این مجموعه از ستارگان در یکی از همسایگان نزدیک کهکشان راه‌شیری به نام ابر ماژلانی بزرگ دارند و وسعت آن‌ها ۱۲۰ سال نوری است. خوشه ستاره‌ای ان‌جی‌سی ۱۷۵۵ به رغم وسعتش عضوی از دسته‌ی کوچک‌تر خوشه‌های ستاره‌ای است. خوشه‌ ستاره‌ای مجموعه‌ای از ستارگان است که با نیروی گرانشی دوجانبه به یکدیگر پیوسته‌اند و دو طیف اصلی دارند، خوشه‌های ستاره‌ای باز کوچک‌تر مانند ان‌جی‌سی ۱۷۵۵ که میزبان ستاره‌های جوان‌تر هستند و خوشه‌های ستاره‌ای کروی غول‌پیکر که می‌توانند حاوی میلیون‌ها ستاره‌ی پیرتر باشند.

هابل به تماشای قلب خوشه ان‌جی‌سی ۱۷۵۵ نشست تا درک بهتری از نحوه قرارگیری مجموعه‌های مختلف ستارگان در یک خوشه ستاره‌ای پیدا کند.

مجموعه‌های ستاره‌ای، گروهی از ستارگان هستند که ویژگی‌های مشابهی مانند سن یا ترکیبات شیمیایی دارند و این مجموعه‌ها بینش ارزشمندی در مورد تولد، زندگی و مرگ ستاره‌ها برای اخترشناسان فراهم می‌کنند. خوشه‌های ستاره‌ای درون ابر ماژلانی بزرگ به لطف نزدیک بودن این کهکشان به کهکشان راه‌شیری، آزمایشگاه‌های طبیعی مفیدی هستند. دید فوق‌العاده قوی هابل هنگام رصد ان‌جی‌سی ۱۷۵۵ کمک بزرگی بود و در حالی که بسیاری از ستاره‌ها در بخش کوچکی از آسمان گردهم آمده بودند، دوربین پیشرفته وضوح بالا هابل و دوربین میدان باز ۳ امکان تشخیص ستاره‌های این خوشه را به صورت مفرد فراهم کرد.

انتهای پیام