به گزارش خبرنگار گروه آموزش خبرگزاری دانا (دانا خبر)، ضعف آموزش مهارت های هنری در مدارس کشور، موضوع تازه ای نیست. کتاب هنری که به کار دانش آموزان نمی آید و معلمانی که نمی توانند و یا نمی دانند باید چه چیزی را به دانش آموزان آموزش دهند.
البته صرف نظر از هنرهایی مانند نمایش و موسیقی به نظر می رسد عدم دسترسی دانش آموزان به مهارت هایی مانند طراحی ابتدایی و نیز خوش نویسی باعث بروز مشکلاتی در دوره بزرگسالی آن ها می شوند.
همه ما مردمی را دیده ایم که وقتی یک کودک کاغذی را جلوی آن ها قرار می دهد تا طرحی بزنند، با وجود بزرگسالی اعتماد به نفسشان را از دست می دهند و نمی توانند حتی یک خط بکشند.
تمرین خط روی فیش های بانکی
اما «دست خط» با وجود استفاده از روش های رایانه ای، هنوز مهارت مهمی در زندگی اجتماعی ما است. برای همین است که بسیاری از ما برای حل مشکل بد خطی خود که یادگار کودکی است، به موسسات خصوصی آموزش خط مراجعه می کنیم.
به تازگی تبلیغاتی در سطح شهر منتشر شده است که به شما نوید می دهد خوش خطی را بدون نیاز به تمرین به شما آموزش می دهد. از آن جا که این موسسه، یکی از موسسه های معروف خوشنویسی در کشور است بر آن شدیم تا چند و چون این آموزش را جویا شویم زیرا، قید «بدون تمرین» برای آموزش یک مهارت هنری سوال برانگیز است.
اپراتور یکی از شعبه های موسسه، به ما گفت که آموزش اولیه دو ماهه خواهد بود. هفته ای یک جلسه که روی هم می شود 8 جلسه یک و نیم ساعته و روی هم رفته 12 ساعت.
شما در کلاس تمرین می کنید اما نیازی نیست این تمرین ها را در خانه ادامه دهید. استدلال آن ها هم این است که هر فرد روزانه به بانک مراجعه کرده و برای کار های این چنینی چند دقیقه ای صرف نوشتن با خودکار می کند. همین نوشتن چند دقیقه ای از نظر طراحان این دوره کافی است که شما مهارت خوش خطی با خودکار را فرا بگیرید. البته در صورت تمایل می توانید دوره را تا 6 ترم ادامه دهید که این موجب می شود یک «خوش نویس» شوید.
با وجود این توضیحات این پرسش پیش آمد که آیا واقعا دوازده ساعت کلاس به علاوه فعالیت های روزانه بانکی، می تواند کسی را خوش خط کند؟
برای همین به سراغ یک کارشناس خطاطی رفتیم. حسین غلامی ابتدا نسبت به روش تدریس این موسسه اظهار بی اطلاعی کرد و گفت: من این تبلیغات را ندیده ام. نمی دانم آن ها به چه روشی درس می دهند و آیا این روش جواب می دهد یا نه. البته واضح است که برای یادگرفتن خط شما نیاز به مشاهده الگوهای مناسب و در واقع مشق نظری هستید. این مشاهده، بدون تمرین نوشتن هم روی شما تاثیر می گذارد.
وی افزود: اما آیا این مشق نظری کافی است تا شما نیاز به تمرین نداشته باشید؟ بگذارید بگویم که اولا بحث نوشتن با خودکار تفاوت هایی با قلم دارد. خودکار چون ضخامت یکنواختی دارد، برای نشان دادن تفاوت ضخامت، هنرجو باید یاد بگیرد که از فشار دست استفاده کند. این منوط به تمرین بسیار است. یعنی این که چطور از فشار دست برای این منظور استفاده کنید.
غلامی گفت که تمرین در سر کلاس برای آموزش خوب است ولی برای این که مهارت در ذهن ثبت شود نیاز به تکرار دارد. وگرنه به حافظه بلند مدت نمی رود. بعید می دانم بدون تمرین و تکرار بتوان نتیجه ای گرفت.
سابقه نوشتاری کودکی، در بزرگسالی به سادگی تغییر نمی کند
این کارشناس خطاطی در ادامه به تجربه نوشتاری ایرانیان به عنوان یک فاکتور مهم اشاره کرد وگفت: بالاخره کسی که به کلاس خط می رود، ده تا بیست سال درس خوانده و در طول این سال ها به روش های اشتباه مدرسه نوشته است. این سابقه نوشتاری در ذهن او ثبت شده است و به آسانی حذف نمی شود. شما ممکن است به کلاس بروید و بتوانید با تمرکز روی تکنیک خوش خط بنویسید. ولی به محض این که بدون تمرکز بنویسید دوباره مثل قبل خواهید نوشت.
حسین غلامی تصریح کرد: در زندگی روزمره هم که معمولا می خواهیم سریع بنویسیم و وقت برای تمرکز کردن نداریم. برای همین دوباره به شیوه ای می نویسیم که در طول سال ها برای ما درونی شده است. خود من هم که یک خطاط هستم اگر بخواهم بدون تمرکز و سریع بنویسم مثل خطی که از بچگی هایم آموزش دیدم می نویسم. نه آن چه در بزرگسالی آموخته ام. بنابراین بعید می دانم بدون تمرین زیاد کسی بتواند خطش را به صورت دایمی خوب کند.
آنچه در کودکی آموخته ایم پایه و اساس خط ما است
او همچنین به تکنیک های فراون در خطاطی اشاره کرد و گفت: من منکر این نیستم که شما با کلاس رفتن بتوانید خوش خط شوید اما این نیازمند وقت و تمرین است. بعید می دانم دو ماهه بتوانید کل تکنیک ها را بیاموزید و مثلا بدانید حروف مختلف را کجا ها باید بکشید و کجا کوتاه بنویسید. این تبلیغات شاید به دلیل تلاش آموزشگاه ها برای شرکت هنرجو در کلاس باشد.
او آموزش کودکی را پایه واساس خط انسان دانست و گفت: شما ببینید کسی که می خواهد مثلا نستعلیق یاد بگیرد ممکن است در مراحل مختلف پیش استادان مختلفی برود اما پایه کارش چیزی است که اولین استاد به او یاد داده و ملکه ذهن او شده است. برای کسی که بیست سال درس خوانده سخت است به فکر اصلاح خط بیافتد.
غلامی، دانش آموزان گذشته را خوش خط تر از امروز دانست و گفت: مشکل خط باید ریشه ای حل شود. در کتاب های درسی قدیمی، درس ها با خط اصیل ایرانی نوشته شده بود و این مشاهده و تمرین از کودکی باعث خوش خطی شده بود. اما امروز متاسفانه این طور نیست و بچه ها خط اصیل فارسی یا همان نستعلیق را یاد نمی گیرند.
