سلاجقه در مورد مهم ترین خاطره دوران تحصیل خود در دانشگاه صنعتی شریف گفت: در دوره تحصیل مهندسی شیمی خاطرهات خیلی زیادی وجود دارد و خاطرات بیشتر در گردش های علمی بود که بین دو ترم می رفتیم و اکثر دوستان هم می آمدند. هم فال بود هم تماشا. البته هم بازدید از صنایع و علمی بود، هم خیلی خوش می گذشت، چون دست جمعی و در کنار هم بودیم. من بعد از فارغ التحصیلی به سربازی رفتم و مشغول به کار شدم و بعد از دو سال کار کردن، برای ادامه تحصیل به خارج رفتم. در آن زمان انقلاب شد و پس از آن من برگشتم و تحصیلات را در داخل و در دانشگاه آزاد ادامه دادم. در حال حاضر عضو هیات علمی دانشگاه تهران جنوب هستم.
او در رابطه با تفاوت دانشجویان ورودی های قدیمی و جدید اذعان کرد: فکر می کنم دانشجویان نسبت به زمان ما خیلی تلاش شان خیلی کم شده است و حتی انگیزه آن ها نیز نزول کرده است. البته ممکن است این امر به دلیل شرایط اجتماعی باشد. اما در زمان ما دانشجویان بسیار انگیزه داشتند و کسی که به دانشگاه می آمد. می دانست باید درس بخواند و هدف از درس مشخص بود. اما حالا انگار یک سرگرمی شده است.
سلاجقه درباره راه حل پیشنهادی خود برای بهبود وضعیت علمی کشور ادامه داد: به نظر من به جای اینکه روز به روز بر تعداد افرادی که می خواهیم در دانشگاه ها ثبت نام کنیم، بیافزاییم؛ بهتر است از تعداد کم و بر کیفیت دانشجو و دانشگاه بیافزاییم. حتی برای آن ها ایجاد شغل کنیم. در آن صورت انگیزه پیدا می کنند تا بیشتر درس بخوانند. ضمن اینکه دانشجویان هم بر مبنای علاقه شغل را انتخاب کنند و بدانند به چه چیزی علاقه دارند تا انتخاب شغل شان بر مبنای علاقه شان باشد. شغل را اگر خوب انتخاب کنند انگیزه ی بیشتری برای درس خواندن و فعالیت بیشتر پیدا می کنند.