هرچند پیشنهادات آتش بس میان فلسطین و اسراییل، در عمل باعث توقف درگیری های نظامی می شود اما نتوانسته پایبندی رژیم صهیونیستی به آن را تضمین کند.
گروه راهبرد خبرگزاری دانا (داناخبر) – صباح زنگنه *: طرح پیشنهادی قاهره برای آتش بس میان حماس و رژیم اسراییل مانند سایر طرح های مشابه دارای مشکل عدم جامعیت است.
نگاهی گذرا به طرح های مشابه که تاکنون ارایه شده حاکی از آن است که اغلب آنها زمانی ارایه می شوند که رژیم اسراییل با مشکلی در حملات خود مواجه می شود یا نارضایتی های داخلی یا اختلاف بخش سیاسی با بخش نظامی بروز می کند یا ضعف سیستم های اطلاعاتی و امنیتی در دسترسی به منابع اصلی تهدید مشهود می شود یا اختلاف موازنه «قدرت - وحشت» پدید می آمد یا برخی کمبودهای تسلیحاتی و مهمات تسلیحاتی به اسراییل فشار وارد می کند.
در چنین مواقعی این رژیم به آمریکا علامت داده و سیگنال هایی را مخابره می کند و ایالات متحده نیز با ارتباطات ویژه با کشورهای خاصی در منطقه مانند ترکیه یا مصر، مسوولان این کشورها را ترغیب می کند تا با حالت نیمه بی طرفانه پیشنهادهایی را جهت آنچه آتش بس می نامند، ارایه کنند.
طرفه اینکه این پیشنهادات و طرح ها هرچند در عمل باعث توقف درگیری های نظامی شده اما نتوانسته پایبندی اسراییل به آن را تضمین کند و باز هم به طور متوسط بین دو تا سه سال برحسب شرایط، دوباره خود را برای حمله مجدد به غزه یا حتی گاهی به مناطقی در کرانه غربی رود اردن آماده کرده است.
واقعیت این است که با وجود نوع تعامل جهان با صهیونیست ها، صلح در کار نخواهد بود مگر اینکه کفه نیروهای فلسطینی اعم از حماس و جهاد اسلامی و سایر نیروها، از کفه نظامی و امنیتی رژیم اسراییل سنگین تر شود.
در شرایط فعلی نیز با توجه به شرایطی که حماس و جهاد اسلامی اعلام کرده اند، ممکن است با تحقق برخی از این شروط، آتش بس موقت برقرار شود.
به هر حال به لحاظ سیاسی حمایت هایی که از اینگونه طرح ها می شود؛ شامل اتحادیه عرب (که در اختیار مصر است و پیرو سیاست دولت مصر است) ترکیه، عربستان، برخی کشورهای غربی و سازمان ملل است.
آنها با ایجاد فضای سیاسی خاصی با خواست ایالات متحده، همه این دوایر را به حرکت درآورده و فشار بر حماس و جهاد اسلامی به دلیل گناه دفاع مشروع از زنان و فرزندان بیگناه را افزایش می دهند.
شرط بازماندن گذرگاه رفح که مصر می تواند آن را تضمین کند یا آزادکردن اسرای فلسطینی یا افرادی که هنگام آزادی «گیلعاد شالیت» قرار بر آزادی متقابل آنان بود، می تواند به عنوان شرایط حماس قابل مذاکره باشد.
نکته اینجاست که با توجه به شواهد موجود، حماس می تواند تا یک ماه دیگر به راحتی به روند حملات خود ادامه داده و فشار روانی جدی تری به اسراییل وارد آورد و این برای نتانیاهو و مسایل سیاسی داخلی وی با رقبایش، زنگ خطری جدی است.
شرط زمین گذاشتن سلاح برای حماس، حتما جزو شروط غیرقابل اجرا خواهد بود چرا که نه عقلایی است و نه عملی. هر وقت اسراییل از سلاح استفاده نکرد طبعا حماس و جهاد اسلامی هم این گزینه را کنار خواهند گذاشت.
شرایط نشان داده که دیپلماسی فعلی در قبال رژیم اسراییل موثر نخواهد بود مگر اینکه طرف های دیگری مثل اتحادیه اروپا یا برخی کشورهای اسلامی به شکل متحد به این مساله ورود کنند.
اگر اتحادیه اروپا در معادلات اقتصادی با اسراییل، اعمال فشار بیشتری کند که این کار را آغاز کرده است، می تواند بر اراده سیاستمداران اسراییل تاثیرگذار باشد.
کشوری مانند ترکیه که در شرف انتخابات ریاست جمهوری قرار دارد نیازمند فضای تبلیغاتی (با توجه به فشار افکار عمومی و مردم ترکیه به دولتمردان) است و می تواند بخشی از ثقل خود را بر فلسطین متمرکز کند.
