دانش آموزان روستایی و عشایر گفت: در مدرسه ما ۴۸۰ دانش‌آموز مشغول تحصیل هستند که از این تعداد حدود ۲۰۰ نفر آنان در سامانه شاد عضو هستند اما متاسفانه از ابزار الکترونیک بی‌بهره‌اند و همین مسئله سبب شده است که کلاس‌ها به صورت حضوری برگزار گردد.
وی با اشاره به عدم کارکرد آموزش مجازی برای دانش آموزان روستایی و عشایر اظهار کرد: آموزش مجازی هیچ کارکردی برای دانش آموزان روستایی و عشایر ندارد چراکه اکثر دانش آموزان ما پایه‌های تحصیلی ضعیفی دارند بنابراین حتماً باید معلم در کنارشان باشد تا مسائل درسی را به خوبی به آنان تفهیم کند.
بهزادی در خصوص مشکلات پیش روی ادامه تحصیل دانش آموزان روستایی و عشایر عنوان کرد: یکی از مشکلاتی که معلمان روستایی و عشایر با آن دست و پنجه نرم می‌کنند عدم اعتماد به نفس در دانش آموزان است برای مثال زمانی که از دانش آموزان می‌پرسیم که دوست دارند در آینده چه شغلی را داشته باشند مشاغلی مانند پزشکی، مهندسی و… را دور از دسترس خود می‌بینند همچنین بیشتر دختران ما استعدادهای بسیار زیادی در تحصیل دارند که با مخالفت خانواده‌ها به دلیل مسافت طولانی روستاها و چادرهای عشایر با مدارس و یا ازدواج زودهنگام (به شکلی که از بچگی خانواده شان برایشان فردی را به عنوان همسر برگزیده‌اند) مواجهه می‌شوند و از تحصیل باز می‌مانند.
وی در پاسخ به این سوال که کتاب‌های درسی تا چه اندازه با محیط زیستی دانش آموزان روستایی و عشایر همخوانی دارد بیان کرد: کتاب‌های درسی تا حدودی با فضای زندگی بچه‌ها همخوانی دارد اما بسیاری از دروس مثل علوم یا شیمی نیاز به ابزار آزمایشگاهی دارند که دانش آموزان با این ابزار غریبه‌اند و معلم به ناچار مجبور به گذر از بعضی سرفصل‌های درسی است.
افزایش اعتماد به نفس و خودباوری؛ راه پایان مشکلات دانش آموزان
بهزادی به عنوان یک فرد بومی منطقه زهکلوت که سال‌ها مشغول خدمت در این منطقه بوده است راه حل پایان یافتن مشکلات دانش آموزان روستایی و عشایر را چنین بیان می‌کند: به نظر من راه فائق آمدن بر مشکلات افزایش خودباوری در میان مردم روستایی و عشایر است؛ تا زمانی که مدام از منطقه‌ای با عنوان مناطق محروم یا کم برخوردار یاد کنیم مردم آن منطقه به این باور می‌رسند که محروم هستند و همیشه منتظر کمک از سوی نهادهای مسئول و یا خیرین می‌مانند. البته که رسیدگی و حل مشکلات دانش آموزان روستایی و عشایر از جمله وظایف مسئولان است اما باید روی فکر و ذهن مردم کار شود تا برای پایان محرومیت‌ها تلاش کنند. برای مثال یکی از راه‌هایی که می‌توان خودباوری و اعتماد به نفس را در میان دانش آموزان روستایی و عشایر تقویت کرد حضور الگوهای مناسب است؛ الگوهایی که در کنار کمک به مردم و به خصوص دانش آموزان روستایی و عشایر عزت نفس داده تا آنها بدانند رسیدن به جایگاه‌های بالاتر دور از دسترس نخواهد بود.
وی در پایان عنوان کرد: بچه‌های روستایی و عشایر شاید در دروس حفظی با مشکلاتی مواجه باشند اما بیشتر آنان در کارهای عملی موفق عمل می‌کنند برای مثال دختران در اینجا هنرهایی مانند قالی بافی و سوزن دوزی را بسیار زیبا و حرفه‌ای انجام می‌دهند و اگر فضایی برای کارهای عملی برای آنان فراهم باشد بیش از پیش می‌توانند استعدادهای خود را شکوفا کنند و سطح آرزوهایشان تا به این اندازه پایین نخواهد بود.