فاطمه ترکاشوند-پایگاه خبری دانا(گروه سلامت و سبک زندگی):مهاجرت‌های اجباری و تحصیلی می‌توانند به دلیل استرس‌های مالی، فرهنگی و احساس تنهایی، سلامت روان افراد را تحت تأثیر قرار دهند؛ اما حمایت‌های اجتماعی و برنامه‌های مشاوره‌ای می‌توانند به کاهش این فشارها کمک کنند.
 ۱. مهاجرت‌های اجباری و فشارهای روانی
مهاجرت اجباری، معمولاً به دلیل شرایط بحرانی مانند جنگ، آزارهای سیاسی، نابرابری‌های اقتصادی و یا حوادث طبیعی صورت می‌گیرد. این شرایط می‌تواند منجر به بروز موارد زیر شود:
- اضطراب و استرس پس از سانحه (PTSD): افراد در مواجهه با حوادث ناگوار، آسیب‌های روانی شدیدی تجربه می‌کنند که بر زندگی روزمره آن‌ها تأثیر منفی می‌گذارد.
- از دست دادن هویت و بی‌ثباتی روانی: مهاجران اجباری اغلب با جدایی از خانه، فرهنگ و جامعه خود مواجه می‌شوند و این می‌تواند به بیگانگی و بحران هویت منجر شود.
- تنهایی و انزوا: بسیاری از مهاجران اجباری، بدون حمایت خانوادگی یا اجتماعی مهاجرت می‌کنند و این امر بر سلامت روان آن‌ها تأثیر می‌گذارد.

 ۲. مهاجرت تحصیلی و فشارهای روانی خاص
مهاجرت تحصیلی، با وجود فرصت‌های بهتر برای تحصیلات و ارتقای شغلی، فشارهای روانی زیادی به همراه دارد:
- فشارهای مالی و تحصیلی: هزینه‌های بالای تحصیل و زندگی در کشور دیگر، اضطراب و استرس مالی ایجاد می‌کند و همزمان فشار تحصیلی برای دستیابی به موفقیت آکادمیک نیز وجود دارد.
- چالش‌های فرهنگی و زبانی: دشواری در سازگاری با فرهنگ جدید و یادگیری زبان، می‌تواند به احساس بیگانگی و افسردگی منجر شود.
- احساس دوری و تنهایی: دوری از خانواده و دوستان و عدم حضور در محیط اجتماعی آشنا، باعث می‌شود که بسیاری از مهاجران تحصیلی دچار احساس انزوا و افسردگی شوند.

 ۳. تأثیرات مثبت و نقش حمایت‌های اجتماعی
هرچند مهاجرت می‌تواند استرس‌زا باشد، اما با داشتن حمایت‌های اجتماعی، مهاجران می‌توانند راحت‌تر با چالش‌های روانی مقابله کنند:
- شبکه‌های حمایت اجتماعی: گروه‌های دوستان، خانواده، سازمان‌های غیردولتی و مراکز مشاوره می‌توانند به کاهش اضطراب و افسردگی کمک کنند.
- فرصت‌های رشد شخصی: مهاجرت، زمینه‌ای برای رشد شخصی و افزایش اعتماد به نفس به وجود می‌آورد. مهاجران با کسب مهارت‌های جدید و تطابق با شرایط مختلف، تاب‌آوری و توانایی حل مشکلات را بهبود می‌بخشند.

 ۴. پیشنهادات و راه‌حل‌ها
برای کاهش آسیب‌های روانی ناشی از مهاجرت‌های اجباری و تحصیلی، می‌توان موارد زیر را توصیه کرد:
-برنامه‌های روانشناسی و مشاوره: دسترسی به مشاوره روانشناسی و خدمات حمایتی، می‌تواند به مهاجران کمک کند که با اضطراب و مشکلات روانی مقابله کنند.
- افزایش حمایت‌های اجتماعی: تسهیل شرایط برای ایجاد شبکه‌های اجتماعی و گروه‌های حمایتی می‌تواند به کاهش احساس تنهایی و انزوای مهاجران کمک کند.
- آموزش و آگاهی‌بخشی: آموزش مهارت‌های ارتباطی و فرهنگی، به خصوص برای مهاجران تحصیلی، می‌تواند به سازگاری آن‌ها با جامعه جدید کمک کند.