به گزارش خبرگزاری دانا و به نقل از تی ای، توانایی سیستم ایمنی برای مبارزه با کووید-۱۹ تا حد زیادی به توانایی آن در تکثیر سلول‌های ایمنی برای از بین بردن موثر کروناویروس سندرم حاد تنفسی ۲ بستگی دارد. این سلول‌های ایمنی شبیه‌سازی شده نمی‌توانند در تعداد زیاد ایجاد شوند.
نتایج مطالعه جدید محققان دانشگاه واشنگتن نشان می‌دهد که توانایی بدن برای تولید این سلول‌های شبیه‌سازی شده عمدتا در سنین بالا کاهش می‌یابد. این یافته‌ها می‌توانند به محققان در درک این موضوع که چرا کووید-۱۹ چنین تاثیر مخربی بر سالمندان دارد، کمک کنند.
با هر تقسیم دی.ان.ای در تقسیم سلولی، کلاهک انتهایی آن که تلومر(telomere) نامیده می‌شود، کوتاه‌تر می‌شود. یک سلول پس از یک سری تکرار بسیار کوتاه می‌شود و در یک نقطه، تقسیم آن متوقف می‌شود. این محدودیت برای همه سلول‌ها یا حیوانات اعمال نمی‌شود اما برای سلول‌های ایمنی انسانی اعمال می‌شود.
"جیمز اندرسون"(James Anderson) استاد دانشگاه واشنگتن در این باره گفت: سیستم ایمنی افراد عادی با وجود این محدودیت تا حدود ۵۰ سالگی بسیار خوب است و بعد آن زمانی است که تعداد کافی سلول‌های ایمنی هسته‌ای به نام سلول‌های T، تلومرها را کوتاه کرده‌اند و نمی‌توانند به سرعت خود را از طریق تقسیم سلولی به تعداد کافی شبیه‌سازی کنند تا به ویروس کووید-۱۹ حمله کرده و آن را پاکسازی کنند.
نکته مهم این است که طول تلومرها را افراد از والدین خود به ارث می‌برند. در نتیجه، تفاوت‌هایی در طول تلومرها بین افراد در هر سنی وجود دارد. برای این مطالعه، دانشمندان مدلی از ظرفیت انبساط کلونی سلول T وابسته به طول تلومر(TL) با افزایش سن ایجاد کردند. با استفاده از این مدل، آنها به طور مجازی رابطه گسترش کلونال سلول T با مرگ و میر ناشی از کووید-۱۹ در جمعیت عمومی را بررسی کردند.
مدل آنها نشان می‌دهد که یک فرد با میانگین سلول‌های خونساز طول تلومر(HCTL) در سن بیست سالگی حداکثر ظرفیت انبساط کلونال سلول‌های T را حفظ می‌کند اما بعدها و با افزایش سن تا حدود ۵۰ سالگی این ظرفیت به سرعت به بیش از ۹۰ درصد کاهش می‌یابد.
دانشمندان خاطرنشان کردند: جمع‌آوری اطلاعات درباره طول تلومر در مورد یک فرد یا جمعیت‌شناختی خاص می‌تواند به پزشکان کمک کند تا بدانند چه کسی کمتر مستعد ابتلا به کووید-۱۹ است.
انتهای پیام