با تغییر رییس شورای شهر تهران، این سوال مطرح است که تعامل هیات رییسه جدید اصولگرا و شهردار به چه صورت خواهد بود.
گروه راهبرد خبرگزاری دانا (داناخبر) - جمشید رضایی: نتیجه دیروز انتخاب هیات رییسه شورای شهر تهران نشان داد که آرایش نیروهای سیاسی در ایران سیال تر از آن است که بتوان با استانداردهای مرسوم دنیای سیاست به تحلیل آن پرداخت.
احمد مسجد جامعی در طول یک سالی که ریاست شورای شهر تهران را عهده دار بود توانست علی رغم مساوی بودن کرسی های اصلاح طلبان و اصولگرایان در شورا، مدیریتی نرم و توام با اعتدال و آرامش را بر جلسات شورا حاکم کند.
شاید انتظار برخی ها این بود که شورای چهارم به میدان چالش سخت دو جناح اصولگرا و اصلاح طلب تبدیل شود اما ویژگی های شخصیتی احمد مسجد جامعی و تمایل او به حفظ آرامش در شورا عاملی مهم در عدم بازگشت دوران رخوت و تنش گذشته به شورا بود.
این که چگونه رییس شورای چهارم در اوج مقبولیت اش میان جناحین سیاسی از ادامه رهبری بر این نهاد بازماند معمای جدی در مناسبات حاکم بر قدرت سیاسی در پایتخت است.
انتخابات دیروز پارلمان پایتخت در شرایطی که اوضاع مبهم و غیرقابل پیش بینی شده بود به نفع اصولگرایان شورا تمام شد تا مشخص شود قواعد مرسوم بازی سیاست به درون شبکه قدرت جناح های سیاسی ایران راه ندارد.
به هر تقدیر تغییر در آرایش سیاسی شورای پایتخت پیامدها و پیام هایی دارد که می توان برخی از آن را به شرح زیر دسته بندی کرد:
کاهش سهم عددی و رسمی اصلاح طلبان از کرسی های شورا اولین نتیجه انتخابات دیروز است.
از آنجا که عالی ترین کرسی شورای شهر تهران در یک سال گذشته در اختیار اصلاح طلبان بود همین صدرنشینی به آنان قدرتی اعطا می کرد که اندیشه ها و برنامه های خود برای نحوه اداره شهر را با قدرت بیشتری پیش ببرند اما با تغییر ریاست شورا، خودبه خود بخشی از قدرت رسمی اصلاح طلبان در شورا تحلیل می رود.
در عین حال انتظار می رود در این مرحله قدرت مانور جناح اصلاح طلب در بعد نظارتی و بخش غیررسمی مدیریت شهری افزایش پیدا کند.
اعضای اصلاح طلب شورا، در همه ایام ریاست احمد مسجدجامعی بر شورا به قانونی نانوشته تن داده بودند که روند نقد و چالش مدیریت تهران را محتاطانه و مصلحت اندیشانه پیش برند تا خواسته دیگر مسجدجامعی مبنی بر حفظ فضای همدلی و آرامش در خیابان بهشت جامه عمل پوشد.
حال شماری از شوراییان را عقیده بر این است که با کنار رفتن مسجدجامعی از ریاست شورا، احتیاط و مصلحت اندیشی در مواجهه با نابسامانی های تهران از دستور کار جمع اصلاح طلبان مقیم شورا کنار برود.
به هر روی از هر منظری نگاه شود جابه جایی قدرت در راس هرم شورای پایتخت با پیامدها و تبعاتی روبه رو است که برخی از آنها گریزناپذیر است.
شاید دغدغه جدی اصولگرایان در فردای تصدی کرسی هیات رییسه شورا این باشد که چه مدلی از مدیریت را در ادامه پارلمان پایتخت دنبال کنند تا شهروندان تهرانی حس نوستالژی بازگشت به دوران ریاست مسجد جامعی را پیدا نکنند.
محافل اصولگرا بارها نسبت به نوآوری در الگوی مدیریتی مسجد جامعی اذعان کرده بودند؛ کسی که با تجربه چشمگیر مدیریت فرهنگی توانست ظرف یک سال به عمق مشکلات و محرومیت های پایتخت نشینان راه یابد و برنامه تهران گردی او به سوژه ای جذاب برای ژورنالیست ها و محققان حوزه اجتماعی و شهری تبدیل شد.
رییس اصلاح طلب سابق شورا از قدرت چانه زنی و کارت اعتباری خویش در میان اصلاح طلبان و دولت اعتدال نهایت بهره را برد تا برای اولین بار پس از 10 سال طلسم حضور مدیران شهری در جلسه هیات دولت را بشکند و به منازعه هشت ساله دولت سابق با شهرداری پایان بخشد.
طرح های ریاست سابق شورا به ذائقه دولت اعتدال خوشتر آمد که در اداره کشور بنا را بر فراجناحی بودن خود قرار داده و از همین زاویه ارتباط گرم دولت و مجموعه مدیریت شهری شکل گرفت.
همچنین در فردای نقل و انتقال ریاست شورا، مهمترین پرسش شهروندان پایتخت این است که چگونه روابطی میان هیات رییسه اصولگرایان و مدیریت شهری تهران شکل خواهد گرفت.
