تیمی از دانشمندان دانشگاه رایس دریافتند نانولوله‌های کربنی را می‌توان به شیوه‌ای ساخت که آب را جمع‌آوری و آن را در مکان‌هایی که با کمبود این ماده حیاتی مواجه‌اند، ذخیره کنند.
به گزارش گروه دانش خبرگزاری دانا (دانا خبر) و به نقل از ایسنا، این محققان مطالعه خود را با بررسی سوسکها آغاز کردند. در بیابان، سوسک Stenocara با استفاده از بال‌هایش زنده می‌ماند. این اندام مولکول‌های آب را از مه صبحگاهی می‌گیرد و آن‌ها را برای نوشیدن حشره جمع‌آوری می‌کند. تیم دانشگاه رایس به دنبال خلق مجموعه‌ای از نانولوله‌ها بود که همین عمل را انجام دهد. بخش فوقانی نانولوله این محققان، آب را از هوا جذب و بخش زیرین آن را دفع می‌کند و نتیجه ترکیب این دو عمل، به دام‌افتادن آب در درون هر لوله است. این فرآیند به هیچ نوع انرژی نیاز ندارد.
ساخت مجموعه بزرگی از نانولوله‌ها برای جمع‌آوری آب از هوا نیازمند انرژی و زمان زیادی است زیرا نانولوله‌های کربنی بسیار کوچک هستند. با این حال، می‌توان برای ماجراجویانی که تنها پا به بیابان می‌گذارند، فنجانی ساخت که مجهز به انبوهی از این نانولوله‌ها جهت جمع‌آوری آب باشد.
