در عصر دانایی با دانا خبر      دانایی؛ توانایی است      دانا خبر گزارشگر هر تحول علمی در ایران و جهان      دانایی کلید موفقیت در هزاره سوم      
کد خبر: ۱۱۵۹۵۹۶
تاریخ انتشار: ۱۴ مهر ۱۳۹۲ - ۱۵:۴۶
به مناسبت هشتاد و پنجمین زادروز شاعر صدای پای آب؛
پانزدهم مهرماه مصادف است با هشتاد و پنجمین زادروز سهراب سپهری شاعر و نقاش صاحب نام معاصر.
به گزارش گروه دانش خبرگزاری دانا (دانا خبر)، سهراب سپهری در 15 مهرماه 1307 در کاشان چشم به جهان گشود. پس از طی دوران ابتدایی و متوسطه در کاشان و نیز گذراندن دوره 2 ساله دانشسرای مقدماتی پسران در این شهر، به تهران آمد و در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران به تحصیل پرداخت.

سپهری به موازات سرودن شعر، فعالیت در زمینه نقاشی را نیز به صورت جدی دنبال می کرد و در اوایل دهه 30 هم زمان با انتشار مجموعه شعرهای نیمایی «مرگ رنگ» و «زندگی خواب ها»، در چندین نمایشگاه نقاشی در تهران شرکت کرد.

او به شدت به فرهنگ مشرق زمین علاقه داشت و  سفرهایی نیز به کشورهای هند، پاکستان، افغانستان، ژاپن و چین انجام داد. این سفرها باعث آشنایی و شناخت او از عرفان بودایی و آرا متفکران شرق آسیا شد.
  
هرچند که سپهری در کنار شعر، از نقاشی هم غافل نشد اما بیشتر شهرت وی به واسطه فعالیت ادبی و سرایش اشعار است. سپهری موفق شد سبک منحصر به فردی در شعر معاصر از خود به یادگار بگذارد و به حق از سرآمدان شعر معاصر و به ویژه شعر نیمایی به شمار آید.

اشعار او سرشار از ظرایف و دقایقی تاثیرگذار و تامل برانگیز است. فضای سوررئال غالب شعرهایش که با مفاهیم عرفانی و نگاهی اشراق گونه به زندگی و هستی آمیخته است، آثار او را از دیگر شاعران هم عصرش متمایز می کند.

احساسات لطیف انسانی، آشنایی زدایی، تصویرپردازی و زبانی نرم و شاعرانه از ویژگی های بارز اشعار سپهری است، هرچند که آثار او از تعهد اجتماعی خالی است و این مساله، جلوه ای کاملا انتزاعی به اشعار او می بخشد.

مجموعه اشعار این شاعر تحت عنوان هشت کتاب منتشر شده است که دربرگیرنده هشت مجموعه شعر اوست.

مجموعه های شعر

مرگ رنگ

زندگی خواب‌ ها

آوار آفتاب

شرق اندوه

صدای پای آب

مسافر

حجم سبز

ما هیچ، ما نگاه

سپهری پس از یک دوره ابتلا به بیماری سرطان خون، سرانجام در غروب اول اردیبهشت سال ۱۳۵۹ در بیمارستان پارس تهران درگذشت و پیکر او را در روستای مشهد اردهال واقع در اطراف کاشان به خاک سپردند. بر روی سنگ قبر او، بخشی از شعر «واحه ای در لحظه» اش نوشته شده است:

 به سراغ من اگر می‌آیید

نرم و آهسته بیایید

مبادا که ترک بردارد

چینی نازک تنهایی من
 
 
ارسال نظر