به گزارش پایگاه خبری دانا در ۷ ژوئن ۱۹۸۱ میلادی در حالی که رژیم صدام هنوز در حال جنگ با ایران بود، نیروی هوایی رژیم صهیونیستی طی عملیاتی ویژه، تأسیسات هستهای عراق به نام اوسیراک (معروف به تموز) را بمباران و ویران کرد.
پایگاه خبری روزنامه «رأی الیوم» با انتشار گزارشی درباره اظهارات اخیر خلبانان شرکتکننده در عملیات موسوم به «اپرا» که ۴۰ سال پیش علیه تاسیسات هستهای عراق صورت گرفت، از جنگ روانی جدید تل آویو در منطقه و به طور مشخص خط و نشانکشی برای ایران و فعالیت صلحآمیز هستهای آن نوشت.
بنا بر این گزارش، رژیم صهیونیستی در چارچوب ایجاد جنگ روانی، با انتشار اظهارات خلبانان شرکتکننده در عملیات حمله به تاسیسات هستهای عراق در سال ۱۹۸۱، اقدام به پردهبرداری از برخی اسرار این عملیات میکند و با فخرفروشی از اینکه طی تنها چند ساعت تاریخ خاورمیانه را تغییر داده، بر ضرورت مقابله با برنامه هستهای ایران تاکید میکند.
در این گزارش آمده است: «دولت اشغالگر، به عنوان بخشی از جنگ روانی علیه امت عربی، همچنان در مورد عملیات نظامی خود علیه اهداف حساس در کشورهای عربی لاف میزند و فخرفروشی میکند. در همین راستا، خلبانان اسرائیلی، جزئیاتی از عملیاتی که چهل سال پیش، تحت عنوان عملیات اپرا انجام دادند و طی آن، تاسیسات هستهای عراق را ویران کردند، فاش نمودند».
در این گزارش با تایید تلویحی همکاری ریاض و امان با صهیونیستها علیه عراق آمده است:« "عاموس یادلین" یکی از این خلبانان در مصاحبه با وبگاه صهیونیستی "والا"، گفت: هواپیمای او به شماره ۱۰۷، از پایگاه هوایی "عتصیون" ارتش رژیم صهیونیستی برخاست و با عبور از اردن و عربستان سعودی در ژوئن ۱۹۸۱ به بغداد رسید».
در ادامه این گزارش آمده است که خلبان «رالیک شابیر» میگوید که که شش ماه قبل از آن و به طور مشخص در دسامبر ۱۹۸۰، هشت خلبان اسرائیلی به صورت محرمانه فراخوانده شدند و به آنها درباره هدفی که طی مدتی طولانی تحت آموزش قرار گرفته بودند، توضیح داده شد که بمباران تاسیسات هستهای در عراق بود.
«هاگایی کاتز» دیگر خلبان شرکتکننده در این عملیات، میگوید که مطلقا نمیدانسته که تاسیسات هستهای وجود دارد ما میدانست که این یک سفر و ماموریت عادی نبود.
«امیر ناحوم» فرمانده اسکادران ۱۱۰ میگوید که نگران بود که این عملیات به دلیل مسیر طولانی پرواز، مدت زمان پرواز، هواپیمای جدیدی که قرار بود سوار شوندکه تا آن زمان در جهان عملیاتی نشده بود و مجهز به پیشرفتهترین باتریهای دفاع هوایی جهان بود؛ شکست بخورد. بر اساس اظهارات یادلین، ژنرال بازنشسته رژیم صهیونیستی، «ارتش اسرائیل تخمین زده بود که پس از حمله به تاسیسات هستهای عراق، به مدت سه تا پنج سال بازسازی آن طول بکشد لذا ارزش این خطر را داشت. این چیزی بود که «رافائل ایتان» رئیس وقت ستاد مشترک ارتش به آنها اعلام کرده بود».
وی افزود: «زمانی که عراقیها در سال ۱۹۹۱ به کویت حمله کردند، ایالات متحده آمریکا آنها را بیرون کرد اما اگر عراق به بمب هستهای مجهز بود، چنین اتفاقی نمیافتاد و صدام حسین کویت و عربستان سعودی را اشغال میکرد».
