روز پنجشنبه مدارس، گویا مهم ترین دغدغه آموزش و پرورش شده است ؛ چه زمانی که در دولت قبل آن را تعطیل کردند و چه اکنون که خبرهای ضد و نقیضی درباره ادامه وضعیت تعطیلی یا لغو آن منتشر می شود.
به گزارش گروه آموزش داناخبر، عصر ایران نوشت: از همان ابتدا هم تعطیلی یا عدم تعطیلی مدارس در روز پنجشنبه، موافقان و مخالفان خود را داشت. مخالفان می گفتند که روند آموزشی دچار اخلال می شود و می پرسیدند: اولیایی که سر کار می روند، با فرزندان خردسال شان که در پایه های پایین مقطع ابتدایی درس می خوانند، در روزهای پنجشنبه چه کنند؟در مقابل موافقان بر این باور بودند که منافع تعطیلی پنجشنبه ها بسیار است:
- مسوولان مدارس که تمام هفته را با تعداد پر شماری دانش آموز می گذرانند و مشکلات خاص آن را تحمل می کنند، فرصت بیشتری برای تجدید قوا و ادامه فعالیت مفید در هفته آتی پیدا می کنند.
- روند آموزشی دچار چه اختلالی می شود؟ مگر کدام پروژه سنگین، حیاتی و فوری تحقیقاتی در مدارس - به ویژه مدارس ابتدایی - انجام می شود که اگر هفته ای یک روز تعطیل شوند، خسرانی بزرگ به کشور وارد شود؟ برنامه های آموزشی و پرورشی را می توان در همان 5 روز نیز اجرا کرد کما این که هم اکنون در بسیاری از کشورهای پیشرفته دنیا نیز همین گونه است و مدارس دو روز تعطیلات آخر هفته دارند.
- فرزندان فرصت بیشتری را برای سپری کردن در میان خانواده و اعضای فامیل دارند و این خود، بخشی از اهداف آموزش و پرورش به ویژه در بخش پرورشی است.
- فرصت دو روزه تعطیلات در آخر هفته، زمان مغتنمی برای سفرهای کوتاه برد است و این، می تواند علاوه بر امکان تجدید روحیه و توان برای مردم، به اقتصاد کشور نیز کمک کند و بخش های مختلف گردشگری، خرید، حمل و نقل، تفریحات و ... را رونق بدهد.
درحالی که فرصت تنها یک روزه، امکان بسیاری از حرکت ها را از خانواده ها می گیرد و باعث می شود مردم عمدتاً «تک روز تعطیل» را به استراحت در خانه بگذرانند.
به نظر می رسد، استدلال های موافقان تعطیلی پنجشنبه ها، پشتوانه منطقی تری دارد. تنها می ماند تکلیف خانواده هایی که هم پدر و هم مادر کار می کنند و مشکل نگهداری فرزندشان در روز پنجشنبه را دارند.
در این باره می توان گفت که این مسأله تنها بخشی از اولیاست و اکثرا با این وضعیت مشکلی ندارند چون یا بسیاری از مادرها در خانه اند، یا همانند تهران، اغلب اولیا روزهای پنجشنبه خودشان نیز تعطیل اند، یا عده زیادی از بزرگترهایی مانند مادر بزرگ ها کمک می گیرند و ... تنها گروهی می مانند که این امکانات را ندارند که آنها هم طبیعتاً در این مدتی که طرح اجرا شده، چاره ای اندیشیده اند، مانند ثبت نام فرزندان شان در موسسات آموزش زبان، هنر، ورزش و ... . لذا تغییر مجدد برنامه پنجشنبه ها، بار دیگر برنامه خانواده ها را به هم می ریزد.
بهترین و معقول ترین کار این است که مدارس روزهای پنجشنبه با ظرفیت حداقلی خود و با حضور شیفتی تعدادی از مسوولان و مربیان مدرسه باز باشند و برنامه های غیر اجباری، غیر درسی و فوق العاده داشته باشند تا خانواده ها برای سپری کردن اوقات فراغت فرزندانشان در روزهای پنجشنبه، گزینه مدرسه را نیز داشته باشند. این امکان برای والدینی که روزهای پنجشنبه نیز سر کار می روند کمک حال بسیار مغتنمی است.
مسوولان یادشان باشد که مردم وسیله آزمون و خطا نیستند که هر روز تصمیمی درباره آنها بگیرند و مردم نیز هر دفعه ناگزیر باشند برنامه زندگی و خانوادگی شان را تغییر دهند.
