نگار خلیلی، پایگاه خبری دانا، سرویس سلامت و سبک زندگی؛ طیف وسیعی از درمان‌ها برای پسوریازیس در دسترس هستند، از پمادهای پوستی گرفته تا داروهایی که سیستم ایمنی شما را تحت تاثیر قرار می‌دهند. اما آیا کاهش علائم این بیماری رایج می تواند به سادگی تغییر غذاهایی که می خوریم باشد؟

رژیم غذایی ممکن است نقش مهم تری نسبت به آنچه فکر می کنیم در نحوه مدیریت بدن ما با التهاب بازی کند. مارگارت وسداک، یک متخصص تغذیه در پزشکی جانز هاپکینز، بینشی در مورد اینکه در صورت ابتلا به پسوریازیس چه غذاهایی را باید بخورید و از آنها اجتناب کنید، ارائه می دهد.

رابطه بین پسوریازیس و رژیم غذایی چیست؟

پسوریازیس یک اختلال پوستی خودایمنی مزمن (طولانی مدت) است. مارگارت وسداک توضیح می دهد: «بدن به اشتباه به بافت خود حمله می کند. شروع به تولید بیش از حد سلول های پوستی می کند که باعث ایجاد پلاک روی پوست شما می شود. پلاک ها لکه های قرمز و پوسته پوسته ای هستند که می توانند خارش دار یا دردناک باشند. گاهی اوقات پسوریازیس با آرتریت پسوریاتیک، یک بیماری التهابی مفصل همراه است.»

هیچ یک از این شرایط به دلیل هر چیزی که می خورید ایجاد نمی شود، اما ارتباط مهمی بین رژیم غذایی شما و پسوریازیس وجود دارد. بسیاری از غذاها باعث التهاب در سراسر بدن می شوند. در برخی افراد، این تحریک گسترده می تواند علائم پسوریازیس را بدتر کند.

چگونه غذاها باعث التهاب می شوند؟

مطالعات در مورد اینکه چگونه برخی از غذاها باعث ایجاد پاسخ التهابی می شوند، ادامه دارد. تحقیقات نشان می دهد که برخی از غذاها، به ویژه غذاهای بسیار فرآوری شده، مکانیسم های دفاعی بدن شما را بیش از حد فعال می کنند.

به عنوان مثال، غذاهای چرب می توانند التهاب را در بافت چربی که در سراسر بدن شما وجود دارد، افزایش دهند. التهاب مداوم بافت چربی (شایع در افرادی که اضافه وزن داشته یا چاق هستند) خطر ابتلا به پسوریازیس را تا حد زیادی افزایش می دهد؛ همچنین خطر ابتلا به دیابت نوع 2، بیماری قلبی و سایر بیماری های مزمن را افزایش می دهد.

مبتلایان به پسوریازیس باید از این مواد غذایی اجتناب کنند!

بسیاری از همان غذاهای پر کالری که می توانند منجر به افزایش وزن و افزایش خطر ابتلا به چاقی، دیابت و بیماری قلبی شوند نیز التهاب زا هستند. چندین دسته از غذاهای التهابی وجود دارند که می توانند علائم پسوریازیس را بدتر کنند.

الکل

مصرف زیاد الکل باعث می شود کبد شما بیشتر از حد معمولی فعالیت کند و برای متابولیسم الکل باید مواد شیمیایی تولید کند که اگر زیاد یا به طور منظم الکل بنوشید می تواند منجر به التهاب طولانی مدت شود. الکل همچنین می تواند به باکتری های خوب روده شما آسیب برساند که می تواند منجر به التهاب در روده بزرگ و روده شما شود.

لبنیات

بسیاری از محصولات لبنی دارای چربی بالایی هستند که می تواند منجر به التهاب شود. محصولات حاوی شیر گاو نیز حاوی کازئین هستند، پروتئینی که برخی افراد در هضم آن مشکل دارند. افرادی که عدم تحمل لاکتوز دارند به اندازه کافی آنزیم گوارشی لاکتاز ندارند. تحریک مزمن دستگاه گوارش ناشی از این شرایط می تواند التهاب را بدتر کند. برای برخی افراد، علائم پسوریازیس زمانی بهبود می یابد که لبنیات را از رژیم غذایی خود حذف کنند.

