نگار خلیلی، پایگاه خبری دانا، سرویس سلامت؛ پزشکان می خواهند تا حد امکان در مورد سرطان هر فرد بیاموزند. به همین دلیل است که در برخی موارد ممکن است آزمایش نشانگر تومور را در مراحل مختلف تشخیص، درمان و مراقبت های بعدی توصیه کنند. آزمایشهای نشانگر تومور میتوانند اطلاعات مهمی در مورد سرطان و بهترین راه درمان آن ارائه دهند.
تومور مارکرها موادی هستند که در سطوح بالاتر از حد طبیعی در خون، ادرار یا بافت های برخی از افراد مبتلا به سرطان یافت می شوند. این مواد که به آنها نشانگرهای زیستی نیز گفته می شود، می توانند توسط تومور ساخته شوند. آنها همچنین می توانند توسط سلول های سالم در پاسخ به تومور ساخته شوند. آزمایشهای نشانگر تومور بررسی میکنند که آیا شما این مواد را در بدن خود دارید و یا به چه میزان در بدن شما وجود دارند. تومور مارکرها اغلب پروتئین هستند. علاوه بر این، تغییرات ژنتیکی خاصی در حال حاضر به عنوان نشانگر تومور استفاده می شود.
در کنار سایر آزمایشها، آزمایشهای نشانگر تومور میتوانند به پزشکان در تشخیص سرطان و توصیه یک برنامه درمانی برای یک فرد کمک کنند. دلیل، زمان و تعداد دفعات انجام این آزمایشات از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت است. از این تست ها برای کمک به غربالگری نوع خاصی از سرطان در افراد با خطر بالای بیماری قبل از بروز علائم و نشانه ها به ندرت استفاده می شود؛ اما پزشکان عمدتاً از آزمایشهای نشانگر تومور برای موارد زیر استفاده میکنند:
انواع مختلفی از نشانگرهای تومور برای انواع مختلف سرطان وجود دارد. برخی از نشانگرهای تومور تنها با 1 نوع سرطان مرتبط هستند. سایر نشانگرهای تومور با بیش از 1 سرطان مرتبط هستند. با این حال، بسیاری از سرطان ها هیچ نشانگر تومور شناخته شده ای ندارند، بنابراین آزمایش نشانگر تومور ممکن است گزینه ای مناسب برای آنها نباشد. محققان همچنان به دنبال نشانگرهای تومور جدید و موثرتر هستند.
درک اینکه نشانگرهای تومور چگونه می توانند بر انتخاب های درمانی شما تأثیر بگذارند می تواند پیچیده باشد. به عنوان مثال، سرطان پستان در مراحل اولیه دارای نشانگرهای تومور خاصی است که میتواند به پزشکان در تنظیم درمان فرد کمک کند. اگر فردی مبتلا به این بیماری تشخیص داده شود، پزشک ممکن است نشانگرهای تومور معروف به گیرنده استروژن (ER) و گیرنده پروژسترون (PR) را آزمایش کند. اگر آزمایشها برای آنها مثبت باشد، پزشک میداند که بیمار احتمالاً با هورمون درمانی با موفقیت درمان میشود.
آزمایشهای نشانگر تومور میتوانند اطلاعات مفید زیادی ارائه دهند، اما بیخطر نیستند. فقط به این دلیل که یک فرد نشانگرهای تومور دارد، همیشه به این معنی نیست که سرطان وجود دارد یا عود کرده است. شرایط غیر از سرطان می تواند سطح نشانگر تومور را افزایش دهد. سایر محدودیت ها عبارتند از:
3 روش وجود دارد که پزشک شما می تواند نشانگرهای تومور را آزمایش کند:
نمونه ای از خون یا ادرار شما برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه فرستاده می شود. اگر بیوپسی انجام شود، پزشک مقدار کمی از بافت را که توسط پاتولوژیست زیر میکروسکوپ بررسی میشود، برمیدارد. ممکن است لازم باشد تست های نشانگر تومور خود را تکرار کنید، زیرا سطوح نشانگر تومور شما می تواند در طول زمان تغییر کند.
این احتمال وجود دارد که آزمایش نشانگر تومور بتواند "مثبت کاذب" بدهد. این بدان معناست که نتایج نشان میدهد که یک فرد مبتلا به سرطان است یا سرطان در حال رشد است، حتی اگر اینطور نباشد. یک تومور مارکر همچنین می تواند یک "منفی کاذب" بدهد، به این معنی که نتایج نشان می دهد که فرد در حال حاضر سرطان ندارد. یا می تواند نشان دهد که یک درمان موثر است در حالی که اینطور نیست. به همین دلیل است که معمولاً سایر آزمایشات تشخیصی همراه با آزمایش نشانگر تومور انجام می شود.
از پزشک خود بخواهید که اطلاعات کلی در مورد مارکرهای تومور و آزمایش نشانگر تومور و همچنین اطلاعات مختص به نوع سرطان شما ارائه دهد.