به گزارش گروه ترجمه خبرگزاری دانا، این پل در ۲۷ می ۱۹۳۷ گشایش یافت و در فاصله بین سال‌های ۱۹۳۷ تا ۱۹۶۴ با طول چهار هزار و ۲۰۰ پا (یک هزار و ۳۰۰ متر) طولانی‌ترین پل معلق دنیا به حساب می‌آمد.
پل گلدن گیت با هزینه ۳۵ میلیون دلار ظرف مدت چهار سال در سانفرانسیسکو ساخته شد. این پل در ۲۷ می سال ۱۹۳۷ ساعت ۱۲ بعدازظهر به روی وسایل نقلیه باز شد. ارتفاع این پل از سطح آب ۲۲۰ پا (۶۷متر) و وزن آن ۸۸۷ هزار تن است. دو برجی که در طول این پل ساخته شده‌اند، ۷۴۶ پا (۲۲۷ متر) ارتفاع دارند.
در سال ۱۹۹۷، حدود ۴۱ میلیون و ۳۸۱ هزار وسیله نقلیه از روی این پل عبور کردند. ۳۰ نفر در هنگام ساخت این پل از روی آن سقوط کردند و به دلیل وزش بادهای شدید، کارگران در هنگام ساخت آن، با مشکلات بسیاری مواجه شدند. ساکنین شهر سانفرانسیسکو، این پل را نماد شهر خود به حساب می‌آورند.
پل گلدن گیت، ابتکار مهندس مشهور "جوزف استراسگ" بود که پیش از این، طراحی ۴۰۰ پل متحرک را برعهده داشت. "ایرونیگ مارو"، مهندس معمار و مهندس "چارلز آلتون الیس" و "لئون مویسیف" از طراحان پل، در اجرای این پروژه بزرگ مشارکت داشتند. ساخت این پل از پنج ژانویه سال ۱۹۳۳ شروع شد و در آوریل ۱۹۳۷ به پایان رسید و در ۲۷ می همان سال برای تردد عابران پیاده، آزاد شد. این پل تنها راه خروجی سانفرانسیسکو به سمت شمال است و از شش مسیر مخصوص تردد وسایل نقلیه و دو مسیر محل عبور عابران پیاده در هر دو طرف تشکیل شده‌است. در اول سپتامبر سال ۲۰۰۲، عوارض تردد از روی این پل برای وسایل نقلیه موتوری از سه دلار به پنج دلار افزایش یافت. دوچرخه، موتور و عابر پیاده از پرداخت عوارض معاف هستند.
محدودیت سرعت حرکت روی پل گلدن گیت در اول اکتبر سال ۱۹۸۳، از ۹۰ کیلومتر در ساعت به ۷۰ کیلومتر در ساعت کاهش یافت. رنگ این پل نارنجی متمایل به قرمز، معروف به نارنجی بین‌المللی است. این رنگ برای هماهنگی این پل با محیط اطراف خود و جلوه بیشتر آن در مه و غبار (که از شرایط آب‌و‌هوایی ویژه آن منطقه است) انتخاب شده‌است.
این پل از نظر زیبایی‌شناسی و معماری در نوع خود منحصر به‌فرد است. در ماه ژوئن سال ۲۰۰۱، انجمن مهندسان عمران آمریکا چند بنا را با نام «بناهای هزاره» معرفی کردند؛ این بناها عبارت بودند از کانال پاناما، ساختمان امپایر استیت و پل گلدن گیت./پایان پیام
منبع: http://www.sfgate.com