غذاهای حاوی کربوهیدرات های تصفیه شده

کربوهیدرات های تصفیه شده بسیار فرآوری شده اند مانند: نان سفید، برنج سفید، پاستا، شیرینی و برخی غلات صبحانه. آنها فاقد فیبر و غلات کامل هستند و حاوی مقدار زیادی قند هستند که می تواند باعث افزایش قند خون شود. کربوهیدرات های تصفیه شده، محصولات نهایی گلیکاسیون پیشرفته را افزایش می دهند که می توانند منجر به التهاب شوند.

غذاهای حاوی چربی های اشباع شده و چربی های ترانس

چربی های موجود در گوشت قرمز، پنیر، غذاهای سرخ شده، مارگارین، فست فود و بسیاری از تنقلات فرآوری شده به عنوان محرک التهاب در بدن شناخته شده اند. این چربی ها مقدار لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) را در خون شما افزایش می دهند که به آن «کلسترول بد» نیز می گویند. مطالعات نشان می دهد که ممکن است بین چربی اضافی در بدن و ایجاد پسوریازیس و بدتر شدن علائم پسوریازیس ارتباط وجود داشته باشد.

غذاهای حاوی قند افزوده بالا

قندهای اضافه شده در نوشابه، آب میوه، آب نبات، محصولات پخته شده و سایر شیرینی ها با قندهای طبیعی موجود در مواد غذایی مانند میوه متفاوت است. بدن ما برای پردازش قند انسولین تولید می کند، اما قند اضافه شده بیش از حد بدن ما را مجبور می کند تا انرژی اضافی را در سلول های چربی ذخیره کند و بافت چربی را ملتهب کند. غذاهایی که قندهای اضافه زیادی دارند نیز می توانند منجر به افزایش سطح پروتئین های التهابی به نام سیتوکین ها شوند.

برخی از مطالعات نشان می دهد که شیرین کننده های مصنوعی مانند آسپارتام نیز ممکن است منجر به التهاب مزمن شود.

غذاهای حاوی گلوتن

تحقیقات نشان می دهد که افراد مبتلا به پسوریازیس احتمال بیشتری دارد که به بیماری سلیاک نز مبتلا باشند. در افراد مبتلا به بیماری سلیاک، گلوتن(پروتئین موجود در گندم و برخی غلات دیگر) باعث ایجاد یک پاسخ خود ایمنی می شود که باعث می شود بدن به بافت های روده کوچک حمله کند. افراد مبتلا به بیماری سلیاک باید به طور کامل از مصرف گلوتن اجتناب کنند، اگرچه برخی از افراد بدون این بیماری دریافته اند که کاهش گلوتن در رژیم غذایی آنها باعث کاهش علائم پسوریازیس می شود.

تنقلات

پسوریازیس یک بیماری التهابی است و بیشتر تنقلات نیز حاوی چربی های اشباع و ترانس بعلاوه نشاسته تصفیه شده و قند هستند که همگی می توانند فرایند التهاب را وخیم تر کنند. دلیل دیگر برای عدم مصرف تنقلات این است که حاوی کالری بالایی هستند و ارزش غذایی کمی دارند. از آنجا که افراد مبتلا به پسوریازیس اغلب دچار مشکلات وزن هستند، مصرف تنقلات با چربی بالا در آنها منجر به افزایش خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی می شود.

گیاهان تاجریزی

این گیاهان شامل فلفل، سیب زمینی سفید، بادمجان و گوجه فرنگی منجر به تشدید علائم پسوریازیس می شوند. این سبزیجات حاوی سولانین هستند؛ یک ترکیب شیمیایی که نشان داده شده باعث افزایش درد می شود.

میوه های خانواده مرکبات

گاهی اوقات یک واکنش آلرژیک می تواند منجر به تشدید علائم پسوریازیس شود. مرکباتی مانند گریپ فروت، پرتقال، لیمو، و لیموترش باعث واکنش های آلرژیک در برخی افراد می شود.

چاشنی ها

برخی ادویه جات، ترشیجات مانند فلفل، میخک، زیره، رازیانه، دارچین، فلفل قرمز، خردل، فلفل شیرین، جوز، پوست لیمو و کاری و چاشنی هایی مانند سس مایونز، سس گوجه فرنگی، سس فلفلی و سرکه سبب التهاب بدن می شوند که باید از مصرف آنها اجتناب کرد.