استقرار وضعیت سوریه به نفع دولت نیز می تواند معادلات دیپلماتیک را بر ضد اسراییل، تغییر دهد.
*تحلیگر مسایل خاورمیانه
منبع: شرق
نگاهی گذرا به طرح های مشابه که تاکنون ارایه شده حاکی از آن است که اغلب آنها زمانی ارایه می شوند که رژیم اسراییل با مشکلی در حملات خود مواجه می شود یا نارضایتی های داخلی یا اختلاف بخش سیاسی با بخش نظامی بروز می کند یا ضعف سیستم های اطلاعاتی و امنیتی در دسترسی به منابع اصلی تهدید مشهود می شود یا اختلاف موازنه «قدرت - وحشت» پدید می آمد یا برخی کمبودهای تسلیحاتی و مهمات تسلیحاتی به اسراییل فشار وارد می کند.
در چنین مواقعی این رژیم به آمریکا علامت داده و سیگنال هایی را مخابره می کند و ایالات متحده نیز با ارتباطات ویژه با کشورهای خاصی در منطقه مانند ترکیه یا مصر، مسوولان این کشورها را ترغیب می کند تا با حالت نیمه بی طرفانه پیشنهادهایی را جهت آنچه آتش بس می نامند، ارایه کنند.
طرفه اینکه این پیشنهادات و طرح ها هرچند در عمل باعث توقف درگیری های نظامی شده اما نتوانسته پایبندی اسراییل به آن را تضمین کند و باز هم به طور متوسط بین دو تا سه سال برحسب شرایط، دوباره خود را برای حمله مجدد به غزه یا حتی گاهی به مناطقی در کرانه غربی رود اردن آماده کرده است.
واقعیت این است که با وجود نوع تعامل جهان با صهیونیست ها، صلح در کار نخواهد بود مگر اینکه کفه نیروهای فلسطینی اعم از حماس و جهاد اسلامی و سایر نیروها، از کفه نظامی و امنیتی رژیم اسراییل سنگین تر شود.
در شرایط فعلی نیز با توجه به شرایطی که حماس و جهاد اسلامی اعلام کرده اند، ممکن است با تحقق برخی از این شروط، آتش بس موقت برقرار شود.
به هر حال به لحاظ سیاسی حمایت هایی که از اینگونه طرح ها می شود؛ شامل اتحادیه عرب (که در اختیار مصر است و پیرو سیاست دولت مصر است) ترکیه، عربستان، برخی کشورهای غربی و سازمان ملل است.
آنها با ایجاد فضای سیاسی خاصی با خواست ایالات متحده، همه این دوایر را به حرکت درآورده و فشار بر حماس و جهاد اسلامی به دلیل گناه دفاع مشروع از زنان و فرزندان بیگناه را افزایش می دهند.
شرط بازماندن گذرگاه رفح که مصر می تواند آن را تضمین کند یا آزادکردن اسرای فلسطینی یا افرادی که هنگام آزادی «گیلعاد شالیت» قرار بر آزادی متقابل آنان بود، می تواند به عنوان شرایط حماس قابل مذاکره باشد.
نکته اینجاست که با توجه به شواهد موجود، حماس می تواند تا یک ماه دیگر به راحتی به روند حملات خود ادامه داده و فشار روانی جدی تری به اسراییل وارد آورد و این برای نتانیاهو و مسایل سیاسی داخلی وی با رقبایش، زنگ خطری جدی است.
شرط زمین گذاشتن سلاح برای حماس، حتما جزو شروط غیرقابل اجرا خواهد بود چرا که نه عقلایی است و نه عملی. هر وقت اسراییل از سلاح استفاده نکرد طبعا حماس و جهاد اسلامی هم این گزینه را کنار خواهند گذاشت.
شرایط نشان داده که دیپلماسی فعلی در قبال رژیم اسراییل موثر نخواهد بود مگر اینکه طرف های دیگری مثل اتحادیه اروپا یا برخی کشورهای اسلامی به شکل متحد به این مساله ورود کنند.
اگر اتحادیه اروپا در معادلات اقتصادی با اسراییل، اعمال فشار بیشتری کند که این کار را آغاز کرده است، می تواند بر اراده سیاستمداران اسراییل تاثیرگذار باشد.
کشوری مانند ترکیه که در شرف انتخابات ریاست جمهوری قرار دارد نیازمند فضای تبلیغاتی (با توجه به فشار افکار عمومی و مردم ترکیه به دولتمردان) است و می تواند بخشی از ثقل خود را بر فلسطین متمرکز کند.
استقرار وضعیت سوریه به نفع دولت نیز می تواند معادلات دیپلماتیک را بر ضد اسراییل، تغییر دهد.
*تحلیگر مسایل خاورمیانه
منبع: شرق
