۱۵ روز از عملیات طوفان الاقصی می‌گذرد اما همچنان بمباران‌های کور مناطق غزه تمامی ندارد. شمارش معکوس برای حمله زمینی به غزه آغاز شده و حتی بمباران بیمارستان توسط رژیم غاصب صهیونیستی هم نتوانست جلوی غرب برای «وتو» ی «آتش بس» حتی چندساعته برای کمک به آوارگان فلسطینی را بگیرد.

درحالی در اوج جنایات اسرائیل در غزه، پارلمان اروپا با حمایت تمام قد از صهیونیست‌ها بر حق ادعایی تل‌آویو برای دفاع از خود تاکید می‌کند که در همین ایام جایزه آزادی اندیشه «ساخاروف» را برای نمایش حقوق بشر به مهسا امینی اهدا می‌کنند. گویی که معیار اخلاق به واسطه منافع سیاسی حاکمیت‌ها تغییر می‌کند. انسانیت، حقوق بشر، ارزش زن، کودک و خانواده تنها آنجا مفهوم می‌یابد و مهم می‌شود که منافع و مطامع ابرقدرت‌ها را تأمین کند؛ در غیر این صورت چشم خود را حتی برحقایق آشکار مانند کشته شدن بیش از ۱۰۰۰ کودک فلسطینی و بمباران بیمارستان می‌بندند.

جنگ غزه بیش از هر زمان دیگری ثابت کرد که امروز دنیا، دنیای گردن کلفتی و زورگویی است و نه دنیای قوانین و کنوانسیون‌ها و حقوق بشر. امروز بیش از هر زمان دیگری ثابت شد که غرب در عمل به آنچه که خود ادعا می‌کنند، کمترین تعهد و پایبندی را ندارند، و متوسل شدن به مفاهیمی مانند حقوق بشر، ایجاد دموکراسی و آزادی بیان که افکار عمومی دنیا را با آن فریب می‌دهند، تنها یک ابزار برای آنان در جهت رسیدن به اهداف و پیشبرد منافع خودشان است و چه بسا همین مواضع دوگانه غرب بوده که عامل بی‌ثباتی جهانی و اصطکاک و جنگ در نقاط مختلف دنیا شده است.همچنان‌که نه‌تنها رژیم اسرائیل را ملزم به رعایت قوانین و قواعد حقوق بین‌الملل در جنگ نمی‌کنند، بلکه چه از لحاظ سیاسی و چه نظامی، این رژیم غاصب و جنایتکار را مورد حمایت‌های آشکار و پنهان خود قرار می‌دهند.

همواره غرب از مفاهیم «حقوق بشر» و «آزادی بیان» به عنوان «شمشیر داموکلس» علیه کشورهایی مانند ایران که در برابر زیاده‌خواهی‌های آن‌ها ایستاده‌‎اند، برای اعمال فشار استفاده می‌کند؛ اما امروز چشم خود را بر وحشی‌گری، جنایت و قتل‌عام انسان‌ها توسط رژیم اسرائیل می‌بندد. به بهانه حقوق بشر در دیگر کشورها توطئه‌آفرینی می‌کنند؛ اما پای منافع خود که در میان باشد، با صدای بلند مرزهای حقوق بشر و آزادی را در هم می‌شکنند و هیچ ابایی هم از این تناقض در برابر افکار عمومی ندارند.

امروز دولت آلمان مردم را از حمل پرچم فلسطین منع می‌کند، اما همین کشور در ایام اغتشاشات سال گذشته ایران، بارها اجازه تجمع ضدانقلاب‌ها و اپوزیسیون‌های جمهوری اسلامی را داده بود که با پرچم‌های رنگ و وارنگ در این تجمعات شرکت می‌کردند.

در ماجرای جنگ غزه، وزیر کشور آلمان گفته است «حامیان حماس باید از آلمان اخراج شوند». مردم آلمان برای نشان دادن اعتراض خود به جنایات اسرائیل مجبور شده‌اند به جای پرچم فلسطین از تصویر هندوانه که نزدیک به پرچم فلسطین است، استفاده کنند.

همچنین در خبرها آمده است، پلیس آلمان یک زن یهودی – اسرائیلی، که با پلاکاردی با نوشته «به عنوان یک یهودی و اسرائیل: نسل کشی را در غزه متوقف کنید» در خیابان راه می‌رود را دستگیر می‌کند.

غرب در اغتشاشات سال گذشته با پروپاگاندای غول‌های رسانه‌ای، سعی داشت تصویری دروغین از موقعیت و جایگاه زن در ایران را به نمایش بگذارد و حتی سلبریتی های این کشورها تحت تأثیر تبلیغات رسانه‌ای، گیس‌های خود را برای زنان ایرانی می‌بریدند اما امروز کوچک‌ترین همدردی آنان با مردم مظلوم فلسطین موجب تعلیق و حذف شأن خواهد شد.

همچنانکه وقتی «کریم بنزما» در پستی در فضای مجازی از مردم فلسطین حمایت و جنایات اسرائیل را محکوم می‌کند؛ به او اتهام ارتباط با اخوان المسلمین می‌زنند و دولت فرانسه خواستار لغو تابعیت شهروندی و همچنین پس گرفتن توپ طلا از وی می‌شود!

باشگاه «ماینتس» آلمان هم اعلام می‌کند که «انور الغازی»، بازیکن هلندی خود را به‌خاطر انتشار استوری حمایتی از فلسطین و موضع‌گیری سیاسی از حضور در تمرینات محروم کرده است. باشگاه «نیس» فرانسه هم «یوسف عطال» بازیکن الجزایری خود را به دلیل پستی که در مورد حمایت از فلسطین نوشته بود تعلیق کرد.

