به گزارش پایگاه خبری دانا حجت‌الاسلام محمد رحمانی در اولین نشست از سلسله نشست‌های مردمی سازی نظام حکمرانی آموزش‌وپرورش که به میزبانی سازمان مدارس و مراکز غیردولتی و توسعه مشارکت‌های مردمی برگزار می‌شود، درباره بحث مردمی سازی نظام حکمرانی اظهارکرد: دانش سیاست‌گذاری عمومی از دهه۱۹۶۰ در ایران مطرح شد، این دانش از تمام رشته‌ها کمک می‌گرفت تا مداخلات دولت در حوزه حکمرانی را تنظیم کند.
وی با اشاره به سیاست‌گذاری فرهنگی افزود: برای دسته‌بندی این حوزه به دو مبنا در۴ بخش تصمیم‌گیری نیاز داریم؛ باید بررسی کنیم که نگاه به حاکمیت چیست، در موضوع بیشینه گرا نگاه حداکثری به حاکمیت و نگاه کمینه‌گرا مطرح است.
رئیس اندیشکده مرآت اضافه کرد: این پرسش در دنیا مطرح است که نقش حاکمیتی در فضای حکمرانی چیست؟ سیاست‌گذاران فرهنگی در آموزش‌وپرورش نباید تصدی‌گری کنند، البته این موضوع به معنای رهاسازی نیست.
وی اشاره کرد: سه مدل گفتمان مستقل در دنیا داریم که گفتمان دولتی یکی از این نمونه‌ها است. در این مدل بی‌نظمی و آشفتگی نظام تعلیم و تربیت به‌گونه‌ای است که دولت باید مداخله مستقیم کند، اما بعد از مدتی دنیا به این نتیجه رسید که گفتمان بازار حاکم شود، این موضوع در کشور ایران باهمت معاونت علمی در ادبیات خانه خلاق شکل گرفت و متداول شد تا هرکسی که توانایی تولید یک محصول را دارد آن را عرضه کند. در جمهوری اسلامی ایران در این مرحله هستیم و زیست‌بوم جریان‌های خلاق درحال‌توسعه است.
رحمانی گفت: آموزش‌وپرورش پیشنهاد راه‌اندازی پارک علم و فناوری را ارائه کرد و از شرکت‌های دانش‌بنیان خواست تا در این حوزه ورود کنند تا توان تولید محصول در اختیار مخاطب قرار داده شود، زیرا مهم‌ترین قدرت آموزش‌وپرورش به‌عنوان حاکمیت، همان قدرت مخاطب است.
رئیس اندیشکده مرآت ادامه داد: در دنیا از این گفتمان عبور کردیم و وارد گفتمان دیگر شدیم. در کشور اکوسیستم خلاقیت و نوآوری فرهنگ نسبت به سایر حوزه‌ها کمتر پیشرفت کرده است. در دنیا گفتمان ارتباطات با رویکرد حکمرانی اجتماعی باب شده است که به‌جای اینکه مسائل را در منطقه بازار راهبری کند جریانات اجتماعی دنیا را با رویکرد‌های داوطلبانه دنبال می‌کند. دراین‌بین ظرفیت‌های اجتماعی فعال پای‌کار نمی‌آیند.