باید منتظر ماند و دید که رییس جدید شورا درصدد تداوم شیوه ریاستش بر شورا به مانند 10 سالی است که تا پیش از این در کارنامه خود بر جای گذاشت یا اینکه به واسطه شرایط جدید سیاسی حاکم بر کشور به روشی دیگر عمل خواهد کرد.
منبع: ایران
احمد مسجد جامعی در طول یک سالی که ریاست شورای شهر تهران را عهده دار بود توانست علی رغم مساوی بودن کرسی های اصلاح طلبان و اصولگرایان در شورا، مدیریتی نرم و توام با اعتدال و آرامش را بر جلسات شورا حاکم کند.
شاید انتظار برخی ها این بود که شورای چهارم به میدان چالش سخت دو جناح اصولگرا و اصلاح طلب تبدیل شود اما ویژگی های شخصیتی احمد مسجد جامعی و تمایل او به حفظ آرامش در شورا عاملی مهم در عدم بازگشت دوران رخوت و تنش گذشته به شورا بود.
این که چگونه رییس شورای چهارم در اوج مقبولیت اش میان جناحین سیاسی از ادامه رهبری بر این نهاد بازماند معمای جدی در مناسبات حاکم بر قدرت سیاسی در پایتخت است.
انتخابات دیروز پارلمان پایتخت در شرایطی که اوضاع مبهم و غیرقابل پیش بینی شده بود به نفع اصولگرایان شورا تمام شد تا مشخص شود قواعد مرسوم بازی سیاست به درون شبکه قدرت جناح های سیاسی ایران راه ندارد.
به هر تقدیر تغییر در آرایش سیاسی شورای پایتخت پیامدها و پیام هایی دارد که می توان برخی از آن را به شرح زیر دسته بندی کرد:
کاهش سهم عددی و رسمی اصلاح طلبان از کرسی های شورا اولین نتیجه انتخابات دیروز است.
از آنجا که عالی ترین کرسی شورای شهر تهران در یک سال گذشته در اختیار اصلاح طلبان بود همین صدرنشینی به آنان قدرتی اعطا می کرد که اندیشه ها و برنامه های خود برای نحوه اداره شهر را با قدرت بیشتری پیش ببرند اما با تغییر ریاست شورا، خودبه خود بخشی از قدرت رسمی اصلاح طلبان در شورا تحلیل می رود.
در عین حال انتظار می رود در این مرحله قدرت مانور جناح اصلاح طلب در بعد نظارتی و بخش غیررسمی مدیریت شهری افزایش پیدا کند.
اعضای اصلاح طلب شورا، در همه ایام ریاست احمد مسجدجامعی بر شورا به قانونی نانوشته تن داده بودند که روند نقد و چالش مدیریت تهران را محتاطانه و مصلحت اندیشانه پیش برند تا خواسته دیگر مسجدجامعی مبنی بر حفظ فضای همدلی و آرامش در خیابان بهشت جامه عمل پوشد.
حال شماری از شوراییان را عقیده بر این است که با کنار رفتن مسجدجامعی از ریاست شورا، احتیاط و مصلحت اندیشی در مواجهه با نابسامانی های تهران از دستور کار جمع اصلاح طلبان مقیم شورا کنار برود.
به هر روی از هر منظری نگاه شود جابه جایی قدرت در راس هرم شورای پایتخت با پیامدها و تبعاتی روبه رو است که برخی از آنها گریزناپذیر است.
شاید دغدغه جدی اصولگرایان در فردای تصدی کرسی هیات رییسه شورا این باشد که چه مدلی از مدیریت را در ادامه پارلمان پایتخت دنبال کنند تا شهروندان تهرانی حس نوستالژی بازگشت به دوران ریاست مسجد جامعی را پیدا نکنند.
محافل اصولگرا بارها نسبت به نوآوری در الگوی مدیریتی مسجد جامعی اذعان کرده بودند؛ کسی که با تجربه چشمگیر مدیریت فرهنگی توانست ظرف یک سال به عمق مشکلات و محرومیت های پایتخت نشینان راه یابد و برنامه تهران گردی او به سوژه ای جذاب برای ژورنالیست ها و محققان حوزه اجتماعی و شهری تبدیل شد.
رییس اصلاح طلب سابق شورا از قدرت چانه زنی و کارت اعتباری خویش در میان اصلاح طلبان و دولت اعتدال نهایت بهره را برد تا برای اولین بار پس از 10 سال طلسم حضور مدیران شهری در جلسه هیات دولت را بشکند و به منازعه هشت ساله دولت سابق با شهرداری پایان بخشد.
طرح های ریاست سابق شورا به ذائقه دولت اعتدال خوشتر آمد که در اداره کشور بنا را بر فراجناحی بودن خود قرار داده و از همین زاویه ارتباط گرم دولت و مجموعه مدیریت شهری شکل گرفت.
همچنین در فردای نقل و انتقال ریاست شورا، مهمترین پرسش شهروندان پایتخت این است که چگونه روابطی میان هیات رییسه اصولگرایان و مدیریت شهری تهران شکل خواهد گرفت.
باید منتظر ماند و دید که رییس جدید شورا درصدد تداوم شیوه ریاستش بر شورا به مانند 10 سالی است که تا پیش از این در کارنامه خود بر جای گذاشت یا اینکه به واسطه شرایط جدید سیاسی حاکم بر کشور به روشی دیگر عمل خواهد کرد.
منبع: ایران
