به گزارش خبرگزاری دانا و به نقل از اسپیس، فضاپیمای "استارلاینر" (Starliner) سوار بر موشک "اطلس V"، عصر ۱۹ مه بدون خدمه به فضا پرتاب شد تا ماموریتی موسوم به "آزمایش پرواز مداری ۲" (OFT-2) را آغاز کند. حدود ۲۲ ساعت پس از پرتاب، "استارلاینر" فرآیند نزدیک شدن به ایستگاه فضایی بین‌المللی را آغاز کرد و سرانجام این فضاپیما در ساعت ۲۰:۲۸ به وقت منطقه زمانی شرقی (۰۴:۵۸ بامداد شنبه به وقت ایران) به درگاه ماژول "هارمونی" (Harmony) در ایستگاه فضایی متصل شد. فضاپیمای بوئینگ و ایستگاه فضایی در فاصله ۲۷۰ مایلی (۴۳۴.۵ کیلومتر) بر فراز اقیانوس هند با یکدیگر ملاقات کردند.
اتصال این کپسول فضایی با تاخیر یک ساعته انجام شد. ناسا و بوئینگ در ابتدا قصد داشتند "استارلاینر" را در ساعت ۱۹:۱۰ به وقت منطقه زمانی شرقی به ایستگاه فضایی متصل کنند؛ اما این فرآیند برای فراهم شدن شرایط بهتر ارتباطی و نوری به تعویق افتاد. با پیدا شدن یک ناهنجاری کوچک، آن‌ها پس از آن بار دیگر این فرآیند را برای بازنشانی سیستم اتصال کپسول به تعویق انداختند. این بازنشانی کارآمد بود و استارلاینر به راحتی به درگاه مورد نظر متصل شد.
برای "استیو استیچ" (Steve Stitch)، مدیر برنامه خدمه تجاری ناسا، موفقیت استارلاینر در اتصال به ایستگاه فضایی بهترین هدیه تولد بود. او روز گذشته ۵۷ ساله شد و تیم ناسا و بوئینگ تولد او را پیش از رسیدن استارلاینر به ایستگاه فضایی با کمی کیک جشن گرفتند.
"استیچ" درباره تماشای پرتاب "استارلاینر" و در نهایت رسیدن آن به ایستگاه فضایی، حتی با تاخیر بیش از یک ساعته، گفت: می‌دانید، من ۲۴ ساعت باورنکردنی را سپری کرده‌ام. برای هدیه تولدم باید کمی بیشتر صبر می‌کردم. ارزش صبر کردن را داشت.
راه طولانی استارلاینر به ایستگاه فضایی بین‌المللی
این یک لحظه به یاد ماندنی برای بوئینگ بود که در سال ۲۰۱۴ قراردادی چند میلیارد دلاری با ناسا امضا کرد تا فضانوردان را با استفاده از فضاپیمای "استارلاینر" به ایستگاه فضایی بین‌المللی برده و بازگرداند. اتصال این کپسول نشان داد که این فضاپیما توانایی راهیابی به ایستگاه فضایی را دارد؛ کاری که پیش از این یکبار در انجامش شکست خورده بود.
آزمایش پرواز مداری اصلی در دسامبر ۲۰۱۹ انجام شد. این ماموریت پس از آن که "استارلاینر" دچار اشکالات نرم‌افزاری شد، در مداری پایین‌تر از ایستگاه فضایی بین‌المللی جایی که امکان ملاقات و اتصال وجود نداشت، پایان یافت. ماموریت آزمایش پرواز مداری ۲ قرار بود در ماه تابستان سال گذشته انجام شود؛ اما بررسی‌های انجام شده نشان داد که ۱۳ مورد از ۲۴ دریچه اکسید کننده در سیستم پیشرانه "استارلاینر" گیر کرده‌اند. شناسایی علت مشکل و رفع آن حدود هشت ماه به طول انجامید.
"آزمایش پرواز مداری-۲" (OFT-2) مانند ماموریت‌های پیشین، بدون سرنشین بوده است؛ اما پروازهای بعدی، فضانوردان را نیز حمل خواهند کرد و هدف "استارلاینر" را در مورد بردن خدمه و محموله از خاک آمریکا به مدار پایین زمین برآورده می‌کنند. با وجود این، در پرواز کنونی، یک مانکن به عنوان مسافر وجود دارد که لباس فضایی بوئینگ را پوشیده است.
ماموریت آزمایش پرواز مداری ۲ نیز عالی پیش نرفته است. مقامات ناسا و بوئینگ در روز پنجشنبه در یک کنفرانس خبری پس از پرتاب اعلام کردند که یکی از رانشگرها در حین مرحله سوختن حیاتی در مدار، ۳۱ دقیقه پس از پرتاب دچار نقص شده است. رانشگر پشتیبان برای جبران این مشکل فعال شد؛ اما پیش از اتمام کار با شکست رو به رو شد و در نهایت یک پشتیبان سوم فعال شد و "استارلاینر" توانست برای اتصال با ایستگاه فضایی در مدار مناسب قرار بگیرد.
"مارک ناپی" (Mark Nappi)، معاون و مدیر برنامه خدمه تجاری بوئینگ در طول یک کنفرانس خبری گفت: این سیستم به گونه‌ای طراحی شده که بیش از حد لزوم کار کند و همانطور که باید، عمل کرد. اکنون محققان در حال بررسی علت بروز این ناهنجاری‌ها هستند.
آن‌ها روز گذشته در بیانیه‌ای اعلام کردند که خرابی دو رانشگر ناشی از افت فشار در محفظه فشار بوده است.
مشکل دیگری نیز در دستگاهی که وظیفه خنک کردن فضاپیما را دارد، بروز کرد. این دستگاه در ابتدا به کندی شروع به کار کرد.
نمایندگان بوئینگ در بیانیه خود گفتند: تیم‌های کنترل پرواز به کسب اطلاعات بیشتر در مورد این وسیله نقلیه و نحوه عملکرد آن در فضا ادامه می‌دهند.
آن‌ها برخی عملکردهای غیر منتظره را در چرخه خنک کننده حرارتی (thermal cooling loop) شناسایی کرده‌اند، اما استارلاینر موفق شده دمای ثابتی را حفظ کند.
راه استارلاینر ادامه دارد
این فضاپیما اکنون در امنیت کامل به ایستگاه فضایی بین‌المللی متصل شده است و اگر بتواند نقاط عطف باقیمانده را پشت سر بگذارد، ممکن است روزی، شاید تا قبل از پایان سال جاری بتواند فضانوردان ناسا را به این ایستگاه ببرد.
بوئینگ تنها شرکتی نیست که یک قرارداد خدمه تجاری با ناسا امضا کرده است. این آژانس در سال ۲۰۱۴ قرارداد مشابهی را با شرکت خصوصی اسپیس ایکس امضا کرد. شرکت ایلان ماسک پیش از این خدمات ارسال فضانورد به فضای خود را راه‌اندازی کرده و تا به امروز چهار مأموریت خدمه عملیاتی را برای ناسا به ایستگاه فضایی بین‌المللی انجام داده است.
این کپسول قطره‌ای شکل حدود پنج تا ۱۰ روز را در فضا سپری می‌کند، سپس به زمین باز می‌گردد و با استفاده از چتر نجات غول‌پیکر خود در صحرای غرب ایالات متحده فرود می‌آید.
انتهای پیام