یادلین ادامه داد:« در سال ۱۹۹۱، "دیک چنی" وزیر دفاع وقت آمریکا که در زمان ریاستجمهوری "رونالد ریگان" رئیس ستاد مشترک ارتش بود، از اسرائیل تشکر کرد این در حالی بود که در همان زمان انجام عملیات به شدت از دست اسرائیل عصبانی بود و حتی پرواز هواپیماهای اسرائیلی، به ویژه اسکادران سوم F-۱۶ را ممنوع اعلام کرد، اما بعد از ده سال ما را درک کرد که چه کاری انجام دادیم و به اهمیت آن پی برد. امروز پس از ۴۰ سال، معلوم شد که تغییر تاریخ، فقط سه ساعت طول کشید آن هم با هشت هواپیما و ۱۶ بمب».
سرتیپ «رلیک شفیر» دیگر خلبان شرکتکننده در این عملیات گفت:« ۲۰ ثانیه قبل از رسیدن به هدف، آتش ضد هوایی هواپیماهای اسرائیلی آغاز شد اما من احساس کردم که یک تن مواد منفجره از هواپیما سقوط کرد و از لحظه خروج بمبهای پرنده تا زمان اصابت آنها به هدف، هفت ثانیه طول کشید و تبدیل به هزاران ترکش و قطعه شد. اگرچه شما نمیتوانید صدایی را در کابین خلبان بشنوید، اما واقعیت این است که ما این کار را کردیم».
وی افزود:« زمانی که ما به ارتفاع ۲۰ متری رسیدم که بسیار پایین است، با سرعت حیرتآوری که به ۳۰۰ متر بر ثانیه میرسد، پرواز میکردیم. ما این کار را انجام دادیم. پس از انداختن ۱۴ تن بمب، دیگر فرصتی برای باقی ماندن چیزی نبود و روشن شد که این امر موفقیت آمیز صورت گرفته است. ما به اسرائیل بازگشتیم با این تصور که اطرافیان ما این را درک خواهند کرد که هیچکس نمیتواند با این حقیقت مقابله کند و تاسیسات هستهای که اسرائیل را تهدید کند، برپا کند».
این خلبان صهیونیست در ادامه ادعا کرد:« ماجرای ساخت تاسیسات هستهای عراق در آن زمان در سال ۱۹۸۱، مانند تلاش ایران برای ساخت چنین تاسیساتی در سال ۲۰۱۵ نیست به دلیل تغییر توازن قوا، مزایا و هزینههای چنین تصمیمی و تحمیل تحریمها. لذا میتوان [ایرانیها] را با استفاده از ابزارهای هجومی دیگر متوقف کرد که احتمالا به مکان های بسیار دور برسد و در آنجا آسیب برساند. این بدان معنی است که حمله آخرین گزینه بعد از همه روشهای دیگر است یعنی در صورت عدم موفقیت همه استراتژی های دیگر ، یا عدم دستیابی به توافق».
در پایان این گزارش آمده است: «فحوای سخنان این خلبانان در جمع شماری از خلبانان جدید اسرائیلی این بود که نیروی هوایی و سایر تشکیلات نظامی اسرائیل، باید آماده توقف برنامه هستهای ایران باشند زیرا اگر چنین کاری نکنیم ایران به بمب هستهای دست مییابد».
این در حالی است که جمهوری اسلامی ایران همواره ادعاهای کشورهای غربی درباره تلاش برای دستیابی به سلاحهای هستهای را رد کرده است. تهران تأکید میکند به عنوان یکی از امضاکنندگان پیمان منع گسترش سلاحهای اتمی (انپیتی) و عضوی از آژانس بین المللی انرژی اتمی، حق دستیابی به فناوری هستهای را برای مقاصد صلح آمیز دارد.
علاوه بر این، بازرسان آژانس بینالمللی انرژی اتمی تاکنون بارها از تاسیسات هستهای ایران بازدید کردهاند اما هرگز مدرکی که نشان دهد برنامه صلح آمیز انرژی هستهای این کشور به سمت مقاصد نظامی انحراف داشته باشد، پیدا نکردهاند.
ایران علاوه بر این در سال ۲۰۱۵ به توافقی با کشورهای موسوم به گروه ۱+۵ برای حل و فصل تنشها بر سر برنامه هستهای خود دست پیدا کرد.
علیرغم اذعان آژانس بینالمللی انرژی اتمی به پایبندی ایران به تمامی تعهداتش، دولت آمریکا در اردیبهشتماه سال ۱۳۹۷ به صورت یکجانبه از این توافق خارج شد.