فاطمه سادات زاهدی ، کارشناس ارشد مشاوره ، پایگاه خبری دانا ، گروه سلامت و سبک زندگی ؛ اضطراب یکی از مهم‌ترین مشکلات روانشناختی است که عده زیادی در طول زندگی خود آن را تجربه می‌کنند. کودکان هم از این قاعده مستثنی نیستند و موارد بسیار زیادی از انواع اضطراب در کودکان وجود دارد.
کودکان بسته به نوع تربیتی که از سوی والدین دریافت کرده و محیطی که در آن زندگی می‌کنند و ... انواع گوناگون اضطراب را تجربه می‌کنند. در بسیاری از موارد، بی‌توجهی به علائم اضطراب در کودکان، به مشکلات جدی روحی و روانشناختی در دوران بزرگسالی آن‌ها منجر می‌شود.
از این رو توجه به علائم و نشانه های اضطراب در کودکان و درمان اضطراب در آن‌ها در پیشگیری از تشدید این حالت تاثیر زیادی دارد.تشخیص و درمان اضطراب در کودکان بسیار حائز اهمیت است . بدین جهت لازم است به علائم و نشانه های اضطراب در آنها دقت داشته باشیم .

برخی از نشانه های اضطراب در کودکان عبارتند از :

-ظهور آشفتگی در چهره و عرق کردن

-اختلال در تنفس ، دستگاه گوارش و معده و حالت تهوع و خستگی و بی اشتهایی

-وجود حالت خشم و دلهره و عدم احساس امنیت و اطمینان و عدم اعتماد

-بی قراری و بهانه جویی و وجود حالت یأس ، بغض ، کینه  ، خشم سریع ، افسردگی و پریشانی

-ضعف در بدن و اختلال عصبی و حتی تیک و سرفه ی عصبی

- به وجود آمدن نوعی اجبار ، واماندگی  و بیم و هراس  و احساس حسادت ، گناه و دشمنی

-توقع بی جا ، بی جرأتی ، بی تصمیمی و افکار آزار دهنده

-گاهی اوقات ضعف در حافظه و دقت ، فرار از کار و عدم آسایش

-پریدن از خواب و پرسش های متعدد و پی در پی

- انجام کارها به صورت تکراری ، اصرار ، سماجت ، دلیل تراشی و ایجاد رنج برای خود

چه راهکارهایی برای رفع اضطراب و تقویت اعتماد به نفس کودک مناسب هستند ؟

1-کودک را از عوامل فشار روحی دور کرده و محیط را آرام و تفاهم میان کودک و دیگران را ایجاد کنیم .

2-به گونه ای با کودک رفتار کنیم که بفهمد مورد پذیرش خانواده و دیگران است و او را دوست داریم .

3- نیازهای مختلف کودک را حتی الامکان مهیا نموده و زمینه های رشد کودک در فعالیت های مختلف را به وجود بیاوریم .

4-محیط خانواده را گرم و صمیمی کنیم و از نظر عاطفی کودک را تأمین کنیم .

5-به گونه ای  رفتار کنیم که کودک مفهوم نظم را درک کند و الگوهای مناسب در اختیارش قرار دهیم تا به هدفش برسد .

6- به شخصیت کودک احترام گذاشته و به او استقلال بدهیم تا کارهایش را خودش انجام دهد .

7-کودک را از محیط های حسادت ، تمسخر ، توهین و تنبیه دور کنیم. غرورش را نشکنیم و در مقابل محبت افراط نکنیم و همچنین به خواسته ها و تمایلات نابجای او پاسخ مثبت ندهیم .

8- توسط خود کودک محیطی ایجاد کنیمکه باعث آرامش روحی او شود ؛ استراحت وتعذیه  و تفریح کافی ومناسب را فراموش نکنیم .

9- درمیان کودکان تبعیض قائل نشویم و اجازه بدهیم حرف هایشان را بزنند و عقده های درونیشان را خالی کنند و سالم فکر کنند .

10-تلقین نکات مثبت به کودک  و انجام کارهای شادی آور و قرار گرفتن در جمع و محیط های شاد و همسالان خوش رو و مهربان .