به نقل از مؤسسه استنادی علوم و پایش علم و فناوری (ISC)، دکتر سید احمد فاضل‌زاده رئیس ISC گفت: موضوع مرجعیت علمی برای اولین بار در بیانات رهبری در سال ۱۳۸۴ مطرح شد، بر اساس فرمایشات ایشان هدف پژوهش دو چیز است: «یکی رسیدن به مرجعیّت علمی و حضور در جمع سرآمدان علم و فناوری و دوم حل مسائل کنونی و آینده‌ کشور»

فاضل زاده اظهار داشت: یکی از اصلی ترین راهکارها برای رسیدن به مرجعیت علمی در جامعه دانشگاهیان پیشتازی در عرصه علم و نوآوری است به گونه ای که دنیا از دستاوردها و نوآوری های علمی کشورمان استفاده کند.

وی افزود: استفاده از تولیدات علمی دانشگاهی، غالباً با شاخص های استنادی سنجیده می شود. این شاخص ها به نوعی نشان می دهند که یک اثر علمی تولید شده تا چه اندازه مبنای تولید آثار علمی جدیدتر بوده است و در علم جدید تاثیر گذاشته است. بر این اساس هم کیفیت و هم کمیت تولیدات علمی باید همزمان مورد بررسی و سنجش قرار بگیرند تا هدف پیشتازی در علم میسر شود.

رئیس ISC گفت: شاخص H که تحت عنوان شاخص هرش نیز شناخته می شود، در سال ۲۰۰۵ میلادی توسط J. Hirsch معرفی شد. چنانچه حداقل H تعداد از انتشارات یک پژوهشگر، H تعداد استناد دریافت کرده باشد، آن پژوهشگر دارای شاخص H است. به عنوان مثال، پژوهشگر A اگر حداقل ۱۲ مدرک منتشر کرده باشد که حداقل ۱۲ استناد برای آنها دریافت کرده باشد، آن پژوهشگر H-index=۱۲ دارد.

وی افزود: محبوبیت این شاخص به عنوان یک شاخص علم سنجی از این واقعیت ناشی می شود که بهره وری (تعداد انتشارت) و تأثیر (تعداد استناد دریافتی) را در یک نمایه ترکیب میکند. شاخص H را می توان برای هر سطحی (نویسنده، موسسه، مجله، کشور) اعمال کرد. این شاخص می تواند اطلاعاتی را در مورد نحوه توزیع استنادها در مجموعه ای از انتشارات نشان دهد. شاخص H در سطح نویسنده، به عنوان شاخصی از دستاوردهای علمی یک پژوهشگر در طول زندگی علمی در نظر گرفته می شود.

فاضل زاده اظهار داشت: شاخص H به عنوان شاخصی که به نحوی نشان دهنده کیفیت خروجی های علمی و بهره وری پژوهشی در سطح دانشگاه و مؤسسات پژوهشی و فناوری کشور است در شاخص های رتبه بندی ISC مدنظر قرار می گیرد و در امتیاز نهایی و رتبه دانشگاه محاسبه می شود.

عدد این شاخص برای دانشگاه ها و مؤسسات پژوهشی و فناوری حاضر در رتبه بندی بر اساس پایگاه Web of Science استخراج و در جداول زیر نمایش داده شده است.