طنز ماجرا به اینجا ختم نمی‌شود. در دنیای غرب که اهانت به کتاب آسمانی ۲ میلیارد مسلمان آزادی بیان محسوب می‌شود و یک شهروند سوئدی با حمایت پلیس این کشور بارها قرآن مجید را به آتش کشید اما شهروندان سوئدی امروز برای به دست گرفتن پرچم فلسطین در خیابان، توسط پلیس بازداشت می‌شود.

در حالی غرب برای بازداشت یک شهروند خاطی در ایران هیاهو برپا می‌کند و یا تغییر برخی از اساتید در دانشگاه‌های ایران را به موضوعی جهانی تبدیل می‌کند و برای زندانی امنیتی ایران جایزه صلح نوبل صادر می‌کند که خود تحمل شنیدن سخنان شهروندان و فعالین سیاسی در کشورش را ندارد.

همچنانکه دانیل اوبونو، نماینده حزب «فرانسه تسلیم‌ناپذیر» در پارلمان فرانسه تنها به دلیل اظهاراتش در جریان یک مصاحبه رادیویی که از مردم مظلوم فلسطین حمایت کرده، تحت پیگرد قرار گرفته است. او برای اینکه در جریان این مصاحبه حماس را گروه تروریستی خطاب نکرده، توسط وزیر کشور فرانسه به «جانبداری از تروریسم» متهم شده است.

حتی یک عضو پارلمان اسرائیل به نام «عوفر کاسیف» که در مصاحبه‌ای اقدامات دولت نتانیاهو در غزه را با اقدامات نازی‌ها علیه یهودیان در اروپا مقایسه کرده بود و خواستار پایان دادن به خشونت‌ها شده بود، توسط هیات اخلاقی پارلمان اسرائیل تعلیق شد.

علاوه بر آن، شش خبرنگار «بی بی سی» به خاطر لایک پستی برای همدلی با فلسطینی‌ها تعلیق شدند.

مهرداد فرهمند، خبرنگار سابق شبکه بی بی سی، در «ایکس» درباره این اتفاق نوشته است: «شش خبرنگار بی بی سی عربی صرفاً به سبب لایک کردن توییت هایی در همدلی با فلسطینیان از کار معلق شده‌اند. با دو تا از این شش همکار سال‌ها کار کرده ام و شهادت می‌دهم از بهترین‌های بی بی سی عربی‌اند.»

گاردین نیز کاریکاتوریست خود را به دلیل ادعای اینکه یک کاریکاتور ضد یهود کشیده اخراج کرده است.

همچنین سه تن از مجریان سرشناس و مسلمان شبکه آمریکایی «MSNBC» هم به دلیل پرداختن به جنایات جنگی رژیم صهیونیستی تعلیق شدند!

حتی امروز آمریکا و دیگر کشورهای غربی، شورای امنیت را بخاطر مطامع سیاسی خود گروگان گرفته و هرگونه قطعنامه برای پایان دادن به جنگ و حتی آتش بس موقت را «وتو» می‌کنند و به صورت علنی از ادامه کشتار و خونریزی بی‌گناهان و بی‌پناهان فلسطینی حمایت می‌کنند و هیچ ابایی هم در برابر افکارعمومی دنیا برای همدستی و شراکت با رژیم خونخوار و کودک‌کش صهیونیست ندارند.

اما افکارعمومی قضاوت خود را خواهد کرد و نباید مواضع‌گیری سیاسیون غربی را به پای افکار عمومی جهان گذاشت. علی‌رغم وارونگی حقیقت در رسانه و مقامات غربی، ملت‌ها نسبت به حقیقت آگاهند و هرچند که این قضاوت‌ها در رسانه‌های غربی انعکاس ندارد، اما تأثیر خود را در تحولات آینده جهانی خواهد گذاشت. همچنانکه در جریان برگزاری جلسه کمیته حقوق بشر ژنو، زمانیکه سفیر آمریکا پشت تریبون رفت، نمایندگان معترض به سیاست‌های کاخ سفید در اقدامی نمادین و اعتراضی به صورت ایستاده به او پشت کردند و اینگونه اعتراض خود را نسبت به حمایت‌های آمریکا از اسرائیل در روزهای گذشته نشان دادند.

غرب که به ادعای خود برای استقلال افکار عمومی ارزش قایل است، امروز اجازه ارایه نظر به مردم درباره اسرائیل نمی‌دهد و صحبت کردن از ظلم صهیونیست‌ها جرم محسوب شده و به تصویر کشیدن جنایات آنان توسط رسانه‌ها سانسور می‌شود.

امروز دیگر واژه‌های خوش رنگ و لعاب ی مانند آزادی بیان، آزمایش خود را پس داده است و باید بپذیریم که این واژه‌ها تنها ابزاری برای ابرقدرت‌ها است تا صورت موجهی به جنایت‌های خود در تصاحب منافع کشورهای ضعیف بدهند.

در قضیه فلسطین و جنگ اخیر غزه نیز هرچند که دنیای غرب به دنبال پاک کردن صورت مساله است و این کشتار کودکان و زنان و غیر نظامیان را بدلیل عملیات حماس توجیه می‌کند، اما افکارعمومی دنیا می‌داند که این عملیات در پی ۸۰ سال تعرض و تحریم و جنایت و نسل کشی فرسایشی در یک سرزمین رخ داده است که مردم آن بجز سنگ و کلوخ ابزار و حامی دیگری برای دفاع از خود نداشتند.