این دره با ۲۰ کیلومتر عرض و دو کیلومتر عمق، از ارتفاعات جنوبی نزدیک به مرز دوگانگی(dichotomy boundary) آغاز می‌شود و به دهانه گوسِو(Gusev) ختم می‌شود. مرز دوگانگی منطقه باریکی است که بالادستی‌های این دهانه که بیشتر در نیمکره جنوبی مریخ واقع شده است را از پایین دست‌های دشت‌های نیمکره شمالی مریخ جدا می‌کند.
ابعاد این تصاویر ۷۰×۱۳۸ کیلومتر است که تقریبا به اندازه قبرس است. اگر به تصویر توجه کنید یک مرز باریک نیز در مرکز تصویر قابل مشاهده است که مواد تیره را در غرب و مواد روشن را در شرق نشان می‌دهد. دانشمندان گمان می‌کنند که این ویژگی به احتمال زیاد لبه جریان گدازه بازالتی است.
برآمدگی‌های چین خورده به وضوح در سطح جریان گدازه‌ای قابل مشاهده است. آنها به احتمال زیاد توسط نیروهای فشاری تشکیل شده‌اند. در شمال این ناحیه دهانه‌ای به وسعت تقریبا ۲۰ کیلومتر وجود دارد. این دهانه تا حدی با گدازه پر شده است که این امر نشان می‌دهد احتمالا قبل از جاری شدن گدازه شکل گرفته است. یک دهانه کوچک‌تر به وسعت هفت کیلومتری نیز در لبه جنوبی این دهانه بزرگ‌تر باید پس از آن تشکیل شده باشد زیرا دارای پوششی است که ممکن است از مواد سرشار از یخ آب که در هنگام برخورد به بیرون جاری می‌شوند، تشکیل شده باشد.
یک ویژگی خطی به طول بیش از ۲۰۰ کیلومتر، تصویر را تقریبا در مرکز به دو بخش تقسیم می‌کند. به احتمال زیاد این یک ناوه مربوط به طغیان منطقه آتشفشانی تارسیس در شمال شرقی مریخ است. ناوه(Trough) در زمین‌شناسی به فرورفتگی یا چاله ساختاری خطی گفته می‌شود که در فاصله‌ای طولانی گسترده شده و از درازگودال کم‌شیب‌تر است.
ناوه ممکن است یک حوضه ساختاری باریک یا یک کافت زمین‌شناختی باشد که اغلب در لبه صفحه زمین‌ساختی تشکیل می‌شود. این طغیان ممکن است فشار زیادی بر پوسته ایجاد کرده باشد که این فشار با تشکیل نواحی شکستگی آزاد شده و این ناوه‌ها را ایجاد کرده است.
انتهای پیام