چگونه می توان التهاب را در بدن اندازه گیری کرد؟

در حالی که برخی از غذاهای خاص باعث التهاب می شوند، واکنش همه افراد به این غذاها یکسان نیست. در برخی از بیماران گندم باعث بدتر شدن پسوریازیس آنها می شود. برخی دیگر از بیماران هنگام خوردن آجیل متوجه شعله ور شدن علائم خود می شوند.

برخی از آزمایش‌ها می‌توانند التهاب را با نشانگرهای زیستی اندازه‌گیری کنند، این نشانگرها موادی در خون هستند که وقتی بدن شما به روش خاصی به غذاهایی مانند چربی یا قند واکنش نشان می‌دهد، افزایش می‌یابد. به عنوان مثال، یک آزمایش ساده می تواند سطوح افزایش یافته پروتئین واکنشی C (CRP) را در خون شما بررسی کند. اگر التهاب در بدن شما وجود داشته باشد، کبد CRP اضافی تولید می کند. پزشکان ممکن است از این آزمایش برای تعیین میزان احتمال ابتلا به یک بیماری مزمن مانند بیماری قلبی استفاده کنند.

همانطور که رژیم غذایی خود را برای کاهش علائم پسوریازیس تنظیم می کنید، حتما با پزشک خود برای نظارت بر علائم و سطوح التهاب کار کنید.

غذاهایی که در صورت ابتلا به پسوریازیس باید بخورید

همانطور که برخی از غذاها باعث التهاب می شوند، برخی دیگر می توانند به مبارزه با التهاب کمک کنند. به طور کلی، داشتن یک رژیم غذایی متعادل با غذاهای کامل، بهترین رویکرد برای کاهش التهاب در سراسر بدن است. ممکن است تشدید پسوریازیس را کاهش دهد یا علائم شما را کمتر کند.

پیروی از رژیم غذایی مدیترانه ای برای آرتریت پسوریازیس یا پسوریازیس، می تواند التهاب مزمن را که به بیماری قلبی، دیابت نوع 2، سرطان و سایر شرایط دامن می زند را، کاهش دهد.

بهترین غذاها در صورت ابتلا به پسوریازیس

• ماهی، پروتئین بدون چربی یا پروتئین های گیاهی مانند توفو یا تمپه
• میوه ها و سبزیجات
• حبوبات (لوبیا و عدس)
• آجیل و دانه ها
• روغن زیتون
• مقدار کمی لبنیات کم چرب
• غلات کامل

هیچ مدرکی مبنی بر اینکه ویتامین ها یا مکمل ها به کاهش علائم پسوریازیس کمک می کنند وجود ندارد. بهترین راه برای دریافت تمام ویتامین ها و مواد معدنی مورد نیاز از طریق غذاهایی است که می خورید. اما به طور کلی مصرف روزانه مولتی ویتامین بی خطر است. در مورد مکمل های دیگری که ممکن است برای نیازهای شما مناسب باشند، با پزشک خود یا یک متخصص تغذیه صحبت کنید.

چگونه می توانم با رژیم پسوریازیس شروع کنم؟

اگر می خواهید رژیم غذایی خود را برای مبارزه با پسوریازیس تغییر دهید، به آرامی رژیم غذایی مناسب را شروع کنید. پرش به یک رژیم غذایی بسیار محدود معمولا پایدار نیست و ممکن است شما را از مواد مغذی مهم محروم کند. در عوض، با حذف برخی از غذاهای بسیار فرآوری شده شروع کنید.

شیرینی ها و کلوچه ها را با میوه های تازه جایگزین کنید. چای گیاهی یا آب با طعم میوه تازه، نعناع یا خیار را انتخاب کنید.

اگر فکر می کنید غذا یا ماده خاصی وجود دارد که باعث تشدید پسوریازیس می شود، با پزشک خود یا یک متخصص تغذیه ثبت شده صحبت کنید.

اضافه وزن یا چاقی نیز می تواند پسوریازیس را بدتر کند، بنابراین ممکن است بخواهید یک برنامه کاهش وزن را شروع کنید که شامل کالری کمتر و اندازه کوچکتر باشد. هر رژیم درمانی برای پسوریازیس باید با انتخاب سبک زندگی سالم همراه باشد.

• به اندازه کافی بخوابید و ورزش منظم داشته باشید
• سعی کنید استرس را در زندگی خود کاهش دهید
• اگر سیگار می کشید، با پزشک خود در مورد برنامه ای برای ترک سیگار صحبت کنی