به گزارش پایگاه خبری دانا محققان UBC Okanagan که در تلاش برای درک بهتر دنیای همیشه در حال گسترش ایموجی‌ها هستند، اکنون ابزار جدیدی برای همگام شدن با فناوری دارند چیزی که آن‌ها واژگان چند بعدی ایموجی (MLE) می‌نامند.
ربکا گدار، دانشجوی دکترا و دکتر سوزان هولتزمن، دانشیار روان‌شناسی در UBC Okanagan، یافته‌های خود را در مقاله جدیدی با عنوان «واژه‌نامه چند بعدی ایموجی‌ها: ابزاری جدید برای ارزیابی محتوای احساسی ایموجی‌ها» منتشر کرده‌اند.
این تحقیق در مجله Frontiers in Psychology منتشر شده است.
گدار گفت: همان طور که پلتفرم‌های دیجیتال تکامل می‌یابند، استراتژی‌ها نیز برای برقراری ارتباط با احساسات در حال تکامل هستند؛ اما شکلک‌ها تا حد زیادی نقش تسهیل کننده ارتباطات عاطفی را بر عهده گرفته‌اند. در عین حال، تحقیقات در مورد ایموجی‌ها از استفاده واقعی عقب مانده است. محققان ابزار کافی برای اندازه گیری نحوه استفاده مردم از ایموجی‌ها و احساساتی که با آن‌ها ارتباط برقرار می‌کنند، ندارند.
گدار گفت: اگرچه دور انداختن شکلک‌ها به‌عنوان عواملی که باعث حواس‌پرتی ساده می‌شوند، آسان است؛ اما آن‌ها زبان پنهانی را رد می‌کنند. به‌ویژه در میان جوانان و هر محققی که ارتباطات دیجیتالی را مطالعه می‌کند، باید اطلاعات احساسی موجود در یک ایموجی را در نظر بگیرد تا یک حساب واقعی از پیام دریافت کند.
MLE گدار می‌تواند به محققان کمک کند تا زبان رمزگذاری شده و احساسات پشت آن را فراتر از منفی و مثبت بودن ساده بشکنند.
گدار سه میلیون پست توئیتر را تجزیه و تحلیل کرد و برای توسعه و اعتبار سنجی MLE، رتبه بندی احساسات ایموجی‌ها را از ۲۲۳۰ ارزیابی کننده انسانی جمع آوری کرد.
این واژگان جدید شامل ۳۵۹ ایموجی رایج است که بر اساس هشت احساس (خشم، انتظار، انزجار، ترس، شادی، غم، تعجب، و اعتماد) و دو احساس گسترده‌تر (مثبت و منفی) رتبه بندی شده‌اند.
هولتزمن که بر این یافته‌ها نظارت داشته است، گفت: مقدار قابل توجهی از ارتباطات آنلاین اکنون شامل ایموجی‌ها می‌شوند. از بازار گرفته تا تحقیقات سلامت روان، امیدواریم این ابزار جدید به همه کمک کند تا احساسات افرادی را که به صورت آنلاین ارتباط برقرار می‌کنند درک کنند.
گدار نیاز به MLE را جدی خواند؛ زیرا ارتباطات انسانی به سرعت در حال تغییر و رشد هستند. تعداد بیشتری از مردم با نرخی بالاتر از هر زمان دیگری در تاریخ از شکلک‌ها استفاده می‌کنند؛ اما اغلب در فواصل کوتاه از طریق رسانه‌های اجتماعی، ایمیل یا پیام‌های متنی. زمانی که افراد رو در رو صحبت می‌کنند، نشانه‌های احساسی را می‌بینند که به ترجمه احساسات کمک می‌کند. در توئیت‌ها ۲۸۰ کاراکتر وجود دارد.
اما مردم زیاد توئیت می‌کنند و بسیاری از آن در حوزه عمومی است. این یک فرصت وسوسه انگیز برای مطالعه ارتباطات است و فرهنگ لغت گدار می‌تواند به ترجمه کمک کند.
گدار گفت: ما می‌دانیم که معانی ایموجی‌ها در طول زمان تغییر می‌کنند. ما همچنین می‌دانیم که نوجوانان، مثلا در پیام‌های متنی خود، چقدر می‌توانند ظریف باشند و چگونه به سمت چیز‌های جدید گرایش پیدا می‌کنند.