به گزارش خبرگزاری دانا و به نقل از دیلی‌میل، طوفان سیتوکین زمانی اتفاق می‌افتد که مواد شیمیایی موجود در جریان خون به نام سیتوکین‌ها به سرعت تکثیر شده و از کنترل خارج می‌شوند.

این مواد شیمیایی کوچک برای محدود کردن و کنترل سیستم ایمنی بدن طراحی شده‌اند و در صورت درست عمل نکردن می‌توانند به التهاب و آسیب به اعضای بدن منجر شوند.

در اوایل بیماری همه گیر کووید-۱۹ پزشکان تشخیص دادند که بیمارانی که دچار "طوفان سیتوکین" می‌شوند اغلب حال آنها بسیار وخیم شده و بیش از سایرین در معرض خطر مرگ قرار می‌گیرند.

محققان دانشگاه "تگزاس" در دالاس در مطالعه اخیرشان نوارهای حسگر مجهز به آنتی‌بادی علیه هفت پروتئین پیش التهاب ساختند و آنها را روی شش فرد سالم و پنج فرد مبتلا به آنفلوآنزا (ویروس دیگری که می‌تواند طوفان سیتوکین را تحریک کند ) آزمایش کردند.

در حالی که همه شرکت‌کنندگان در عرق خود سیتوکین داشتند که با مقادیر مورد انتظار در تحقیقات قبلی مطابقت داشت اما دو نفر از افراد بیمار دارای سطح سیتوکین بالاتری بودند.

محققان گفتند: یک سیستم هشدار سریع به پزشکان امکان می‌دهد استروئیدها را به سرعت تجویز کنند و خطر کنترل طوفان سیتوکین را کاهش دهند. به خصوص در حال حاضر و در دوران شیوع کووید-۱۹ اگر بتوانیم سیتوکین‌های پیش التهاب را کنترل کنیم، می‌توانیم بیماران را بسیار زود و قبل از بروز علائم درمان کنیم. تشخیص به موقع از اهمیت زیادی برخوردار است زیرا به محض اینکه طوفان سیتوکین از بین برود، التهاب بیش از حد می‌تواند به اندام ها آسیب برساند، باعث بیماری شدید و مرگ شود. اگر پزشکان بتوانند به محض شروع افزایش سطح سیتوکین، درمان‌های استروئیدی یا سایر روش‌های درمانی را انجام دهند می‌توان از بستری شدن در بیمارستان و مرگ و میر بیماران کاست.

اگرچه آزمایش خون می‌تواند سیتوکین‌ها را اندازه‌گیری کند اما انجام آنها در خانه دشوار است و افراد قادر به کنترل مداوم سطح پروتئین‌ها نیستند. سیتوکین‌ها از طریق عرق در مقادیر کمتری نسبت به خون دفع می‌شوند. دانشمندان برای جمع آوری عرق کافی برای آزمایش، از بیماران خواستند که ورزش کنند یا بر روی پوست برخی از آنها جریان الکتریکی کمی قرار دادند.

دستگاه توسعه داده شده آنها شبیه ساعت مچی است و میزان دو پروتئین را که در هنگام عود کردن بیماری التهابی روده ظاهر می‌شوند اندازه گیری می‌کند و هنگامی که روی بازو پوشیده می شود عرق به یک نوار حسگر پخش می‌شود.

این حسگر که حاوی دو الکترود است با آنتی بادی‌هایی پوشانده شده است که به دو پروتئین متصل می‌شوند و این فرایندی است که جریان الکتریکی را به خواننده تغییر می‌دهد. سپس خواننده اطلاعات را به صورت بی‌سیم به یک برنامه گوشی هوشمند که اندازه‌گیری‌های الکتریکی را به غلظت پروتئین تبدیل می‌کند، منتقل می‌کند. بعد از چند دقیقه عرق قدیمی پخش می‌شود و عرق تازه دفع شده برای تجزیه و تحلیل وارد نوار می‌شود.

محققان برای حسگر سیتوکین جدید خود به نام "SWEATSENSER Dx"، نوارهای حسگری با آنتی بادی علیه هفت پروتئین پیش التهاب ساختند. SWEATSENSER Dx به اندازه کافی حساس بود تا سیتوکین‌ها را در بیمارانی که داروهای ضد التهابی مصرف می‌کنند اندازه گیری کند. قبل از اینکه نوار حسگر تعویض شود، دستگاه تا ۱۶۸ ساعت سطح سیتوکین را ردیابی می‌کند.